Έντονο προβληματισμό προκαλεί στους επιστήμονες η διαρκής αύξηση των περιστατικών πολυανθεκτικής φυματίωσης στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, αφού οι δομές υγείας εμφανίζονται απροετοίμαστες να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.
Σύμφωνα με στοιχεία του Νοσοκομείου «Γ.Παπανικολάου» της Θεσσαλονίκης, το 2012 στο Πνευμονολογικό Κέντρο (μια πανεπιστημιακή και δύο κλινικές του ΕΣΥ) καταγράφηκαν 40 νέα κρούσματα φυματίωσης, εκ των οποίων τα πέντε ανθεκτικής μορφής.
Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα επιδημιολογικά δεδομένα του ΚΕΕΛΠΝΟ, το 2011 δηλώθηκαν 476 κρούσματα, από τα οποία τα 267 (56,1%) αφορούσαν Έλληνες και τα 203 (42,4%) αλλοδαπούς. Μεγαλύτερη επίπτωση παρατηρήθηκε στην Αττική (5,9/100.000 πληθυσμού), ενώ το 42,7% των κρουσμάτων σε Έλληνες καταγράφηκε στις ηλικίες άνω των 65 ετών και το 75,9% των κρουσμάτων σε αλλοδαπούς καταγράφηκε στις ηλικίες 15-44 ετών.
Πάντως, η πολυανθεκτική φυματίωση δεν είναι πρόβλημα μόνο στη χώρα μας. Στοιχεία της «Έκθεσης 2012 για την Φυματίωση» του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας κάνουν λόγο για 630.000 περιπτώσεις πολυανθεκτικής φυματίωσης (MDR) παγκοσμίως, καθώς και παρουσία της συγκεκριμένης μορφής της νόσου σε 84 χώρες.
Το 3,7% των νέων περιπτώσεων και το 20% των παλαιών ασθενών που βρίσκονται υπό ιατρική παρακολούθηση σε όλο τον κόσμο, υπολογίζεται ότι έχουν πολυανθεκτική φυματίωση, με την υψηλότερη αναλογία στην Ανατολική Ευρώπη και την Κεντρική Ασία.
Ελλείψεις διαγνωστικών μέσων στη Β.Ελλάδα
Σύμφωνα με τους γιατρούς του Νοσοκομείου «Γ.Παπανικολάου» η διάγνωση της πολυανθεκτικής φυματίωσης δεν μπορεί να γίνει στη Θεσσαλονίκη επειδή δεν υπάρχει το κατάλληλο μηχάνημα, ενώ λόγω της έλλειψης υλικών υπάρχει αδυναμία διάγνωσης ακόμη και της απλής φυματίωσης.
«Έχουμε αύξηση των περιστατικών φυματίωσης, εκείνο όμως που μας προβληματίζει είναι η ποιοτική διαφοροποίηση, διότι εμφανίζονται ανθεκτικές μορφές της νόσου. Επειδή για πολλά χρόνια δεν υπήρχαν κρούσματα ή ήταν ελάχιστα η επανεμφάνιση της φυματίωσης μας βρήκε απροετοίμαστους. Εδώ και δύο χρόνια μείναμε πίσω στη θωράκιση. Ζητήσαμε να προμηθευτούμε στο Νοσοκομείο ‘Παπανικολάου’ ένα μηχάνημα, με το οποίο να μπορούμε να κάνουμε διάγνωση της ανθεκτικής φυματίωσης άμεσα και όχι να χρειάζονται 10 μέρες, όπως γίνεται σήμερα, που η διάγνωση γίνεται στην Αθήνα. Αυτές τις 10 ημέρες ο ασθενής θα πρέπει να μείνει απομονωμένος σε ξεχωριστό χώρο του νοσοκομείου για να μη διασπείρει τη νόσο. Και όχι μόνο δεν έχουμε τέτοιο μηχάνημα, σήμερα δεν έχουμε καν τα υλικά για να κάνουμε τη διάγνωση της απλής φυματίωσης» αναφέρει στο με αφορμή την 24η Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα κατά της Φυματίωσης, ο πρόεδρος της Εταιρείας Μελέτης Πνευμονοπαθειών και Επαγγελματικών Παθήσεων Θώρακος, καθηγητής πνευμονολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) Κωνσταντίνος Ζαρογουλίδης.
