Γράφει ο Αθανάσιος.
Αγαπητοί συναγωνιστές, χαίρετε και Χρόνια Πολλά.
Η επέτειος του έπους του 1940 έρχεται για άλλη μία φορά, επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε, να μας υπενθυμίσει το ιερό παρελθόν που κληρονομήσαμε από τους λαμπρούς προγόνους μας και την ιερή υποχρέωση που αναλαμβάνουμε ως έλληνες, για τη διαφύλαξη των οσίων και των ιερών της Φυλής μας.
Η τελευταία, αδιαμφισβήτητα, λαμπρή σελίδα δόξας που έχουμε να θυμόμαστε από τη νεώτερη ιστορία του Έθνους μας είναι το ΟΧΙ που ένας ταπεινός, ανιδιοτελής και συνάμα ευφυέστατος ΗΓΕΤΗΣ, ο Ιωάννης Μεταξάς, είχε το ανάστημα να μηνύσει στον εκπρόσωπο των επιβουλέων της Πατρίδας μας.
Κάθε σύγκριση με τους μετέπειτα “ηγέτες” κι “εθνάρχες” που προσπαθεί να μας επιβάλλει στη συνείδησή μας η εντόπια, ξενόδουλη, κραταιά τάξη, είναι νομοτελειακά άστοχη και γελοία.
Η σύγχρονη όμως Ιστορία του Έθνους, έχει να παρουσιάσει και κάποιες τραγικές στιγμές, οι οποίες έλαβαν χώρα μόλις λίγα χρόνια μετά τις δοξασμένες (από εχθρούς και φίλους) νίκες των Ελλήνων στα χιονοσκεπή τοπία της Βορείου Ηπείρου.
Από το 1941 έως το 1944, υπήρχε ένας ισχυρά οπλισμένος και άρτια οργανωμένος στρατός “αντίστασης”, ενός ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ (υποχείριου, όπως όλα, του… πατερούλη Στάλιν), ο οποίος ΟΛΩΣ ΠΕΡΙΕΡΓΩΣ δεν υπέστη ΚΑΜΙΑ ΦΘΟΡΑ από τους κατακτητές, δεν συμμετείχε σε καμία σημαντική μάχη εναντίον τους (εκτός Άμφισσας και Αμφιλοχίας), παρά μόνο λυμαινόταν την ύπαιθρο και τους πεινασμένους Έλληνες προκειμένου να συντηρεί τους 100.000 του κομματικού στρατού του ΚΚΕ.
Ο αντικειμενικός σκοπός αυτού του στρατού των πραιτωριανών του ΚΚΕ και σύσσωμης της αριστερής πλέμπας, οι οποίοι εκμεταλλεύθηκαν στο έπακρο τις κακουχίες την κατοχή και την αγραμματοσύνη του λαού προκειμένου να κάνουν πλύση εγκεφάλου και να στρατολογούν αγνώμονες, καιροσκόπους και θύματα της προπαγάνδας τους, δεν ήταν άλλος από την ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΔΙΑ ΤΩΝ ΟΠΛΩΝ, όταν θα τελείωνε ο πόλεμος.
Αυτά δεν είναι μυθεύματα είτε προσωπικές εκτιμήσεις, είναι μαρτυρίες των “κεφαλών” του ΚΚΕ της εν λόγω περιόδου (Γ. Ιωαννίδη, “Αναμνήσεις” σελ. 388), μαρτυρίες που στοιχειοθετούν το γεγονός ότι η πολυθρύλητη “εθνική αντίσταση” του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ δεν ήταν τίποτε άλλο από μία προετοιμασία ενόπλων για το ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ του 1944-1949 και τους ΔΕΚΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ νεκρούς που θρήνησε η Πατρίδα ένεκα των ορέξεων και των παλλινωδιών του Στάλιν και των εδώ υποτακτικών του “αριστερών”.
Η διαστρέβλωση της ιστορίας σε όλο της το μεγαλείο…
Τα φερέφωνα της μαρξιστικής παράταξης μιλούν για “εθνική αντίσταση”, τα μέλη της οποίας αντί να πολεμούν τους κατακτητές, δολοφονούσαν εν ψυχρώ μέλη άλλων ολιγομελών αντιστασιακών οργανώσεων, απλά επειδή αυτοί δεν ήταν προσανατολισμένοι στα κοσμοκρατορικά σχέδια του “αφεντικού” του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, του αιμοδιψούς δικτάτορα Στάλιν.
Φυσικά ακόμη και ο όρος “εθνική” απέχει πολύ από τις παρασκηνιακές ενέργειες και διαβουλεύσεις της κομμουνιστικής συμμορίας που ήλεγχε το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ, σύμφωνα με τις οποίες (πρακτικά της 5ης ολομέλειας του ΚΚΕ) ήταν από το 1943 ειλημμένη η απόφαση για απόσχιση τμήματος της Ελλάδος, προς δημιουργία “Μακεδονικού κράτους”.
Αυτή ήταν η “εθνική αντίσταση” στα μέλη της οποίας οι ψηφοθήρες – κλεφταράδες του ΠΑΣΟΚ, έδωσαν και “τιμητικές συντάξεις”…
Αποτελεί όνειδος και προσβολή στην ιστορία του Έθνους μας να παραποιείται και να διαστρεβλώνεται η αλήθεια, έτσι ώστε να παίζουν τα ΠΡΟΔΟΤΙΚΑ πολιτικά τους παιχνίδια οι ΑΠΑΤΡΙΔΕΣ και ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΤΕΣ, εκμεταλλευόμενοι μάλιστα Εθνικές Επετείους για την προώθηση της ελεεινής και ιστορικά ανυπόστατης προπαγάνδας τους.
Τα ιδανικά για τα οποία οι Έλληνες, όπως και το 1940, έδιναν μαχόμενοι τη ζωή τους, ήταν η ΠΑΤΡΙΔΑ, ΤΟ ΕΘΝΟΣ και η ΠΙΣΤΗ τους, έννοιες τις οποίες εχθρεύονται και πολεμούν μετά μανίας τα υπολείμματα του Σταλινισμού, οι φορείς του μαρξιστικού δηλητηρίου που έχει μολύνει τα ιερά μας χώματα.
Η πατριδοκαπηλεία που επιχειρούν, επί σειρά ετών, δεν είναι τίποτε άλλο από ένα πρόσχημα, πίσω από το οποίο κρύβουν τις αντεθνικές και ανθελληνικές τους ιδεοληψίες, του διεθνισμού και του μαρξισμού.
Εάν έχουν το ηθικό ανάστημα (ρητορικό το ερώτημα) ας τις απαρνηθούν, έστω και για το τυπικό της σημερινής επετείου και ας δηλώσουν πίστη στην ΠΑΤΡΙΔΑ και το ΕΘΝΟΣ, έννοιες που ο ιδεολογικός τους προπάτορας Καρλ Μαρξ απεχθάνετο και μισούσε παθολογικά…
Η 28η Οκτωβρίου είναι επέτειος των Ελλήνων που πρόταξαν τη σημαία του Έθνους και δεν υπολόγισαν κόμματα, ιδεολογίες και χαιρετισμούς, όπως οι νέοι της Ε.Ο.Ν.
Ο καιρός γαρ εγγύς.
Ζήτω η 28η Οκτωβρίου!
Ζήτω η Νίκη!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου