Το χρονικό ενός κατ΄ οίκον εγκλεισμού

Περνώντας οι ημέρες και βλέποντας τις ποινές που επιβλήθηκαν σε μένα και στους συναγωνιστές μου, η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι κάποιοι ήξεραν πολύ καλά τον τρόπο ζωής μας… Άλλωστε είναι εύκολο να μάθει κάποιος ότι ο Κουκούτσης δεν μπορεί να κάτσει σπίτι πάνω από 2 ώρες, ο Αρβανίτης να βάλει γλώσσα μέσα ή ο Ματθαιόπουλος να στερηθεί της μουσικής δημιουργίας…

Από την πρώτη ημέρα ούτε που πέρασε από το μυαλό μου να δραπετεύσω από την ιδιότυπη φυλακή μου, πλην της ημέρας που άρχισε ο Παναθηναϊκός την προετοιμασία του και ήξερα ότι εκεί θα βρω τον εισαγγελέα Ντογιάκο για να μοιραστούμε το πάθος μας για το τριφύλλι.

 Κάποιες μύχιες σκέψεις είχα και στην αίθουσα του χειρουργείου, όπου παρέμεινα αναίσθητος (αν και η σύζυγός μου επιμένει ότι αυτό είναι μόνιμο…) για 5 ώρες κοντά αλλά με απέτρεψε η παρουσία αστυνομικών που περίμεναν από έξω. Τελικά η εμπειρία αυτή νιώθω ότι θα σημαδέψει την ζωή μου όσο και την ζωή όλων μας στο εγγύς και στο απώτερο μέλλον.

Στο διάστημα αυτό των πρώτων 60 ημερών υπήρχαν στιγμές που πίστεψα ότι στην Χρυσή Αυγή αποκτήσαμε όλοι μας κάτι το μεταφυσικό. Δεν εξηγείται αλλιώς ότι την ημέρα που μου ανακοινώθηκε η ποινή, κατά τις 19:30, η αστυνομία στις 20:30 με αναζητούσε στο σπίτι μου στην Καλαμάτα. Πολλές φορές πάλι μιλώντας στο τηλέφωνο με δημοσιογράφους με ρωτούσαν πού βρίσκομαι… Τι να απαντήσεις σε μια τόσο εύστοχη ερώτηση;

Ενώ πάλι μέχρι πρότινος οι γείτονές μου στην Αθήνα με κοιτούσαν καχύποπτα, τώρα μου λένε ότι περιμένουν την διαμονή μου στην με προσμονή! Αρχικά δάκρυα χαράς με συνεπήραν γιατί νόμισα ότι με είδαν με αγάπη και κατάλαβαν τα δίκαια που πρεσβεύω… Τελικά μου είπαν ότι νιώθουν σιγουριά με την Ασφάλεια έξω από το σπίτι τους… Επιτέλους νιώθω ότι προσφέρω έργο κοινωνικό στους συνανθρώπους μου!!!

Παλιότερα διάβαζα πολύστηλα αφιερώματα στις τοπικές εφημερίδες της πόλης μου ή παρακολουθούσα εκτενή ρεπορτάζ για το βαρύτατο κρυολόγημα του τάδε βουλευτή ή την δυσκοιλιότητα του τάδε αντιδημάρχου και από κάτω ευχές για ανάρρωση και ταχεία αποκατάσταση. Στην δική μου περίπτωση κρατείται παρανόμως σε κατ’ οίκον εγκλεισμό και παράλληλα υπεβλήθη σε σοβαρότατη εγχείρηση ένας βουλευτής εκλεγμένος από 9.000 συμπολίτες του Μεσσήνιους και κανένας δεν μπήκε στον κόπο ούτε καν να το αναφέρει.

Ας αφήσουμε στην άκρη την πολιτική διάσταση των πραγμάτων και ας θέσουμε την ανθρώπινη διάσταση… Μην γελιέστε, για όλους αυτούς δεν υπάρχει ανθρωπιά σε ό,τι μας αφορά. Η δική μου θέση βέβαια σε ό,τι έχει σχέση με όλο αυτό το συνάφι είναι η εξής: «αφόδευσε η φοράς εν τω αλωνίω». Ας είναι καλά η οικογένειά μου, οι συγγενείς οι φίλοι μου οι προσωπικοί και οι ανώνυμοι Χρυσαυγίτες που με πήραν τηλέφωνο ή ήρθαν σπίτι μου να μου συμπαρασταθούν.