Σύμφωνα με τον ίδιο, τα 40 νέα περιστατικά φυματίωσης, που διαγνώστηκαν το 2012 στο Νοσοκομείο «Γ.Παπανικολάου», δεν δίνουν μια σαφή εικόνα της κατάστασης διότι αφενός υπάρχουν ασθενείς που δεν πηγαίνουν στο δημόσιο νοσοκομείο αλλά προτιμούν τον ιδιώτη γιατρό και αφετέρου υπάρχουν ασθενείς από ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, όπως είναι οι μετανάστες, που δεν έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας.
«Πέρσι, μέσα σε μία εβδομάδα είχαμε ταυτόχρονα επτά νέα περιστατικά. Κάτι τέτοιο είχε να συμβεί 35 χρόνια. Εκείνο που παρατηρούμε είναι ότι, λόγω της κρίσης, αυξάνουν τα περιστατικά που θα πάνε στο νοσοκομείο. Ο αριθμός των Ελλήνων που πάσχουν από φυματίωση είναι σαφώς μεγαλύτερος από εκείνο των μεταναστών. Οι Έλληνες όμως - λίγο πολύ - έχουν κοινωνική ασφάλιση και μπορούν να παίρνουν τα φάρμακά τους, ενώ οι μετανάστες που είναι άνεργοι, διατρέφονται άσχημα και ζουν σε κακές συνθήκες δεν μπορούν να πάρουν τα φάρμακά τους, με αποτέλεσμα να διασπείρουν τη νόσο. Θα πρέπει να βρεθεί μία λύση γι' αυτή την κατηγορία των ασθενών γιατί το νοσοκομείο μπορεί να τους καλύψει για έναν μήνα μόνο. Μετά μένουν χωρίς περίθαλψη και χωρίς φάρμακα», εξηγεί ο κ.Ζαρογουλίδης.
Στο Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης, που λειτουργεί εδώ και 16 μήνες στη Θεσσαλονίκη και απευθύνεται σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, έχουν διαγνωστεί ή αντιμετωπιστεί ορισμένα περιστατικά φυματίωσης, αλλά δεν υπάρχουν μέχρι στιγμής στατιστικά στοιχεία που να δίνουν μια σαφή εικόνα της κατάστασης.
«Πρόσφατα, είδα στο Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης ένα περιστατικό ανθεκτικής φυματίωσης που είχε διαγνωστεί στις αρχές του χρόνου στην Αθήνα, στο Νοσοκομείο ‘Σωτηρία’. Επρόκειτο για ανασφάλιστο που ήρθε να κάνει τις εξετάσεις και να πάρει τα φάρμακά του. Όμως δεν έχω σαφή εικόνα για τα περιστατικά φυματίωσης που έρχονται στο Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης. Η φυματίωση είναι ένα πρόβλημα των ομάδων που δεν έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και στη φαρμακευτική αγωγή και δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα σε Έλληνες και μετανάστες. Η φαρμακευτική αγωγή για την απλή μορφή φυματίωσης είναι απλή και μπορεί ο ασθενής, μετά από μία βδομάδα αγωγής, να σταματήσει να διασπείρει τη νόσο. Θα πρέπει, όμως, να συνεχίζει τη θεραπεία, η οποία μπορεί να κρατήσει από έξι μήνες έως έναν χρόνο. Αν σε αυτό το διάστημα σταματάει να παίρνει τα φάρμακά του και μετά ξαναρχίζει να τα παίρνει, δημιουργείται ο κίνδυνος ανάπτυξης ανθεκτικής μορφής φυματίωσης, για τη θεραπεία της οποίας χρειάζεται συνδυασμός φαρμάκων που στοιχίζουν ακριβά», αναφέρει ο Στρατής Πλωμαρίτης, ένας από τους 20 παθολόγους που προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους στο Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης.
