ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ.
Στις αρχαίες τραγωδίες όταν η υπόθεση έφτανε σε ένα τραγικό αδιέξοδο, όταν δεν φαινόταν καμμία σωτηρία, εμφανιζόταν ο «από μηχανής θεός» και απέδιδε δικαιοσύνη. Τιμωρούσε την αδικία ή τη διαφθορά και έσωζε του τιμίους.
Στη πορεία της ιστορίας η κοινωνία, μέσω του κράτους εγκαθίδρυσε το θεσμό της δικαιοσύνης.
Όταν δηλαδή, οι ανθρώπινες υποθέσεις φτάνουν σε αδιέξοδα, επεμβαίνει η δικαιοσύνη, τιμωρεί την αδικία και προστατεύει τον τίμιο ή τον αδύναμο.
Το «κοινό περί δικαίου αίσθημα» που αποτελεί τη καρδιά του νομικού οικοδομήματος, δεν το έχει διδάξει κανένα πανεπιστήμιο. Αποτελεί βασικό ένστικτο της ζωής και θεμέλιο λίθο του πολιτισμού. Δεν είναι τυχαίο ότι κανένα είδους πολιτισμού, δεν έχει ανθίσει σε περιόδους και σε κράτη που χειραγωγείται η δικαιοσύνη.
Διότι, αν λειτουργεί η δικαιοσύνη και μόνο, υπάρχει ελπίδα.
Έχουμε επίορκους ιατρούς; Αν λειτουργεί η δικαιοσύνη θα προστατευθεί η Υγεία. Έχουμε επίορκους αστυνομικούς; Αν λειτουργεί η δικαιοσύνη θα προστατευθεί η ασφάλεια και η περιουσία. Έχουμε επίορκους πολιτικούς; Αν λειτουργεί η δικαιοσύνη θα προστατευθεί ο λαός.
Κατανοούμε λοιπόν, πόσο υπέρτατη προδοσία κάνουν εκείνοι που εμποδίζουν τη δικαιοσύνη ή την χειραγωγούν και την χρησιμοποιούν σαν εργαλείο της εξουσίας τους; Κατανοούμε πόσο απύθμενο κενό αφήνει η έλλειψη δικαιοσύνης στη κοινωνία μας;
Όταν απαλείφεις τη δικαιοσύνη, αποσυνθέτεις το ίδιο το κράτος. Γκρεμίζεις τα τείχη της πόλης και ξεκλειδώνεις κερκόπορτες.
Όχι, δεν μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν τους ενδιαφέρει ο αντίκτυπος των πράξεών τους, αρκεί να καταφέρουν το στόχο τους.
Αυτό που δυσκολεύομαι να καταλάβω, είναι ότι όλοι οι δημόσιοι λειτουργοί της δικαιοσύνης, είναι αδιάφοροι. Η λέξη «αδιάφοροι» είναι μακράν η επιεικέστερη που μπορώ να χρησιμοποιήσω.
Πως μπορούν να αδιαφορούν, όταν ευτελίζεται η ιδέα για την οποία, μοχθούν σε όλη τη μέχρι σήμερα ζωή τους και θα συνεχίσουν να μοχθούν στην υπόλοιπη;
Πως μπορούν να μένουν αδιάφοροι, όταν βλέπουν να χλευάζεται η ιδέα για την οποία έχουν περάσει χρόνια μελετώντας και πασχίζουν καθημερινά ;
Πως μπορούν να μένουν αδιάφοροι όταν βλέπουν πως με κίνητρο το χρήμα και μόνο το χρήμα, βεβηλώνονται Ιερά κι Όσια για τα οποία έχουν χυθεί ποτάμια αίματος, όπως η ελευθερία, η ισονομία και το σύνταγμα ;
Πως μπορούν να μένουν αδιάφοροι, όταν βλέπουν πως με τις πράξεις τους αυτές, «διδάσκουν» τις επερχόμενες γενιές την ασυδοσία και το δίκαιο του ισχυροτέρου ;
Εγώ πάλι, ανήκω σε μια γενιά που μεγάλωσε με ταινίες του Φώσκολου.
Με τον Νίκο Κούρκουλο, να υποδύεται τον ανακριτή, που δεν τον σταματούν, ούτε συμφέροντα, ούτε δεσμοί αίματος, ούτε προσωπικά πάθη, μπροστά στην Ιερή υποχρέωση της απόδοσης δικαιοσύνης. Τις περισσότερες φορές ο ανακριτής αυτός ήταν τραγική φιγούρα που καταστρεφόταν, αλλά πέθαινε με ακέραια τη συνείδησή του και έχοντας αφήσει αυτό τον κόσμο, λίγο καλύτερο απ’ ότι τον βρήκε.
