ΗΘΙΚΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

Γράφει ο Αθανάσιος.

Αγαπητοί συναγωνιστές, χαίρετε.
Η κατάπτυστη και καταφανέστατα κατασκευασμένη πολιτική δίωξη σε βάρος του Κινήματός μας συνεχίζεται με σταθερούς ρυθμούς, τόσο στην αίθουσα που αρέσκεται να αυτοαποκαλείται “βουλή των ελλήνων”, όσο και από το εντεταλμένο παραδικαστικό κύκλωμα μερικών επίορκων και εντολοδόχων δικαστικών.
Η σημερινή ακροαματική διαδικασία σχετικά με το “αίτημα” άρσης ασυλίας βουλευτών του Κινήματός μας στην ολομέλεια της βουλής, συνέχισε να εκθέτει ανεπανόρθωτα τους εμπνευστές της συνταγματικής εκτροπής που βιώνει η Πατρίδα μας, δηλαδή τους ξενόδουλους προδότες πολιτικάντηδες που συστηματικά αποδομούν την ελληνική κοινωνία

.
Αποκάλυψε όμως και ορισμένες πτυχές της υπόθεσης περί “εγκληματικής οργάνωσης”, οι οποίες αφορούν κατά κύριο λόγο τους δωροδοκημένους, ριψάσπιδες εφιάλτες Μπούκουρα και Αλεξόπουλο, όπως και κάθε επίδοξο μιμητή τους.
Η ιστορική φράση “την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τον προδότη ουδείς” βρίσκει απόλυτη εφαρμογή στη συγκεκριμένη υπόθεση και αποδεικνύεται περίτρανα από τις προπαγανδιστικές τηλεοπτικές αναφορές στους 2 προαναφερθέντες ανάξιους και συνάμα αξιολύπητους σφετεριστές της βούλησης του ελληνικού λαού.
Τα τσοντοκάναλα των μεγαλοεργολάβων, νταβατζήδων, υπόδικων και παράνομα κυκλοφορούντων ελεύθερα καναλαρχών, διακωμώδησαν, διέσυραν και εξέθεσαν ανεπανόρθωτα τα 2 υποκείμενα που με κροκοδείλια δάκρυα εκλιπαρούσαν τους δήμιους για ΟΙΚΤΟ.
Όσα χρήματα κι αν εισέπραξαν οι 2 επίορκοι και εξωμότες της Πατρίδας “βουλευτές” (λες κι εκτός της Χρυσής Αυγής θα τους ψήφιζαν πολλοί), όσες δηλώσεις “μεταμέλειας” κι αν έκαναν ενώπιον του σάπιου πολιτικού κατεστημένου, το σύστημα διαπλοκής πολιτικάντηδων, οικονομικής ολιγαρχίας και ΜΜΕ, τους διαπόμπευσε αμείλικτα, όπως αξίζει σε κάθε προδότη.
Ας μην ξεχνούμε ότι ο Ιούδας, ακόμη και μετανοημένος για την επαίσχυντη πράξη του, πετάχτηκε κακήν κακώς έξω από τον αρχιερέα Ζέραχ, μαζί με τα τριάκοντα αργύρια, εφόσον ο προδοτικός του ρόλος είχε ολοκληρωθεί και δεν εξυπηρετούσε πλέον σε τίποτε τα δόλια σχέδια των σταυρωτών.
Η χλεύη, η ντροπή και η λήθη, είναι όλα τα συνεπαγόμενα για κάποιον που προδίδει αυτά τα οποία έχει ταχθεί να υπηρετήσει.
Οπωσδήποτε η αμφιλεγόμενη ιδεολογική αφοσίωση των 2 αξιοπαθούντων στο Κίνημα δεν πρέπει να αποτελέσει τροχοπέδη στην εξάπλωση μας σε διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, δεδομένου ότι κάθε εχέφρων έλλην αργά ή γρήγορα θα πυκνώσει τις τάξεις μας συνειδητά και με ιδιαίτερη θέρμη.
Απλά οφείλουμε να κάνουμε πράξη ΟΛΟΙ ΜΑΣ τη θεμελιώδη αρχή μας…το συλλογικό υπεράνω του ατομικού.
Φυσικά η προδοσία αποτελεί χαρακτηριστικό κάθε οργανωμένης ανθρώπινης κοινωνίας και δεν πρέπει να μας δημιουργεί οποιαδήποτε αμφιβολία ή προβληματισμό για το δίκαιο του αγώνα μας, κι επ’αυτού τρανή απόδειξη είναι η αυταπόδεικτη κι ομολογημένη, δια στόματος Μπαλτάκου, πολιτική σκευωρία σε βάρος του Κινήματός μας.
Σε αυτό τον αγώνα πρέπει να θυμόμαστε τη ρήση του Pierre-Claude-VictorBoiste… “Ο δυνατός άνθρωπος συνήθως υποφέρει χωρίς να παραπονιέται, ενώ ο αδύναμος παραπονιέται χωρίς να υποφέρει”.
Ας είμαστε λοιπόν δυνατοί συναγωνιστές, όχι μόνο για τον εαυτό μας και την αξιοπρέπειά μας, αλλά για την Πατρίδα μας.
Ο καιρόςγαρεγγύς.
Ζήτω η Νίκη!