ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ!

Γράφει ο Ευάγγελος Καρακώστας

«Ελληνική Φυλή τι φωνάζεις; Μπήκαν κλέφτες στο μανδρί; Εάν Σου βαστά έμπα διώχ’ τους»!

Περικλής Γιαννόπουλος

Προ της εποχής των Μνημονίων, ελάχιστοι ήταν οι συμπατριώτες μας οι οποίοι διέβλεπαν την δραματική πορεία της χώρας προς τον γκρεμό. Ελάχιστοι σε τέτοιο βαθμό, όσοι οι ψήφοι του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος. Η κίβδηλη ευημερία των δανείων και των κομματικών διορισμών στο δημόσιο, υπήρξε η κουρτίνα πίσω από την οποία η εγχώρια κλίκα των υπηρετών του διεθνούς τοκογλυφικού κεφαλαίου σχεδίαζε το οριστικό ξεπούλημα της Πατρίδος και την πακιστανοποίηση της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας.

Ο Λαϊκός Σύνδεσμος-Χρυσή Αυγή, με τις ισχνές δυνάμεις τις οποίες διέθετε, προειδοποιούσε από μακρού χρόνου για την πορεία των γεγονότων και για τα δεινά τα οποία ζύγωναν, με μαθηματική μάλιστα ακρίβεια. Το όνειδος της εισόδου της «Δημοκρατίας ΠΑΣΟΚ» στη ζώνη του ευρώ, το κατάπτυστο σχέδιο Ανάν για την Κύπρο μας και τέλος, η αποθέωση της Ύβρεως προς τον Πολιτισμό μας ως αυτή συντελέσθηκε επί των Olympic Games του 2004, υπήρξαν ηχηρότατα σήματα κινδύνου τα οποία η συντριπτική πλειοψηφία του Λαού μας αγνόησε.


Έγραφε -προφητικά για όσα θα επακολουθούσαν λίγα χρόνια μετά- ο Αρχηγός, τον Απρίλιο του 2003: «Το ερώτημα είναι ποιος θα προλάβει πρώτος: Το διεθνές νομισματικό ταμείο ή η 4η Τουρκική στρατιά»; Το συγκεκριμένο άρθρο, εγράφη τον Απρίλιο του 2003 και φιλοξενείται στο περιοδικό «Χρυσή Αυγή», σε μια χρονική περίοδο κατά την οποία ο πολιτικός, οικονομικός και δημοσιογραφικός συρφετός, αφενός πανηγύριζε για τα «οφέλη» του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος και αφετέρου ετοίμαζε τις μεγάλες συμφωνίες της κονόμας των αισχρών Olympic Games.

Η Χρυσή Αυγή δεν παρέκκλινε ούτε χιλιοστό από τότε. Οι πολιτικοί της αντίπαλοι και συνάμα κατήγοροί της όμως, μεταμορφώθηκαν ως δια μαγείας από λέοντες σε γατάκια και σήμερα γυρεύουν προστάτες, μεταφέροντας τον δίσκο της μεταπολιτευτικής επαιτείας στα πέρατα της οικουμένης. Τα μέχρι πρότινος είδωλα ενός πλαστού θριάμβου, σάπισαν κι έπεσαν και βρέθηκαν επιπλέον στο στόχαστρο της οργής ενός Λαού, ο οποίος τους πίστεψε και τους στήριξε με κάθε μέσο.

Η μεταπολίτευση κατέρρευσε μαζί με την παρασιτική της οικονομία, η οποία εξαφάνισε την εθνική παραγωγή, προκειμένου να πλουτίσουν οι αεριτζήδες και τα κοράκια του τραπεζικού συστήματος και της διεθνούς τοκογλυφίας. Η χρεοκοπία υπήρξε ο απότοκος των υποσχέσεων ενός σαθρού πολιτικού συστήματος, του οποίου τις εγκληματικές δραστηριότητες απέκρυψαν οι εργολάβοι της ενημέρωσης και ανέχτηκαν οι λειτουργοί της δικαστικής εξουσίας.