Να είναι καλά όλοι οι συναγωνιστές βουλευτές και στελέχη των κεντρικών και κυρίως ο Αρχηγός μας και οι έγκλειστοι αδελφοί μου που από την πρώτη μέρα μου διεμήνυσαν να μην ασχοληθώ με τίποτε άλλο εκτός από την υγεία μου. Ξεροκέφαλος εγώ πλήρωσα το ταξίδι μου στην Αθήνα (δυο μόλις ημέρες εγχειρισμένος) με υποτροπή και επανεισαγωγή στο νοσοκομείο για άλλες τέσσερις ημέρες… ας είναι.

Το διάστημα αυτό είχα την ευτυχία να παρακολουθήσω αρκετές ώρες την ημέρα τηλεόραση (κάτι που δεν έπραττα τα τελευταία δύο χρόνια…). Είμαι χαρούμενος γιατί κοντεύω να μιλώ άπταιστα την τουρκική γλώσσα, ναι μαθαίνω σιγά-σιγά τα καλιαρντά, και, το κυριότερο, μου έχει γίνει έμμονη ιδέα ότι του χρόνου πρέπει να είμαι χορηγός στο Gay-Parade!!!

Είμαι πλέον (σύμφωνα με τα έγκυρα δελτία…) πεπεισμένος ότι είμαι ένας εγκληματίας ολκής, είμαι σίγουρος ότι τα αεροπλάνα πέφτουν εξαιτίας μας και ότι ο Πακιστανός βιαστής της Πάρου είναι γραμματέας της τοπικής μας οργάνωσης, μάλιστα σε στιγμές παράκρουσης αγόρασα και βιβλία του Άδωνι Γεωργιάδη, του διακεκριμένου πρώην υπουργού Υγείας. Το δε μεγαλείο που νιώθω κατά την διάρκεια των ταξιδιών μου από Αθήνα-Καλαμάτα και τούμπαλιν δεν περιγράφεται.

Η συνοδεία μου έχει τις εξής αλλαγές: Αθήνα - Κιννέτα - Νεμέα - Τρίπολη - Μεγαλόπολη - Καλαμάτα. Όταν δε με ακολουθεί περιπολικό κορδώνομαι στην θέση του οδηγού, γιατί οι πολίτες που με προσπερνούν προσπαθούν να με αναγνωρίσουν νομίζοντας ότι είμαι τουλάχιστον υφυπουργός. Εγώ βέβαια κορδώνομαι σαν να τους λέω «είμαι μεγαλοστέλεχος, είμαι ένας από αυτούς που διαφεντεύουν τις τύχες σας και σας σπρώχνουν στην μιζέρια…»

Μάταια παιδεύομαι όμως. Η πλειοψηφία τους με αναγνωρίζει και με χαιρετούν καλόκαρδα επαναφέροντάς με στην... φρικτή πραγματικότητα ενός Χρυσαυγίτη που τον θεωρούν δικό τους άνθρωπο. Δεν θέλω να σας κουράσω άλλο, αλλά νιώθω την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας την δύναμη που παίρνουμε όλοι μας μέσα από όλη αυτή την ταλαιπωρία.

Μεγάλωσε μέσα μας η διάθεση για αγώνα, θέριεψε η πίστη μας, δυνάμωσε η αλληλεγγύη μας και πάνω από όλα δεθήκαμε μεταξύ μας ακόμα πιο πολύ. Στις επικείμενες εκλογές είμαι σίγουρος ότι θα καλύψετε το μικρό κενό που άφησε η Κοινοβουλευτική μας ομάδα με την τεράστια δύναμη που κρατάτε εσείς στα χέρια σας…

ΕΣΕΙΣ που είστε ουσιαστικά το Κίνημά μας… ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΜΑΥΡΕΣ ΜΠΛΟΥΖΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ 

ΠΥΡΙΝΗ ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΣΤΗΘΗ!

Δημήτρης Κουκούτσης
Βουλευτής Μεσσηνίας
Λαϊκού Συνδέσμου - Χρυσή Αυγή