Σύμφωνα με στοιχεία του Νοσοκομείου «Γ.Παπανικολάου» της Θεσσαλονίκης, το 2012 στο Πνευμονολογικό Κέντρο (μια πανεπιστημιακή και δύο κλινικές του ΕΣΥ) καταγράφηκαν 40 νέα κρούσματα φυματίωσης, εκ των οποίων τα πέντε ανθεκτικής μορφής.
Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα επιδημιολογικά δεδομένα του ΚΕΕΛΠΝΟ, το 2011 δηλώθηκαν 476 κρούσματα, από τα οποία τα 267 (56,1%) αφορούσαν Έλληνες και τα 203 (42,4%) αλλοδαπούς. Μεγαλύτερη επίπτωση παρατηρήθηκε στην Αττική (5,9/100.000 πληθυσμού), ενώ το 42,7% των κρουσμάτων σε Έλληνες καταγράφηκε στις ηλικίες άνω των 65 ετών και το 75,9% των κρουσμάτων σε αλλοδαπούς καταγράφηκε στις ηλικίες 15-44 ετών.
Πάντως, η πολυανθεκτική φυματίωση δεν είναι πρόβλημα μόνο στη χώρα μας. Στοιχεία της «Έκθεσης 2012 για την Φυματίωση» του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας κάνουν λόγο για 630.000 περιπτώσεις πολυανθεκτικής φυματίωσης (MDR) παγκοσμίως, καθώς και παρουσία της συγκεκριμένης μορφής της νόσου σε 84 χώρες.
Το 3,7% των νέων περιπτώσεων και το 20% των παλαιών ασθενών που βρίσκονται υπό ιατρική παρακολούθηση σε όλο τον κόσμο, υπολογίζεται ότι έχουν πολυανθεκτική φυματίωση, με την υψηλότερη αναλογία στην Ανατολική Ευρώπη και την Κεντρική Ασία.
Ελλείψεις διαγνωστικών μέσων στη Β.Ελλάδα
Σύμφωνα με τους γιατρούς του Νοσοκομείου «Γ.Παπανικολάου» η διάγνωση της πολυανθεκτικής φυματίωσης δεν μπορεί να γίνει στη Θεσσαλονίκη επειδή δεν υπάρχει το κατάλληλο μηχάνημα, ενώ λόγω της έλλειψης υλικών υπάρχει αδυναμία διάγνωσης ακόμη και της απλής φυματίωσης.
«Έχουμε αύξηση των περιστατικών φυματίωσης, εκείνο όμως που μας προβληματίζει είναι η ποιοτική διαφοροποίηση, διότι εμφανίζονται ανθεκτικές μορφές της νόσου. Επειδή για πολλά χρόνια δεν υπήρχαν κρούσματα ή ήταν ελάχιστα η επανεμφάνιση της φυματίωσης μας βρήκε απροετοίμαστους. Εδώ και δύο χρόνια μείναμε πίσω στη θωράκιση. Ζητήσαμε να προμηθευτούμε στο Νοσοκομείο ‘Παπανικολάου’ ένα μηχάνημα, με το οποίο να μπορούμε να κάνουμε διάγνωση της ανθεκτικής φυματίωσης άμεσα και όχι να χρειάζονται 10 μέρες, όπως γίνεται σήμερα, που η διάγνωση γίνεται στην Αθήνα. Αυτές τις 10 ημέρες ο ασθενής θα πρέπει να μείνει απομονωμένος σε ξεχωριστό χώρο του νοσοκομείου για να μη διασπείρει τη νόσο. Και όχι μόνο δεν έχουμε τέτοιο μηχάνημα, σήμερα δεν έχουμε καν τα υλικά για να κάνουμε τη διάγνωση της απλής φυματίωσης» αναφέρει στο με αφορμή την 24η Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα κατά της Φυματίωσης, ο πρόεδρος της Εταιρείας Μελέτης Πνευμονοπαθειών και Επαγγελματικών Παθήσεων Θώρακος, καθηγητής πνευμονολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) Κωνσταντίνος Ζαρογουλίδης.