Η «ισχυρή» Ελλάδα, όπως διατείνονταν με πολιτικάντικο κομπασμό οι Κώστας Σημίτης και Κώστας Καραμανλής, είχε επανέλθει με βίαιο μάλιστα τρόπο στην εποχή της Ψωροκώσταινας. Η τρομακτική και ραγδαία πτώση του βιοτικού επιπέδου, η οποία επήλθε μετά την προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την υπογραφή του Μνημονίου, οδήγησε σε 7.000 τουλάχιστον αυτοκτονίες στις οποίες θα πρέπει να προστεθούν οι χιλιάδες νεκροί στα διαλυμένα από τα Μνημόνια δημόσια νοσοκομεία της χώρας. Χιλιάδες συμπατριώτες μας έχασαν τις δουλειές τους, επιχειρήσεις έκλεισαν, ενώ όσοι δεν είχαν πια τη δυνατότητα να ξεπληρώσουν δάνεια, βρέθηκαν αντιμέτωποι με την δικαστική εξουσία.

Το Κράτος, έγινε και επισήμως επιχείρηση των δανειστών. Κανένας τομέας όπου υφίσταται η κρατική παρέμβαση δεν λειτουργεί, εκτός από δύο: τον φοροεισπρακτικό και τον κατασταλτικό. Υγεία, Παιδεία, Εθνική Άμυνα, εσωτερική ασφάλεια έχουν περάσει σε δεύτερη και τρίτη μοίρα, μιας και προέχει η ικανοποίηση των απαιτήσεων της Τρόικα.

Μπροστά σε όλα αυτά τα εγκλήματα της Χούντας των Μνημονίων, η Αριστερά παρέμεινε παθητικός θεατής. Επιχείρησε μάλιστα να καπελώσει τις μαζικότατες διαδηλώσεις της Πλατείας Συντάγματος, όταν εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνικού Λαού εξέφρασαν την οργή τους για τις κυβερνητικές αλχημείες, προτού ρίξει το προσωπείο της φιλολαϊκής πολιτικής δύναμης, με την κωμικοτραγική προστασία της Βουλής από τα τάγματα εφόδου του ΚΚΕ, γνωστά στο χώρο της Αριστεράς και ως ΚΝΑΤ.

Η «ριζοσπαστική» διεθνιστική αριστερά από την άλλη πλευρά, αποκόμισε τεράστια οφέλη από την οικονομική κρίση: η πλειοψηφία της κομματικής βάσης του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ, μετακόμισε από την Χαριλάου Τρικούπη στην Κουμουνδούρου, με μπροστάρηδες τους βολεμένους, κρατικοδίαιτους συνδικαλιστές. Και με κωμική αναίδεια, η ηγεσία της «ριζοσπαστικής» αριστεράς και μαζί της ένα σημαντικό τμήμα των εγχώριων μέσων ενημέρωσης το οποίο ελέγχεται από οπαδούς της μαρξιστικής ιδεολογίας, ισχυρίζεται πως η Αριστερά δεν κυβέρνησε ποτέ!

Ο κύριος Κουβέλης, χαρακτηριστικό παράδειγμα αριστερού της μεταπολίτευσης, συμμετείχε με το κόμμα του στις εκλογές του 2012, διακηρύσσοντας την αντίθεσή του στο Μνημόνιο και τις δεξιές πολιτικές. Η είσοδός του στο κοινοβούλιο υπήρξε και η αφετηρία όχι της πολιτικής μεταστροφής, όπως θα σπεύσουν να πουν κάποιοι πονηροί, αλλά της απόδειξης του πραγματικού του ρόλου: εκείνου του δεκανικιού του αντεθνικού και διεφθαρμένου Καθεστώτος της μεταπολίτευσης. Όπως ξανά είχε προειδοποιήσει η Χρυσή Αυγή, το κόμμα Κουβέλη εισήλθε στο κυβερνητικό σχήμα, λαμβάνοντας και υπουργικές θέσεις στη συγκυβέρνηση των τριών, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ.

Κατά παρόμοιο τρόπο, ο Σύριζα και ο πρόεδρός του, επιχειρούν σήμερα να πείσουν το Λαό μας πως αποτελούν το αντίπαλο δέος της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Μιλούν για την αναγκαιότητα της «αριστερής στροφής» της ελληνικής κοινωνίας και για μια διαφορετική πολιτική και οικονομική προσέγγιση, η οποία θα βγάλει την Πατρίδα από το τέλμα. Ψεύδονται ανερυθρίαστα και αναίσχυντα.

Δεν ενδιαφέρονται για την δικαστική αναζήτηση των ευθυνών των κυβερνήσεων και των στελεχών τους, για την οικονομική χρεοκοπία της χώρας, όπως απαιτεί ο Λαϊκός Σύνδεσμος-Χρυσή Αυγή. Συνδιαλέγονται με τους δανειστές και τους εγχώριους υπηρέτες τους, ζητώντας εξουσία και παραχωρώντας ασυλία στους υπεύθυνους της ελληνικής καταστροφής. Η υπόθεση Γ. Παπανδρέου είναι εξόχως χαρακτηριστική, ενώ η προσχηματική κόντρα με τον νυν πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ε. Βενιζέλο, έχει ψηφοθηρικό χαρακτήρα και στοχεύει στην ικανοποίηση της παπανδρεϊκής πτέρυγας η οποία έχει βρει στέγη στο κόμμα της Κουμουνδούρου.

Επιπρόσθετα, καθότι τα κουκιά δεν βγαίνουν και η αυτοδυναμία φαντάζει όνειρο μακρινό, η «ριζοσπαστική» αριστερά δεν έχει τον παραμικρό ενδοιασμό να συνομιλεί παρασκηνιακά τόσο με τη Χούντα Βενιζέλου-Σαμαρά, όσο και με τον σύντροφο Κουβέλη, ο οποίος αν και αριστερός. κυβέρνησε! Με απλά λόγια, οι στόχοι Τσίπρα δεν διαφέρουν διόλου από τους στόχους Κουβέλη και οι στόχοι τους είναι τρεις: εξουσία, εξουσία και εξουσία!

Καθώς φαίνεται όμως, στην μεταπολιτευτική Ελλάδα δεν χρεοκόπησε μονάχα η οικονομία αλλά και αυτή η Δικαιοσύνη, η οποία μετεξελίχθηκε σε μια φτηνή υπάλληλο της εγχώριας ολιγαρχίας του πλούτου. Αντί λοιπόν να κάθονται σήμερα στο σκαμνί οι πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες οι οποίοι συνέβαλαν, λιγότερο ή περισσότερο, στην ανείπωτη καταστροφή των Μνημονίων, το Καθεστώς προχώρησε στην υπέρτατη αντισυνταγματική πράξη, η οποία όμως ήταν αναγκαία από κάθε άποψη, προκειμένου οι προδότες να αποφύγουν την καταδίκη τους, αποπροσανατολίζοντας το Λαό μας. Η πράξη αυτή είναι η παράνομη πολιτική δίωξη της Χρυσής Αυγής.

Ο αντικειμενικός και όχι ο στρατευμένος παρατηρητής, εύκολα δύναται να διαπιστώσει τον τρόμο που προκάλεσε στο πολιτικό, οικονομικό και δημοσιογραφικό υπόκοσμο η είσοδος της Χρυσής Αυγής στο κοινοβούλιο. Πρωτεύοντα ρόλο στην εκστρατεία λάσπης, είχαν τα «αντικειμενικά» μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ξέρετε, αυτοί οι «δημοκρατικοί» οργανισμοί, οι οποίοι ποτέ δεν είδαν και ποτέ δεν άκουσαν για τα τερατώδη σκάνδαλα των πολιτικών τους συνεταίρων, οι οποίοι απειλούσαν τον Λαό πως χωρίς το Μνημόνιο θα χαθούμε, οι οποίοι δεν κατηγόρησαν κανέναν πολιτικό για τις πολιτικές του αποφάσεις και οι οποίοι βεβαίως χρωστούν εκατομμύρια ευρώ αλλά οι ιδιοκτήτες τους δεν οδηγούνται στη φυλακή και τα μέσα τους (τηλεοπτικοί σταθμοί, ραδιόφωνα, εφημερίδες) δεν βάζουν λουκέτο!

Καθότι όμως, η επικοινωνιακή αντι-χρυσαυγίτικη προπαγάνδα απέφερε τα αντίθετα των προσδοκώμενων αποτελέσματα, κρίθηκε σκόπιμη η ωμή καθεστωτική παρέμβαση κατά τρόπο αντισυνταγματικό και συνεπώς παράνομο. Η Χούντα Σαμαρά χρησιμοποιώντας επίορκους δικαστικούς, εξαπέλυσε τις πολιτικές διώξεις χάρη στις οποίες διώκεται το σύνολο της κοινοβουλευτικής ομάδος του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος και προφυλάκισε τον Αρχηγό του και 7 βουλευτές, άπαντες εκλεγμένους δια της ψήφου του Ελληνικού Λαού!

Σ’ αυτό το έγκλημα, το οποίο έρχεται να προστεθεί, να συμπληρώσει και να κουκουλώσει το εθνικό έγκλημα της υπογραφής των Μνημονίων, η Αριστερά όχι μόνο χειροκρότησε αλλά και συμμετείχε. Τα κόμματα της Αριστεράς, τα οποία παριστάνουν τους προστάτες των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, συνασπίσθηκαν με τους δολοφόνους του Ελληνικού Λαού, συγκροτώντας μετ’ αυτών το περίφημο «συνταγματικό» τόξο, προκειμένου να αντιμετωπίσουν από κοινού την Χρυσή Αυγή.

Γιατί λοιπόν, άπαντες, δεξιοί και αριστεροί, στρέφονται κατά της Χρυσής Αυγής; Διότι απλούστατα, ο Λαϊκός Σύνδεσμος-Χρυσή Αυγή είναι η μοναδική υπαρκτή απειλή αποκάλυψης των υπεύθυνων της καταστροφής των Μνημονίων και όλων των σκανδάλων της μεταπολιτευτικής περιόδου, εντός της οποίας πλούτισαν προκλητικά και εις βάρος του Λαού μας, τα στελέχη των κομμάτων του αντισυνταγματικού (στην πράξη) τόξου.

Σε κάθε περίπτωση, ο Ελληνικός Λαός οφείλει να κατανοήσει πως το ζητούμενο δεν είναι να συζητείται πως η είσοδος της Ελλάδος στο ΔΝΤ υπήρξε προσχεδιασμένο έγκλημα, πως οι Έλληνες αφανίζονται και ούτω καθ’ εξής, αλλά η διαμόρφωση των συνθηκών ούτως ώστε οι υπεύθυνοι της δυστυχίας του και του ξεπουλήματος της Πατρώας Γης να λογοδοτήσουν σε μια πραγματικά ανεξάρτητη Δικαιοσύνη. Τούτο βεβαίως, δύναται να συμβεί μονάχα με μία προϋπόθεση: την ισχυροποίηση της Χρυσής Αυγής.

Κατά συνέπεια και χρησιμοποιώντας την επίκαιρη ρήση του τιτάνιου Περικλή Γιαννόπουλου, μην φωνάζεις Ελληνικέ Λαέ πως μπήκαν κλέφτες στο μαντρί, αν σου βαστά, έμπα και διώξ’ τους ή απλούστερα δώσε στη Χρυσή Αυγή τη δύναμη να τους διώξει! Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του, το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα πάντως ούτε αμφιταλαντεύεται, ούτε υπεκφεύγει: όλοι οι κλέφτες εναντίον μας και το Κίνημα εναντίον όλων! Μέχρι την Τελική Νίκη!