“….Αυτά, τα οποία αγνοούσαν οι Έλληνες, όπως θα δούμε, τα γνώριζαν οι ξένοι ιμπεριαλιστές. Γι’ αυτόν τον λόγο, επεμβαίνοντας στην πολιτική ζωή τής χώρας, “πριμοδοτούσαν” μόνιμα ανώμαλους. Τους συνέφερε να έχουν οι Έλληνες φτωχομπινέδες “Εθνάρχες”, τους οποίους οι ίδιοι θα τους εκβίαζαν. Η περίπτωση του “Εθνάρχη” Καραμανλή είναι ίσως η πιο αντιπροσωπευτική τής αθλιότητας και του παρασκηνίου, η οποία χαρακτηρίζει τη μεταπολεμική πολιτική ζωή τής χώρας. Το σύνολο της αθλιότητας, της φτώχειας και της δυστυχίας στην οποία έχει καθηλωθεί μεταπολεμικά η χώρα, οφείλεται σε αυτόν τον άθλιο. Ό,τι μας έχει “πληγώσει” και ό,τι μας έχει “αδικήσει” ως Έλληνες και ως πολίτες, φέρει την “υπογραφή” του.
Ο γέρος Καραμανλής υπήρξε ένας από τους πιο μεγάλους αλήτες τής σύγχρονης ελληνικής ιστορίας …Κανονικός αλήτης τού δρόμου και όχι απλά της πολιτικής …Ένας αλήτης, ο οποίος ξάπλωνε εκεί όπου ένας απλός άνθρωπος σιχαίνεται να πατήσει …Ένας φτωχός και αδίστακτος επαρχιώτης έτοιμος για όλα …”Φτωχομπινές” με όλη τη σημασία τής λέξεως. Τη φωτογραφία του στο λήμμα τής λέξης “φτωχομπινές” θα έπρεπε να την έχουν όλα τα εικονογραφημένα ελληνικά λεξικά. Εμφανίστηκε ως “περσόνα” στην προπολεμική Αθήνα και αναζητούσε βολέματα και πόστα, “πηδώντας” ανώμαλους πλούσιους μεγαλοαστούς.
Παρίστανε τον δικηγόρο, ενώ στην πραγματικότητα ήταν ανεπάγγελτος …ενώ στην πραγματικότητα ήταν “ενοικιαζόμενος” εραστής …Ένας “Βαλιανάτος” της εποχής, ο οποίος προσπαθούσε να “διεισδύσει” στα ανώτερα στρώματα της κοινωνίας,
“τρυπώνοντας” από τις “τουαλέτες” και τις “κρεβατοκάμαρές” της. Στο Κιουπκιόι τον μετρούσαν για σκληρό άνδρα …και στην Αθήνα ήταν ο “αγαπητικός” τού πλούσιου Ευταξία και ποιος ξέρει πόσων άλλων πλούσιων μεγαλοαστών τής Πρωτεύουσας. Αυτός ο λαμπρός “δονητής” τής κοσμικής Αθήνας τού μεσοπολέμου “έλαμψε” δια της απουσίας του στα χρόνια των γενναίων και των ανδρών. Αυτός, ο οποίος πάντα παρίστανε τον “ευπατρίδη”, που “δάκρυζε” για τα εθνικά θέματα, ήταν στην πραγματικότητα μόνον “Ευταξίδης”. “Κουφός”, κυριολεκτικά και μεταφορικά, εφόσον ποτέ δεν “άκουσε” τα κελεύσματα της πατρίδας.
Αστράτευτος την ώρα του μεγάλου πολέμου κατά του φασιστικού Άξονα. Άφαντος την ώρα που οι Έλληνες έδιναν τη μεγάλη μάχη τής Αντίστασης. Επανεμφανίστηκε στη δημόσια ζωή λίγο πριν τη σίγουρη αποχώρηση των Ναζί και προκειμένου να πάρει μέρος στη “λεία” τής απελευθέρωσης. Τον συνέλαβε ο ΕΛΑΣ για δωσιλογισμό την ώρα τού μεγάλου αγώνα για την απελευθέρωση. Τον συνέλαβαν οι Εγγλέζοι για δωσιλογισμό μετά την απελευθέρωση της πατρίδας. Διαπραγματεύτηκε μ’ αυτούς – άγνωστο αρχικά με ποιες πολιτικές “υποθήκες” – το “ξέπλυμα” των αμαρτιών του. Το ’45 – και άρα αμέσως μετά την απελευθέρωση – ο άεργος και ανεπάγγελτος φτωχομπινές πήγε στην Αγγλία για δύο μήνες για να “βελτιώσει τα αγγλικά” του. Στη συνέχεια – και “παρακολουθώντας” τον – καταλάβαμε τι έκανε στην Αγγλία και τι είδους “υποθήκες” έβαλε. Δεν εξηγείται διαφορετικά το να έχει συλληφθεί το ’44 από τους Άγγλους για δωσιλογισμό και το ’46 να είναι υπουργός της δικής τους Κυβέρνησης.
