Το «έγκλημα» μας: Μη επιτρέπειν τω ασεβούντι, μηδ’ αν όστισούν τυγχάνη ών

Του Κώστα Αλεξανδράκη, Μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή

Οφείλω, ενώπιον αναγνωστών και εισαγγελέων, ανακριτριών και πρόθυμων ρουφιάνων της αριστεράς και της «προόδου», άσπονδων ακροδεξιών φίλων της συγκυβέρνησης του Μνημονίου, να δηλώσω ευθαρσώς και μετά παρρησίας ΕΝΟΧΟΣ και να σας παραθέσω το «έγκλημα» μου, όπως και των υπόλοιπων Συναγωνιστών. Πριν, όμως, το κάνω αυτό να πω εκ των προτέρων, δήλωση, την οποία θα κρίνουν ως εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ανακρίτριες, εισαγγελέας, Σαμαράς, Βενιζέλος και Ντέιβιντ Χάρις, ότι δια αυτό το έγκλημα μου έχω λάβει εντολή από τον Αρχηγό μας,

Νικόλαο Μιχαλολιάκο. Αυτή είναι και ήταν η μοναδική εντολή που έδωσε, όμως, οφείλω να την καταθέσω στο αναγνωστικό κοινό.

Επίσης εκ προοιμίου της μεγάλης και δημόσιας αυτής αποκαλύψεως, να πω ότι η πρότερη δήλωση περί «εντολής του Νικολάου Μιχαλολιάκου», δεν γίνεται προκειμένου να αποσείσω «ευθύνες» από το πρόσωπό μου, τουναντίον. Η συγκεκριμένη εντολή του Νικολάου Μιχαλολιάκου δόθηκε μεν, αλλά η πίστη σε αυτήν, σε καμία περίπτωση δεν καθιστά εμένα ή οποιονδήποτε άλλον την ενστερνίστηκε ως «άβουλο εκτελεστικό όργανο». Μετά παρρησίας δηλώνω Υπερήφανος Χρυσαυγίτης, που δρα μετά συνειδήσεως καθαρής και απαστράπτουσας, θεωρώντας εαυτόν Ελεύθερο, Σκεπτόμενο Έλληνα.

Η εντολή του Νικόλαου Μιχαλολιάκου και βασική ιδεολογική συνισταμένη (και ουχί συνιστώσα...) του Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή και βασικό μας "έγκλημα" (λόγω ελλείψεως νομικών γνώσεων δεν γνωρίζω αν εμπίπτει στις διατάξεις του 187 ΠΚ, αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες, σωστά κ. Ντογιάκο;) είναι η εξής μία: «Μη επιτρέπειν τω ασεβούντι, μηδ' αν όστισούν τυγχάνη ών».

Θέτω την εντολή εις την αρχαία ελληνική γλώσσα έχοντας πλήρη γνώση της ευρυμάθειας της ανακριτικής ομάδος, η οποία δύναται να διεξάγει εισαγωγικές εξετάσεις Τρίτης Λυκείου στα Λατινικά, την Φιλοσοφία και την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία, όπως άλλωστε έχει αποδείξει κατά τη διάρκεια της προδικασίας εναντίον της Χρυσής Αυγής, απευθύνοντας μέχρι και ερωτήματα για την Ηθική Φιλοσοφία του Εμμανουήλ Καντ. Δεν έγινε ευρέως αντιληπτό, βεβαίως, το γιατί απευθύνθηκαν ερωτήματα περί Ηθικής Φιλοσοφίας σε μία ανάκριση, όμως όπως ευθαρσώς δήλωσαν τις προάλλες οι ανακρίτριες, η ανάκριση είναι μυστική. Μόνο ο Μπόμπολας έχει ελευθέρας και λαμβάνει απόρρητο ανακριτικό υλικό προς δημοσίευση, κατά βάναυση παράβαση του νόμου.

Ας ερμηνεύσουμε όμως την επίμαχη φράση, γιατί πέραν των ευρυμαθών ανακριτριών, των «έγκριτων» και βαθύτατα «μορφωμένων» ρουφιάνων της πολιτικά υποκινούμενης δημοσιογραφίας, διαβάζουν την ιστοσελίδα μας και πολλοί «αμόρφωτοι Χρυσαυγίτες», όπως αρέσκονται να μας αποκαλούν τα αργυρώνητα ΜΜΕ. «Μην υποχωρείς μπροστά στην ασέβεια, όποιος και αν είναι ο ασεβής» είναι η πάγια ιδεολογική προσταγή που ηχεί εντός της Ψυχής του κάθε Χρυσαυγίτη και της κάθε Χρυσαυγίτισσας.