Σύμφωνα με τον ίδιο, τα 40 νέα περιστατικά φυματίωσης, που διαγνώστηκαν το 2012 στο Νοσοκομείο «Γ.Παπανικολάου», δεν δίνουν μια σαφή εικόνα της κατάστασης διότι αφενός υπάρχουν ασθενείς που δεν πηγαίνουν στο δημόσιο νοσοκομείο αλλά προτιμούν τον ιδιώτη γιατρό και αφετέρου υπάρχουν ασθενείς από ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, όπως είναι οι μετανάστες, που δεν έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας.
«Πέρσι, μέσα σε μία εβδομάδα είχαμε ταυτόχρονα επτά νέα περιστατικά. Κάτι τέτοιο είχε να συμβεί 35 χρόνια. Εκείνο που παρατηρούμε είναι ότι, λόγω της κρίσης, αυξάνουν τα περιστατικά που θα πάνε στο νοσοκομείο. Ο αριθμός των Ελλήνων που πάσχουν από φυματίωση είναι σαφώς μεγαλύτερος από εκείνο των μεταναστών. Οι Έλληνες όμως - λίγο πολύ - έχουν κοινωνική ασφάλιση και μπορούν να παίρνουν τα φάρμακά τους, ενώ οι μετανάστες που είναι άνεργοι, διατρέφονται άσχημα και ζουν σε κακές συνθήκες δεν μπορούν να πάρουν τα φάρμακά τους, με αποτέλεσμα να διασπείρουν τη νόσο. Θα πρέπει να βρεθεί μία λύση γι' αυτή την κατηγορία των ασθενών γιατί το νοσοκομείο μπορεί να τους καλύψει για έναν μήνα μόνο. Μετά μένουν χωρίς περίθαλψη και χωρίς φάρμακα», εξηγεί ο κ.Ζαρογουλίδης.
Στο Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης, που λειτουργεί εδώ και 16 μήνες στη Θεσσαλονίκη και απευθύνεται σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, έχουν διαγνωστεί ή αντιμετωπιστεί ορισμένα περιστατικά φυματίωσης, αλλά δεν υπάρχουν μέχρι στιγμής στατιστικά στοιχεία που να δίνουν μια σαφή εικόνα της κατάστασης.
«Πρόσφατα, είδα στο Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης ένα περιστατικό ανθεκτικής φυματίωσης που είχε διαγνωστεί στις αρχές του χρόνου στην Αθήνα, στο Νοσοκομείο ‘Σωτηρία’. Επρόκειτο για ανασφάλιστο που ήρθε να κάνει τις εξετάσεις και να πάρει τα φάρμακά του. Όμως δεν έχω σαφή εικόνα για τα περιστατικά φυματίωσης που έρχονται στο Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης. Η φυματίωση είναι ένα πρόβλημα των ομάδων που δεν έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και στη φαρμακευτική αγωγή και δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα σε Έλληνες και μετανάστες. Η φαρμακευτική αγωγή για την απλή μορφή φυματίωσης είναι απλή και μπορεί ο ασθενής, μετά από μία βδομάδα αγωγής, να σταματήσει να διασπείρει τη νόσο. Θα πρέπει, όμως, να συνεχίζει τη θεραπεία, η οποία μπορεί να κρατήσει από έξι μήνες έως έναν χρόνο. Αν σε αυτό το διάστημα σταματάει να παίρνει τα φάρμακά του και μετά ξαναρχίζει να τα παίρνει, δημιουργείται ο κίνδυνος ανάπτυξης ανθεκτικής μορφής φυματίωσης, για τη θεραπεία της οποίας χρειάζεται συνδυασμός φαρμάκων που στοιχίζουν ακριβά», αναφέρει ο Στρατής Πλωμαρίτης, ένας από τους 20 παθολόγους που προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους στο Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης.