Από τον Μέρτεν μάθαμε ότι στα χρόνια τής γερμανικής Κατοχής ήταν συνεργάτης των ΝΑΖΙ. Υπήρχαν φωτογραφίες του με τον Μέρτεν, οι οποίες “μαρτυρούσαν” τη μεταξύ τους συνεργασία. Στη συνέχεια τον “έφτυνε” ο Μέρτεν από τη Γερμανία και αυτός στην Αθήνα σήκωνε “ομπρέλα”, για να μας δείξει ότι “βρέχει”. Ο Μέρτεν τον εξευτέλιζε στη Γερμανία και αυτός έκανε “μηνύσεις” σε ελληνικά – και άρα αναρμόδια – δικαστήρια την εποχή που ήταν μάλιστα Πρωθυπουργός …Υπήρχαν φωτογραφίες, που πολλά χρόνια μετά θα μαθαίναμε τι θα μας κόστιζαν ως λαό, και τις οποίες εξαφάνισαν οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες. Στην περίφημη λαϊκή ρήση των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων: “Ένας πούστης, μια πουτάνα κι ένας Αμερικάνος κυβερνάνε την Ελλάδα” …και, για να παραφράσουμε τον Χατζηδάκη, ο Καραμανλής δεν ήταν ούτε Αμερικανός ούτε πουτάνα.
Σε γενικές γραμμές αυτός ο άνθρωπος ήταν μόνον “βιτρίνα” …Δειλός μέχρι θανάτου και κομπλεξικός στον ίδιο βαθμό …”Βιτρίνα” ήταν τόσο ο γάμος του με την όμορφη Αμαλία όσο και η περίφημη “εικόνα” τού σκληρού ηγέτη …Όλα εκ του ασφαλούς και όλα μια “παράσταση” “σκηνοθετημένη” και χρηματοδοτούμενη από τις γνωστές πρεσβείες …Μια “παράσταση”, η οποία είχε ως στόχο να τον παρουσιάσει ως περίπου macho άνδρα, ο οποίος ήταν και “πατριώτης” …Μια “παράσταση” απέναντι σε ανθρώπους, οι οποίοι επ’ “αμοιβή” δέχονταν να παριστάνουν τους κομπάρσους …Ο “σκληρός” “άντρας” είπε το περίφημο “σκάσε Αμαλία” τη στιγμή που το δύσκολο για την περίπτωσή του ήταν να πει το “σκάσε Ευταξία” …Ο “σκληρός” “άντρας”, ο οποίος πετούσε “τασάκια” στους συνεργάτες του, δεν πέταξε ούτε “γόπα” αντίστασης στους Γερμανούς.
Φώναζε σε μια μεγαλοαστή, η οποία για λόγους συμφέροντος ήταν συμβιβασμένη μέσα σε έναν “λευκό” γάμο ή σε άβουλους συνεργάτες τύπου “Μπάρμπι-τσίωτη”, που ο ίδιος τους βόλευε και θα τον ευγνωμονούσαν ακόμα κι αν τους πυροβολούσε …Ο πολύ οξύθυμος “άντρας”, που κατά πιθανότητα ήταν μια “υστέρω”, μονίμως στα πρόθυρα της νευρικής κρίσης. Όλα ψεύτικα, τόσο στη ζωή όσο και στον θάνατο. Όλα μια πολυτελής “βιτρίνα”, στηριγμένη σε ψέματα και παρανομίες. Ακόμα και στο θάνατο ψεύτικη “παράσταση” μεγαλοπρέπειας δίνει. Ακόμα και το οικόπεδο στο Ψυχικό, στο οποίο βρίσκεται το δήθεν ίδρυμά του – και τον έχουν θαμμένο μόνο του – είναι σκανδαλωδώς αποκτηθέν …”Γείτονας” της Γιάννας με κλεμμένο οικόπεδο. Μέγα σκάνδαλο είχε ξεσπάσει την εποχή που το “καβάντσωσε” παράνομα και τζάμπα για την τελευταία του “παράσταση”.
Το “γιουσουφάκι” της γερμανικής Πρεσβείας.