Η κεντρική ιδέα των ιστοριών εκείνων του Φώσκολου ήταν, πως οτι και να μας συμβεί, όσο σκληρά κι αν μας χτυπήσουν τα διάφορα συμφέροντα, υπάρχει πάντα η δικαιοσύνη, που θα μας προστατεύσει με κάθε μέσον.
Ψεύτη Φώσκολε…
H μεγαλύτερη αλήθεια, των ημερών, έχει ειπωθεί δια στόματος της ανακρίτριας : “ΑΡΚΟΥΝ ΟΙ ΠΥΡΙΝΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ ΣΑΣ” .
Ευθεία παραδοχή πως δεν υφίσταται ΚΑΝΕΝΑ έγκλημα.
Ευθεία παραδοχή του φόβου του καθεστώτος. Βρέθηκε επιτέλους κάποιος να φτύσει τη φωτιά της ψυχής του στα μούτρα των σάπιων..αν δεν αντιδράσουν θα τους κάψει..αυτό τρέμουν..αλλά αδίκως πασχίζουν..
Οι πύρινοι λόγοι, έχουν ήδη ανάψει φωτιά, στις δικές μας ψυχές. Σε όλες εκείνες τις ψυχές που μια σπίθα τρεμόπαιζε και ζητούσε απλά λίγο ΑΕΡΑ για να φουντώσει. Κι ήρθε ο Αρχηγός και φύσηξε ζωή στη σπίθα μας. Κάθε ένας από εμάς θα χρησιμοποιήσει αυτή την ψυχική φωτιά για να καυτηριάσει το σάπιο.
Κάποτε ρώτησα ένα συγγενή εισαγγελέα, πως μπορεί να καταδικάζει καθημερινά, κάποιους φτωχο-διάβολους. Μου απάντησε πως το πρωί κάνει το σταυρό του ζητώντας Φώτιση και το βράδυ τη προσευχή του ζητώντας Συγχώρεση.
Εσείς με την αδιαφορία σας κάνετε κάτι πολύ χειρότερο. Δεν καταδικάζετε φτωχο-διάβολους, καταδικάζετε τους Αρίστους, φυλακίζετε τους Έλληνες.
Λυπάμαι κύριοι αδιάφοροι, αλλά όσο και να προσευχηθείτε, δεν νομίζω να συγχωρεθείτε.
Στη πορεία της ιστορίας η κοινωνία, μέσω του κράτους εγκαθίδρυσε το θεσμό της δικαιοσύνης.
Όταν δηλαδή, οι ανθρώπινες υποθέσεις φτάνουν σε αδιέξοδα, επεμβαίνει η δικαιοσύνη, τιμωρεί την αδικία και προστατεύει τον τίμιο ή τον αδύναμο.
Το «κοινό περί δικαίου αίσθημα» που αποτελεί τη καρδιά του νομικού οικοδομήματος, δεν το έχει διδάξει κανένα πανεπιστήμιο. Αποτελεί βασικό ένστικτο της ζωής και θεμέλιο λίθο του πολιτισμού. Δεν είναι τυχαίο ότι κανένα είδους πολιτισμού, δεν έχει ανθίσει σε περιόδους και σε κράτη που χειραγωγείται η δικαιοσύνη.
Διότι, αν λειτουργεί η δικαιοσύνη και μόνο, υπάρχει ελπίδα.
Έχουμε επίορκους ιατρούς; Αν λειτουργεί η δικαιοσύνη θα προστατευθεί η Υγεία. Έχουμε επίορκους αστυνομικούς; Αν λειτουργεί η δικαιοσύνη θα προστατευθεί η ασφάλεια και η περιουσία. Έχουμε επίορκους πολιτικούς; Αν λειτουργεί η δικαιοσύνη θα προστατευθεί ο λαός.
Κατανοούμε λοιπόν, πόσο υπέρτατη προδοσία κάνουν εκείνοι που εμποδίζουν τη δικαιοσύνη ή την χειραγωγούν και την χρησιμοποιούν σαν εργαλείο της εξουσίας τους; Κατανοούμε πόσο απύθμενο κενό αφήνει η έλλειψη δικαιοσύνης στη κοινωνία μας;
Όταν απαλείφεις τη δικαιοσύνη, αποσυνθέτεις το ίδιο το κράτος. Γκρεμίζεις τα τείχη της πόλης και ξεκλειδώνεις κερκόπορτες.