Βέβαια δεν μας λένε οι φωστήρες ότι τα κροσματα των αλλοδαπών είναι αυτά που τυχαία έχουν βρεί όταν πήγαν σε κάποιο νοσοκομείο. Πόσοι χιλιάδες από αυτούς δεν έχουν εξεταστεί και δεν ξέρουμε τι έχουν; Και γενικά ο αριθμός των κρουσμάτων των αλλοδαπών είναι πολύ μεγάλος.
Διαβάστε και λίγο πως γίνεται η μετάδοση:
Όταν τα άτομα με ενεργή πνευμονική φυματίωση βήχουν, φτερνίζονται, μιλούν, τραγουδούν, ή φτύνουν, αποβάλουν μολυσματικά σταγονίδια με διάμετρο από 0,5 ως 5 µm. Ένα φτέρνισμα μπορεί ν' απελευθερώσει μέχρι 40.000 σταγονίδια.[37] Κάθε σταγονίδιο μπορεί να μεταδώσει την ασθένεια καθώς η μολυσματική δόση της φυματίωσης είναι πολύ χαμηλή. (Ένα άτομο που εισπνέει λιγότερα από 10 βακτήρια μπορεί να μολυνθεί).[38]
Οι άνθρωποι με παρατεταμένη, συχνή ή στενή επαφή με ανθρώπους που έχουν φυματίωση αντιμετωπίζουν υψηλό κίνδυνο μολύνσεως, όπως εκτιμάται σε ένα ποσοστό της τάξεως του 22%. Ένα άτομο με ενεργή φυματίωση που δεν αντιμετωπίζεται μπορεί να μολύνει 10-15 (ή και περισσότερα) άτομα το χρόνο. Συνήθως, μόνο τα άτομα με ενεργή φυματίωση μπορούν να μεταδώσουν την ασθένεια. Πιστεύεται ότι τα άτομα με λανθάνουσα λοίμωξη δεν είναι μολυσματικά. Η πιθανότητα μετάδοσης από το ένα άτομο στο άλλο εξαρτάται από αρκετούς παράγοντες. Αυτοί οι παράγοντες συμπεριλαμβάνουν τον αριθμό των μολυσματικών σταγονιδίων που αποβάλλει ο φορέας, την αποτελεσματικότητα του εξαερισμού στο περιβάλλον του ατόμου, τη διάρκεια της έκθεσης την τοξικότητα του γένους, της M. φυματίωσης και τα επίπεδα ανοσίας του ατόμου που δεν έχει μολυνθεί. Για να αποφευχθεί η μετάδοση από άτομο σε άτομο, απομονώστε τα άτομα με ενεργή ("φανερή") φυματίωση και χορηγείστε τους αγωγή με φάρμακα κατά της φυματίωσης. Μετά από περίπου δύο εβδομάδες αποτελεσματικής θεραπείας, οι άνθρωποι με μη-ανθεκτικές ενεργές λοιμώξεις γενικά δεν παραμένουν μολυσματικοί για τους άλλους. Αν κάποιος μολυνθεί, συνήθως χρειάζεται τρεις με τέσσερις εβδομάδες πριν το άτομο που έχει μολυνθεί να μπορεί να μεταδώσει την ασθένεια σε άλλους.
Καταλαβαίνεται αν εισβάλουν σε ένα κράτος χιλιάδες φυματικοί τι έχει να γίνει...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου