ΒΥΖΑΝΤΙΝΕΣ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΕΣ ΠΑΝΟΠΛΙΕΣ

Οι πανοπλίες των Βυζαντινών είναι δυστυχώς άγνωστες στο ευρύ κοινό και αυτό διότι δεν υπάρχουν αρκετά αρχαιολογικά ευρύματα ικανά για να επιτρέψουν την ασφαλή ανακατασκευή της αρχικής μορφής τους. Παρόλα αυτά εύκολα μπορεί κάποιος να τις θαυμάσει στις αγιογραφίες των Ορθόδοξων Εκκλησιών καθώς και σε άλλες μορφές θρησκευτικής τέχνης π.χ εικόνες, είδη διακόσμησης κλπ.

Όπως συνέβη και στην περίπτωση των Μοναρχών των Ελληνιστικών βασιλείων , οι Ρωμαίοι Αυτοκράτορες μπορούσαν να περάσουν στην σφαίρα της Θεοποίησης μονάχα μέσω νικηφόρων αγώνων και ένοπλων συγκρούσεων, η αθανασία τους έπρεπε να κερδιθεί επάξια διαμέσου πετυχημένων εκστρατειών. Η μεταφυσική αυτή εκφράστηκε στην τέχνη των Ελληνιστικών χρόνων με την κοσμική και θρησκευτική απεικόνηση αρματωμένων Βασιλεών γεγονός που συνεχίστηκε σχεδόν απαράλλαχτο και στην Ρωμαϊκή περίοδο.

Οι πανοπλίες των Ορθόδοξων Στρατιωτικών Αγίων αντανακλούν ακριβώς την δύναμη των Βυζαντινών Αυτοκρατορών, το αήττητο του Βυζαντινού στρατού, την μεγαλοπρέπεια της Αυτοκρατορίας, τον θρίαμβο των Νικών, τις Ρωμαϊκές στρατιωτικές αρετές (Virtus Invicta, Virtus perpetua, Αuctoritas, dignitas, virtus, pietas), την Θεϊκή προστασία/Πρόνοια. Δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν έχει ευρεθεί κάποιο εγχειρίδιο που να περιγράφει την ακριβή κατασκευή Βυζαντινών Πανοπλιών (γνωστών και με το όνομα "Κλιβανία" ), έτσι λοιπόν δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τον ακριβή τρόπο κατασκευής του.

Αναφορές σε Βυζαντινές πανοπλίες επισημαίνονται στις κάτωθι πραγμάτιες :

Στο «Στρατηγικόν» του Μαυρίκιου στα τέλη του 6ου αιώνα.
Τα «Τακτικά» του Λέοντα του Σοφού (886-912), γραμμένο γύρω στο 905.
Το Μέσα 10ου αιώνος, το "Sylloge Takticorum" (950-960) ή "Συλλογή Τακτικών", γράφτηκε στην εποχή του Κωνσταντίνου του Πορφυρογένητου
Το πολύ σημαντικό "Praecepta militaria" ή "στρατηγικὴ ἔκθεσις καὶ σύνταξις Νικηφόρου δεσπότου" το οποίο αποδίδεται στον Βυζαντινό Αυτοκράτορα Νικηφόρου Β Φωκά (963-969).
Τα "Tactika", γραμμένο γύρω στο 1000 μ.Χ από τον πιο άξιο Στρατηγό του Βασιλείου ΄Β, του Νικηφόρου Β’ Ουρανού.
Η "Αλεξιάδα" της Άννας Κομνηνής στο οποίο περιγράφονται οι πολεμικές συγκρούσεις της εποχής της (1081-1118)
Οι Βυζαντινοί είχαν μία έμφυτη προτίμηση στην κατασκευή σύνθετων επιβλητικών Θωράκων, το δέρμα και το μέταλλο ήταν τα δύο βασικά στοιχεία των Κλιβανίων. Οι βασικοί τύποι Κλιβανίων κατά την περίοδο του 10ου και 11ου αιώνα μ.Χ ήταν οι εξής :

Φολιδωτά κλιβάνια (Scale)
Αλυσοθώρακες ή Λορίκιον (chain mail)
Εφαπλωματοποιημένα
Mυώδη Θωράκια (plate armor)
Ελασματοειδή (Lamellar)
Ο συνδιασμός των παραπάνω τύπων πανοπλιών έχει σαν αποτέλεσμα την παραγωγή μεγάλης ποικιλίας αμυντικού οπλισμού. Ένας βαριά εξοπλισμένος Βυζαντινός «Κατάφρακτος» ήταν σχεδόν άτρωτος από εχθρικές προσβολές.  
hellenicarmors.gr