Όχι, δεν μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν τους ενδιαφέρει ο αντίκτυπος των πράξεών τους, αρκεί να καταφέρουν το στόχο τους.
Αυτό που δυσκολεύομαι να καταλάβω, είναι ότι όλοι οι δημόσιοι λειτουργοί της δικαιοσύνης, είναι αδιάφοροι. Η λέξη «αδιάφοροι» είναι μακράν η επιεικέστερη που μπορώ να χρησιμοποιήσω.
Πως μπορούν να αδιαφορούν, όταν ευτελίζεται η ιδέα για την οποία, μοχθούν σε όλη τη μέχρι σήμερα ζωή τους και θα συνεχίσουν να μοχθούν στην υπόλοιπη;
Πως μπορούν να μένουν αδιάφοροι, όταν βλέπουν να χλευάζεται η ιδέα για την οποία έχουν περάσει χρόνια μελετώντας και πασχίζουν καθημερινά ;
Πως μπορούν να μένουν αδιάφοροι όταν βλέπουν πως με κίνητρο το χρήμα και μόνο το χρήμα, βεβηλώνονται Ιερά κι Όσια για τα οποία έχουν χυθεί ποτάμια αίματος, όπως η ελευθερία, η ισονομία και το σύνταγμα ;
Πως μπορούν να μένουν αδιάφοροι, όταν βλέπουν πως με τις πράξεις τους αυτές, «διδάσκουν» τις επερχόμενες γενιές την ασυδοσία και το δίκαιο του ισχυροτέρου ;
Εγώ πάλι, ανήκω σε μια γενιά που μεγάλωσε με ταινίες του Φώσκολου.
Με τον Νίκο Κούρκουλο, να υποδύεται τον ανακριτή, που δεν τον σταματούν, ούτε συμφέροντα, ούτε δεσμοί αίματος, ούτε προσωπικά πάθη, μπροστά στην Ιερή υποχρέωση της απόδοσης δικαιοσύνης. Τις περισσότερες φορές ο ανακριτής αυτός ήταν τραγική φιγούρα που καταστρεφόταν, αλλά πέθαινε με ακέραια τη συνείδησή του και έχοντας αφήσει αυτό τον κόσμο, λίγο καλύτερο απ’ ότι τον βρήκε.
Η κεντρική ιδέα των ιστοριών εκείνων του Φώσκολου ήταν, πως οτι και να μας συμβεί, όσο σκληρά κι αν μας χτυπήσουν τα διάφορα συμφέροντα, υπάρχει πάντα η δικαιοσύνη, που θα μας προστατεύσει με κάθε μέσον.
Ψεύτη Φώσκολε…
H μεγαλύτερη αλήθεια, των ημερών, έχει ειπωθεί δια στόματος της ανακρίτριας : “ΑΡΚΟΥΝ ΟΙ ΠΥΡΙΝΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ ΣΑΣ” .
Ευθεία παραδοχή πως δεν υφίσταται ΚΑΝΕΝΑ έγκλημα.
Ευθεία παραδοχή του φόβου του καθεστώτος. Βρέθηκε επιτέλους κάποιος να φτύσει τη φωτιά της ψυχής του στα μούτρα των σάπιων..αν δεν αντιδράσουν θα τους κάψει..αυτό τρέμουν..αλλά αδίκως πασχίζουν..
Οι πύρινοι λόγοι, έχουν ήδη ανάψει φωτιά, στις δικές μας ψυχές. Σε όλες εκείνες τις ψυχές που μια σπίθα τρεμόπαιζε και ζητούσε απλά λίγο ΑΕΡΑ για να φουντώσει. Κι ήρθε ο Αρχηγός και φύσηξε ζωή στη σπίθα μας. Κάθε ένας από εμάς θα χρησιμοποιήσει αυτή την ψυχική φωτιά για να καυτηριάσει το σάπιο.
Κάποτε ρώτησα ένα συγγενή εισαγγελέα, πως μπορεί να καταδικάζει καθημερινά, κάποιους φτωχο-διάβολους. Μου απάντησε πως το πρωί κάνει το σταυρό του ζητώντας Φώτιση και το βράδυ τη προσευχή του ζητώντας Συγχώρεση.
Εσείς με την αδιαφορία σας κάνετε κάτι πολύ χειρότερο. Δεν καταδικάζετε φτωχο-διάβολους, καταδικάζετε τους Αρίστους, φυλακίζετε τους Έλληνες.
Λυπάμαι κύριοι αδιάφοροι, αλλά όσο και να προσευχηθείτε, δεν νομίζω να συγχωρεθείτε.
Μυρμιδόνας
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου