Γράφοντας για το 1821 στο 2014 - Άρθρο του Ν. Γ. Μιχαλολιάκου

Από την επανάσταση του Γένους στην εθελοδουλεία

«Ας μη βρέξη ποτέ
το σύννεφον, και ο άνεμος
σκληρός ας μη σκορπίσει
το χώμα το μακάριον
που σας σκεπάζει».

ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΛΒΟΣ - ΑΠΟ ΤΗΝ ΩΔΗ «ΕΙΣ ΤΟΝ ΙΕΡΟΝ ΛΟΧΟΝ»

Σε λίγες ημέρες ο Ελληνισμός θα εορτάσει την Εθνική του Επανάσταση, τον ξεσηκωμό του Γένους ενάντια στον οθωμανό τύραννο, ενάντια σε κάθε λογική του πολέμου, ενάντια στην «φρόνηση» των δειλών,

οι οποίοι πάντοτε, σε κάθε εποχή, συνιστούν «ψυχραιμία», ψυχραιμία ωσάν αυτήν, την οποίαν διαθέτουν τα ερπετά, που σέρνονται στην γη. Σε όλους αυτούς τους «σώφρονες» απήντησε στα γεράματά του ο Γέρος του Μωριά, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στον περίφημο λόγο του προς τους μαθητές στην Πνύκα. Στον λόγο του εκείνον, στον οποίο είπε ότι εάν οι επαναστάτες του 1821 λογάριαζαν πόσα όπλα διαθέτουν και πόσα κανόνια και πόσοι είναι ενάντια στην αυτοκρατορία των οθωμανών, τότε ποτέ δεν θα έκαναν την Επανάσταση.

Επειδή αναφέρθηκα στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη δεν μπορώ να μην σχολιάσω την ομιλία στην βουλή, προ ημερών, του υπουργού της Κυβερνήσεως Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος είπε ότι δεν χρειάζεται να υπάρχει ίδρυμα Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, γιατί τότε θα έπρεπε να υπάρχει και ίδρυμα Γεωργίου Καραϊσκάκη, ίδρυμα Οδυσσέως Ανδρούτσου κτλ. Όλα αυτά τα είπε απαντώντας στην ένσταση για διάλυση του ιδρύματος Θεόδωρος Κολοκοτρώνης με αρκετή δόση… ειρωνείας! Μάλιστα έτσι είναι, αφού το λέει ο Κυριάκος Μητσοτάκης… Γιατί αλήθεια να υπάρχει ίδρυμα Θεοδώρου Κολοκοτρώνη στην χώρα, όταν υπάρχουν και χρηματοδοτούνται αφειδώς ιδρύματα για τον Κ. Καραμανλή, τον Κ. Μητσοτάκη και τον Ανδρέα Παπανδρέου; Η αποστροφή αυτή της ομιλίας του υπουργού της Κυβερνήσεως του ψευτορωμαίικου δείχνει όλη την παρακμή, όλη την κακομοιριά αυτού του κράτους, του σημερινού νεοελληνικού κράτους, το οποίο με περισσή υποκρισία θα έχει το θράσος να τιμήσει το 1821. Να τιμήσουν αυτοί, οι οποίοι έκαναν τον ραγιαδισμό θρησκεία, αυτούς οι οποίοι, περιφρονώντας την «λογική» των δειλών πήραν τα όπλα και μάτωσαν για Εθνική Ελευθερία.

Όλα, κυριολεκτικά ΟΛΑ, τα είπε μετά την Επανάσταση ο Στρατηγός Μακρυγιάννης όταν, αναφερόμενος στο νεοελληνικό κράτος, έγραψε: «…Όμως η καλή μέρα φαίνεται από την αυγή. Πατρίδα, Πατρίδα, ήσουνα άτυχη από ανθρώπους να σε κυβερνήσουν».

Ήταν Μάρτης του Σωτηρίου έτους 1821 όταν βρόντηξαν, για πρώτη φορά, τα όπλα σε Ρούμελη και σε Μωριά. Όμως, δεν ήταν αυτή η αρχή της Επαναστάσεως. Για να είμαστε ΔΙΚΑΙΟΙ απέναντι στην Ιστορία, η Επανάσταση ξεκίνησε τον Φεβρουάριο, όταν τα παλικάρια με την νεκροκεφαλή, σύμβολο της αποφάσεώς τους να πεθάνουν για την Πατρίδα, και με την τρίχρωμη Σημαία, έχοντας επικεφαλής τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, διάβηκαν τον ποταμό Προύθο και εκήρυξαν την έναρξη του Υπέροχου Αγώνα για Εθνική Ελευθερία. Όμως, αυτήν την ημερομηνία όχι τυχαία έχει λησμονήσει το νεοελληνικό κράτος, όπως έχει λησμονήσει και τον Ιερό Λόχο και την Φιλική Εταιρεία. Αυτήν την χρονιά συμπληρώνονται διακόσια ολόκληρα χρόνια από την ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας στα 1814 στην Οδησσό. Δεν θα ακούσετε, όμως, να γίνεται καμιά ιδιαίτερη αναφορά στο γεγονός αυτό. Το πνεύμα της Φιλικής Εταιρείας, το πνεύμα της τρίχρωμης Σημαίας, το πνεύμα του Ιερού Λόχου θάφτηκε επιμελώς και σκοπίμως από το προτεκτοράτο, που ίδρυσαν οι ίδιοι ακριβώς που πρόδωσαν το πνεύμα της Φιλικής Εταιρείας.

Για όσα παραπάνω αναφέρω, θα σας θυμίσω ότι σε ένα άλσος των Αθηνών, το οποίον ονομάζεται Πεδίον του Άρεως, υπάρχει μια προτομή του Αλέξανδρου Υψηλάντη. Η 18η Φεβρουαρίου πέρασε και όμως δεν βρέθηκε ούτε ένας επίσημος στην χώρα των λωτοφάγων, στην Ελλάδα του 2014, να καταθέσει ένα Δάφνινο Στεφάνι σε Αυτόν που πέρασε τον ποταμό Προύθο στις 18 Φεβρουαρίου του 1821. Όσο για το Πεδίον του Άρεως, χώρο στον οποίο θα έπρεπε να τιμώνται αυτοί που θυσιάστηκαν για την Ελλάδα, σήμερα είναι ένας χώρος, στον οποίον πόρνες, λαθρομετανάστες και έμποροι ναρκωτικών παζαρεύουν την πραμάτεια τους.

Όμως, δεν είναι μόνον η λησμονιά η σημερινή. Η λησμονιά ξεκίνησε ήδη από τα πρώτα χρόνια του νεοελληνικού κράτους. Άλλους αγωνιστές τους φυλάκισαν, άλλους τους εκτέλεσαν και άλλοι ζητιάνευαν για να ζήσουν. Ανάμεσά τους και ο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος, αυτός ο υπέροχος ΗΡΩΑΣ, ο οποίος στα στερνά του χρόνια, για να ζήσει, ζητιάνευε έξω από μία εκκλησία στον Πειραιά. Αυτή είναι η Ελλάδα και αυτή ήταν πάντα.

Ο Αγαμέμνων ο κατακτητής της Τροίας δολοφονήθηκε επιστρέφοντας στις Μυκήνες. Ο Αριστείδης εξορίστηκε γιατί ήταν… Δίκαιος (!), ο Θεμιστοκλής ο νικητής της Σαλαμίνας πέθανε εξόριστος, ενώ ο νικητής των Πλαταιών, Βασιλεύς της Σπάρτης Παυσανίας, εκτελέστηκε σαν προδότης. Στην φυλακή έβαλαν τον Κολοκοτρώνη και τον Νικηταρά, δολοφόνησαν τον Καραϊσκάκη και τον Ανδρούτσο. Άφθονη σε παραγωγή ΗΡΩΩΝ αυτή η Πατρίδα, αλλά και πλούσια σε προδότες και επίορκους. Όμως, αξίζει να θυσιάζεται κανείς γι’ αυτήν παρόλα αυτά, γιατί η ΕΛΛΑΔΑ δεν είναι μια χώρα όπως όλες οι άλλες, αλλά μια ΑΙΩΝΙΑ ΙΔΕΑ.

Με αυτές τις σκέψεις ας τιμήσουμε το 1821, λησμονώντας τους προδότες και τους ραγιάδες του χθες και του σήμερα.

Ν.Γ. Μιχαλολιάκος