Από τη στιγμή που ένας γνωστός ανώμαλος – και με φάκελο “δωσίλογου” – επιλέγεται να κάνει πολιτική καριέρα υψηλού επιπέδου, ευνόητο είναι ότι θα μπαίναμε σε εθνικές περιπέτειες εξαιτίας του …Ευνόητο είναι ότι θα πρέπει να ήταν ο καλύτερος “πελάτης” των πρεσβειών και των μυστικών υπηρεσιών …Ευνόητο είναι ότι επιλέχθηκε ακριβώς γι’ αυτά του τα “προσόντα”. Ειδικά οι γερμανικές υπηρεσίες, εξαιτίας των μαρτυριών και των στοιχείων τού Μέρτεν, πρέπει στην κυριολεξία να τον είχαν κάνει “γιουσουφάκι” τους. Ό,τι του ζητούσαν – ακόμα και την μεγαλύτερη προδοσία για τη χώρα – τους το έκανε χωρίς δεύτερη κουβέντα. Ό,τι οι Γερμανοί – και όσοι βρίσκονταν πίσω απ’ αυτούς – ήθελαν να “ρυθμίσουν” εις βάρος τής Ελλάδας, αυτόν χρησιμοποιούσαν για να το φέρουν εις πέρας.
Από την αρχή τής καριέρας του όλα ήταν ένας “ύμνος” τής αξιοκρατίας και της δημοκρατίας. Από τις βρόμικες αλλά “κορυφαίες” κρεβατοκάμαρες της Αθήνας κατευθείαν σε “κορυφαία” θέση στην πολιτική σκηνή …”Μην με κάνετε εμένα Υπουργό, κάντε τον Καραμανλή” είπε ο Ευταξίας και έτσι ξεκίνησε η καριέρα τού “γίγαντα”. Στη συνέχεια – εντελώς “αξιοκρατικά” και “δημοκρατικά” – τον πήρε η Γερμανίδα βασίλισσα Φρειδερίκη τού Ανοβέρου και τον έκανε Πρωθυπουργό χωρίς λόγο και αιτία – εκτός βέβαια από τους λόγους και τις αιτίες που γνώριζαν στις πρεσβείες και κυρίως στη γερμανική – …Μια Γερμανίδα, η οποία υποτιμούσε και απεχθανόταν τους “ιθαγενείς”, προφανώς έκρινε ότι ένας ανώμαλος θα ήταν ιδανικός για να παριστάνει τον Πρωθυπουργό τους.
Ο άνθρωπος, που εκβίαζαν οι Γερμανοί από την εποχή τής Κατοχής, δεν ήταν μόνον “πατριώτης”, αλλά και βαθύτατα “δημοκράτης” …”Τίμησε”, όμως, τη Δημοκρατία με το παραπάνω: Αυτός ήταν ο εμπνευστής τού “τριφασικού” εκλογικού συστήματος, το οποίο μετέτρεπε τον δεύτερο σε πρώτο. Επίσης, έδειξε μεγάλη κοινωνική “ευαισθησία”: Αφού ήταν ο πρώτος που έδωσε δικαίωμα ψήφου και στα δένδρα. Με αυτόν τον τρόπο τίμησε και το φυτικό βασίλειο. Αυτό το βασίλειο πολύ τον “αγάπησε’ και τον ψήφισε, να γίνει και εκλεγμένος Πρωθυπουργός. Αυτός ήταν απόλυτος ηγέτης τόσο της πανίδας όσο και της χλωρίδας τής πατρίδας μας.
Αυτόν “εμπιστεύτηκαν” οι Έλληνες σαν “ηγέτη” στο μεγαλύτερο διάστημα της μεταπολεμικής τους ιστορίας. Απ’ αυτόν τον “ηγέτη” περίμεναν λύσεις στα προβλήματά τους. Προβλήματα, τα οποία από τον πόλεμο και μετά είχαν ένα όνομα: “Γερμανία” …Τη Γερμανία, η οποία μας είχε καταστρέψει – και άρα ήταν η “πηγή” όλων των προβλημάτων – και τη Γερμανία, η οποία έπρεπε να μας αποζημιώσει – και άρα υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε να ήταν η “πηγή” όλων των λύσεων—. Η Γερμανία, όμως, δεν ήταν ποτέ “λύση” για τους Έλληνες, γιατί οι Γερμανοί είχαν στα χέρια τους το “χαρτί” τού Καραμανλή. Οι Έλληνες περίμεναν από τον Καραμανλή τού Μέρτεν να τους “φέρει” χρήματα μετά την καταστροφή από τους Γερμανούς και αυτός “χόρευε” τον χορό τής “κοιλιάς” στις πρεσβείες τους. Όχι μόνον δεν διεκδίκησε τις πολεμικές αποζημιώσεις των Γερμανών, αλλά τους “χάρισε” ακόμα και τα προπολεμικά τους χρέη, προκειμένου ν’ αναπτυχθούν.