Η φράση αυτή, προερχόμενη από τον αριστοκρατικό Σωκράτη, καταγεγραμμένη από τον «απολυταρχικό», κατά  Καρλ Πόππερ, Πλάτωνα (και για την κατά συρροή ανάγνωση Πλάτωνα ο κατηγορούμενος κρίνεται ΕΝΟΧΟΣ, χωρίς ελαφρυντικά) αποτυπώνει την προσωπική και κινηματική πραγματικότητα, που οδήγησε στην δίωξη εναντίον της Χρυσής Αυγής. Διωκόμεθα διότι δεν σιωπήσαμε εμπρός στην απάτη, καταγγείλαμε τους απατεώνες με όνομα και στοιχεία, διότι επιχειρήσαμε να πολιτευτούμε διατηρώντας την εντιμότητα και την αξιοπρέπεια μας. Διωκόμεθα διότι σε αντίθεση με τα ειωθότα του ελλαδικού παρλαμενταρισμού εκλεχθήκαμε από τον Λαό και θελήσαμε να εκπροσωπήσουμε τον Λαό και όχι τα πάγια σκοτεινά συμφέροντα που λυμαίνονται τους διαδρόμους των υπουργείων, τις λέσχες και τις στοές.

Σε καιρούς όπου η γενοκτονία ενός ολόκληρου Λαού ονομάζεται «μεταρρυθμίσεις» και «ανοχή στην διαφορετικότητα», «πολυπολιτισμός», υπήρξαν κάποιοι που θέλησαν να αμφισβητήσουν την ρητή διαβεβαίωση κυβερνώντων και όμορων καθηγητάδων, τασσόμενοι στο πλευρό των «ιθαγενών». Άκουσουν άκουσον! Διακηρύττοντας μάλιστα ότι θεωρούν αυτό πρέπον, παρότι ρητώς ορίζεται από το Νόμο ότι ο Λαός εξαπατάται μία φορά τα τέσσερα χρόνια στην «γιορτή της Δημοκρατίας» και ενδιαμέσως οφείλει να το «βουλώνει» και να υπόκειται τις συνέπειες του λάθους του, αδιαμαρτύρητα. Οποίο θράσος, μάλιστα, εν καιρώ παγκοσμιοποιήσεως να μιλάμε και για Ελλάδα! ΕΝΟΧΟΙ!

Και όχι μόνο ένοχοι, αλλά και ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ κ.κ. Εισαγγελείς και ανακριτές. Δεν πρόκειται να υποχωρήσουμε εμπρός στην ασέβεια, όποιος και αν είναι ο ασεβής. Θα καταγγείλουμε την κατάχρηση εξουσίας και την παράβαση καθήκοντος ακόμα και  αν αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να σταλούμε στα κάτεργα ή μάλλον για να το θέσουμε καλύτερα στα γκούλαγκ της λαϊκής «δημοκρατίας», την οποία έχετε τελευταίως εγκαθιδρύσει.

Μπορεί πλέον στην Ελλάδα το φρόνημα να διώκεται, όμως εμείς δεν διαθέτουμε ούτε δηλώσεις μετανοίας, ούτε την ψυχοσύνθεση του δηλωσία. Θα συνεχίσουμε να λέμε την αλήθεια και να αποκαλύπτουμε τις απάτες του πολιτικού, δικαστικού, μιντιακού, εργολαβικού κατεστημένου, ασχέτως του τιμήματος ή των όποιων συνεπειών προστάξει η δικτατορία των διεφθαρμένων.

Διαχρονικώς η Ελληνική Δικαιοσύνη είχε δύο πολύ διαφορετικά πρόσωπα. Από την μία πλευρά βρίσκονται ο Τερτσέτης και ο Πολυζωίδης με τους ομοϊδεάτες τους, δικαστές αδέκαστοι και άξιοι τιμής, και από την άλλη βρίσκονται οι διαχρονικοί υποτελείς του Μάσον, οι αντιπρόσωποι της εκάστοτε ξενοκρατίας. Αντιστοίχως στην Ελληνική Φυλή υπάρχουν ιδεολογικοί απόγονοι του Λεωνίδα και αντίστοιχοι απόγονοι του Εφιάλτη. Έκαστος εφ' ω ετάχθη.