…Από τους πρώτους στην Ευρώπη έσπευσε η Ελλάδα να “κουρέψει” τα γερμανικά χρέη …Τα περίφημα γερμανικά χρέη, τα οποία “φέσωσαν” ολόκληρη την Ευρώπη. Όχι μόνον δεν διεκδίκησε τα χρήματα που χρωστούσαν οι Γερμανοί – λόγω των καταστροφών τού πολέμου και των αναγκαστικών δανείων – αλλά τους χάρισε και τα αναγνωρισμένα χρέη, τα οποία είχαν απέναντι στην Ελλάδα πριν από τον πόλεμο. Η Γερμανία, απαλλαγμένη από τα χρέη της, “εκτοξεύτηκε” στην ανάπτυξη και η Ελλάδα, έχοντας υποστεί μια πρωτοφανούς εντάσεως καταστροφή, “μαράζωσε” ακόμα πιο πολύ. Το αποτέλεσμα ήταν το γνωστό: Η “νικήτρια” Ελλάδα παρέμεινε μέσα στις λάσπες με τα κάρα και η Γερμανία “έχτιζε” ξανά τη βιομηχανία της.
Με τις “ευχές” τού Καραμανλή στείλαμε στη Γερμανία και τον “ανθό” τής νεότητας της χώρας, για να την ξαναχτίσει από την αρχή …Τον εξειδικευμένο σε τέχνες “ανθό”, γιατί οι Γερμανοί ήθελαν να πάρουν και την “τεχνογνωσία” μας. Ξυλουργοί, μηχανουργοί, μηχανικοί, επιπλοποιοί, γουνοποιοί, όλοι “ευπρόσδεκτοι” στο γερμανικό “Νταχάου”, το οποίο “απελευθερώνει” δια της εργασίας. Δεν θα τάιζαν άσχετους Έλληνες, που θα τους μάθαιναν από τις δικές τους τέχνες. Οι Έλληνες θα πήγαιναν εκεί “μάχιμοι” να στελεχώσουν την παραγωγική “μηχανή” τής Γερμανίας και όχι να εκπαιδευτούν απ’ αυτήν. Μέσα σε λίγα χρόνια οι ηττημένοι Γερμανοί με Mercedes ξανά …και οι “ήρωες” με τα γαϊδούρια. Ο Καζαντζίδης “έκλαιγε” στον Σταθμό τού Μονάχου, αλλά δυστυχώς δεν ήξερε ποιος τον είχε στείλει εκεί, ώστε να ενημερώσει και τους υπόλοιπους.
Μετά από έναν καταστροφικό πόλεμο και έναν τρομερό Εμφύλιο, ο οποίος αποψίλωσε στην κυριολεξία τον ελληνικό πληθυσμό, ήρθε αυτό το ύπουλο “χτύπημα” από τον Καραμανλή και τον αποτελείωσε. Στέρησε πολύτιμες “ανάσες” στη χώρα, προκειμένου αυτή να μπορέσει να σταθεί γρήγορα στα “πόδια” της. Της στέρησε άπειρους οικονομικούς πόρους για ν’ αναπτυχθεί και ταυτόχρονα της αφαίρεσε ένα πολύτιμο ανθρώπινο δυναμικό, το οποίο θα μπορούσε να στηρίξει μια εθνική προσπάθεια εκβιομηχάνισης μέσα σε έναν κόσμο, ο οποίος μετά την καταστροφή των πολέμων “διψούσε” για προϊόντα. Αυτό το δυναμικό το πήραν οι Γερμανοί και το έβαλαν να δουλεύει στις δικές τους “φάμπρικες”, οι οποίες στήνονταν από την αρχή, εφόσον οι “χουβαρντάδες” χάριζαν χρέη.
Το κείμενο είναι του Παναγιώτη Τραιανού και παρά το γεγονός ότι σε πολλά δε συμφωνούμε μαζί του, το παρόν πιθανό να μας βρίσκει σύμφωνους σε όλα.
Αυτά να τα βλέπουν όσοι υγιείς πολιτικοί και δημοσιογράφοι απέμειναν από το κωλομπαρέικο που μας έπνιξε.
Αναφέρομαι ειδικά σε μερικούς δημοσιογράφους που είναι ότι χειρότερο έχει βγάλει ο τόπος και έχουν κοιμηθεί πιθανόν σε χειρότερα στρώματα από όλα όσα κοιμόταν ένας… Καραμανλής.
Δείτε τα εξώφυλλα του Κυριακάτικου τύπου για να αντιληφθείτε ποιοι θέλουν να μας τον ξαναφορέσουν καπέλο.
ΟΧΙ, βέβαια. Μακριά από Καραμανλήδες. Το έργο το έχουμε ξαναδεί…
Σ.Χ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου