Όπως είχε αναφερθεί εδώ, ο ταγματάρχης Βαζαίος ηγείτο μίας αντάρτικης ομάδας στο δάσος του Φαρμακά της Κορινθίας που διαλύθηκε απ΄τον ΕΛΑΣ τον Σεπτέμβριο του 1943. Στην συνέχεια αυτός μαζί με άλλους αξιωματικούς του δέχτηκε να συνεργαστεί με τους κομμουνιστές αναλαμβάνοντας μάλιστα και την διοίκηση του 6ου συντάγματος του ΕΛΑΣ. Ο Βαζαίος παρέμεινε στον ΕΛΑΣ σε όλη την διάρκεια της Κατοχής και συμμετείχε με την μονάδα του και στα δεκεμβριανά στην Αθήνα.
Αργότερα κατέγραψε τις εμπειρίες του στο βιβλίο "Άγνωστα παρασκήνια της εθνικής αντιστάσεως στην Πελοπόννησο". Σε αυτό αναφέρει κάποια πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία για το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ της περιοχής του.
Λέει λοιπόν:
"Όταν διεδόθη εις τας περιοχάς Κορινθίας, Αιγιαλείας και Καλαβρύτων ότι η εθνικιστική ομάδα Βαζαίου προσεχώρησεν στον ΕΛΑΣ, το αντάρτικον κίνημα φούντωσε διότι οι έφεδροι των περιοχών τούτων γνωρίζοντας με από τον καιρό της ειρήνης και από τον πόλεμο της Αλβανίας ως λοχαγόν και ως ταγματάρχην έσπευδαν αθρόως να πυκνώσουν τις τάξεις μας."
σελ.23
Εδώ παρουσιάζει τον εαυτό του σαν το κύριο αίτιο της προσέλευσης νέων ανταρτών της βόρειας Πελοποννήσου στον ΕΛΑΣ.
Ας υποθέσουμε ότι η παραπάνω φράση ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και δεν είναι αποτέλεσμα υπερτροφικού εγωισμού. Τότε ο Βαζαίος με την επιλογή του να ενταχθεί στον ΕΛΑΣ μοιραία ευθυνόταν εμμέσως για τον εγκλωβισμό νέων ανθρώπων (στην πλειοψηφία τους μη-κομμουνιστές) στον ΕΛΑΣ. Άρα συνετέλεσε ουσιαστικά στο δυνάμωμα του ΕΛΑΣ και κατ'επέκταση σε όσα θλιβερά συνέβησαν στην περιοχή το 1943-44.
"Επρόκειτο περί συγκροτήσεως στρατού ο οποίος λειτουργούσε με σύστημα τελείως ξένο προς εμάς όσον αφορά την διοίκησή του. Υπήρχε το τριμελές αρχηγείο (στρατιωτικός αρχηγός, καπετάνιος, πολιτικός) στο οποίον ο στρατιωτικός του αστικού στρατού δυσκολευόταν να προσαρμοστεί. Ο καπετάνιος και ο πολιτικός αρχηγός, έχοντες την κομμουνιστική νοοτροπία, ησχολούντο περισσότερο με την πολιτική διαπαιδαγώγηση των ανταρτών, και λιγότερο με την οργάνωση των στρατιωτικών τμημάτων και τις μάχες. Επιπλέον ως ήταν φυσικό, παρακολουθούσαν αγρύπνως εμάς τους στρατιωτικούς, και κάθε ενέργειά μας που αποσκοπούσε στην πραγματική συγκρότηση πειθαρχημένων στρατιωτικών τμημάτων εθεωρείτο ύποπτη."
σελ.23
Εδώ ομολογεί ότι οι καπεταναίοι και οι πολιτικοί εκπρόσωποι στα τμήματα του ΕΛΑΣ το μόνο που έκαναν ήταν να κάνουν κομμουνιστική προπαγάνδα στους αντάρτες και να παρακολουθούν (δηλαδή να ρουφιανεύουν) τους στρατιωτικούς σαν τον ίδιο. Πρόκειται για μία ακόμα επιβεβαίωση του ισχυρισμού ότι οι αξιωματικοί που ήταν ενταγμένοι στον ΕΛΑΣ ήταν πλήρως ελεγχόμενοι απ΄τους κομμουνιστές.
"Είχαμε την ατυχία επιπλέον στην περιοχή μας να διοριστεί απ΄το Πελοποννησιακό Γραφείο του ΕΑΜ ένας υπεύθυνος πολιτικός, πραγματικός δικτάτορας με το ψευδώνυμο Τριαντάφυλλος ή Στάθης, ο οποίος είχε το δικαίωμα ζωής ή θανάτου επί πάντων στην περιοχή. Οι δε διάφοροι διαννοούμενοι κομμουνιστές καταγόμενοι απ΄την περιοχή (γιατροί, δικηγόροι, καθηγητές, δάσκαλοι κτλ) οι οποίοι πύκνωσαν τις τάξεις μας όταν φούντωσε το κίνημα, και κατέλαβαν τις επίκαιρες θέσεις των καπεταναίων και των πολιτικών σε όλα τα κλιμάκια της πολιτικής οργάνωσεως και του συντάγματος, ήταν όλοι τους πιστά ανδρείκελα του Στάθη, τον έτρεμαν κυριολεκτικά και ουδείς εξ'αυτών τόλμησε ποτέ να τον συγκρατήσει απ΄τον σαδιστικό κατήφορο του να βασανίζει και να εκτελεί κατά το δοκούν."
σελ.24
Για μία ακόμη φορά τονίζει ότι τις νευραλγικές θέσεις των καπετάνιων και των πολιτικών καθοδηγητών τις καταλάμβαναν ακραιφνείς κομμουνιστές.
Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι η ομολογία του Βαζαίου για την εγκληματική δράση του "Στάθη", υπεύθυνου του ΚΚΕ που έλυνε και έδενε στην περιοχή. Το πραγματικό όνομα του "Στάθη" ήταν Θόδωρος Ζέγγος και του οποίου -σύμφωνα με τον Βαζαίο- πιστά ανδρείκελα ήταν το σύνολο των ντόπιων κομμουνιστών που πρακτικά ήλεγχαν τον ΕΛΑΣ.
Παρακάτω δίνει ένα ενδεικτικό παράδειγμα της εγκληματικής δράσης του "Στάθη". Το παραθέτουμε χωρίς σχολιασμό που είναι άλλωστε περιττός:
"Η κατάσταση αυτή έδινε το δικαίωμα στον Στάθη να διατάσσει αθρόες συλλήψεις ατόμων τα οποία βασανίζονταν και κάποια μάλιστα εκτελούνταν εν αγνοία μας. Ως στρατωτικός αρχηγός δεν λάμβανα επισήμως γνώση των συλλήψεων διότι αυτό ήταν έργο των πολιτικών οργανώσεων και της πολιτοφυλακής η οποία ήταν ανεξάρτηση και εκτελούσε τις διαταγές του Στάθη.
Κάποια μέρα πληροφορήθηκα ότι ο Στάθης προτίθεται να εκτελέσει ένα 5-10% των κατοίκων κάθε χωριού για να εξουδετερώσει την παρουσιαζόμενη αντίδραση. Μετά από δύο μέρες τον συναντώ και του δηλώνω απερίφραστα ότι σε τέτοια ενδεχόμενη εγκληματική του ενέργεια θα με βρει αντιμέτωπον.
Αυτός εξαγριώθηκε και μου είπε: Συναγωνιστή αρχηγέ, πρόσεχε το κεφάλι σου και μην αναμειγνύεσαι σε αλλότρια καθήκοντα.
Του επανέλαβα την δήλωσή μου με απειλητικό τρόπο και έφυγα.
Η επέμβασή μου αυτή εμπόδισε τελικά τον Στάθη να προβεί στην εγκληματική του ενέργεια, αύξησε όμως την καχυποψία των κομμουνιστών προς εμάς τους αξιωματικούς."
σελ.79
Ένα παράδειγμα της καχυποψίας με την οποία αντιμετώπιζαν οι κομμουνιστές τους αξιωματικούς του ΕΛΑΣ είχαμε δει εδώ, όπου σύμφωνα με μαρτυρία του ανθυπολοχαγού Στεργιόπουλου (είχε ενταχθεί στον ΕΛΑΣ μαζί με τον Βαζαίο) είχε στηθεί μία ολόκληρη πλεκτάνη μες στο ΕΑΜ προκειμένου να συκοφαντηθούν οι αξιωματικοί που προέρχονταν απ΄την ομάδα που δρούσε στο δάσος του Φαρμακά.
"Απ΄την στιγμή που έφτασε ο Άρης στην Πελοπόννησο, τα έκτροπα και οι υπερβασίες μειώθηκαν κατά πολύ"
σελ.93
Αυτή είναι εντυπωσιακή ομολογία.
Με δεδομένα τα εγκλήματα για τα οποία ευθύνεται ο Βελουχιώτης στην Πελοπόννησο (Βαλτέτσι, Πύργος, Καλαμάτα, Γαργαλιάνοι, Μελιγαλάς κτλ), ο καθένας μπορεί να υποθέσει τι γινόταν πριν!!!
Και μετά, πολλοί απορούν γιατί τα Τάγματα Ασφαλείας αναπτύχθηκαν τόσο πολύ στην Πελοπόννησο...
"Ίσως όμως οι υπερβασίες να είναι πολυπληθέστεροι στην περιοχή της Αργολιδοκορινθίας και της Ναυπλίας. Αυτό αποδίδεται σε δύο λόγους: 1) στο γεγονός ότι απ΄την περιοχή αυτή κατάγονται οι περισσότερες οικογένειες των κορυφαίων πολιτικών της Ελλάδας και η αντίδραση προς τον κομμουνιστικό τρόπο διοίκησης , ως εκ τούτου, ήταν πολύ μεγαλύτερη, και 2) Στο ότι οι κορυφαίοι κομμουνιστές της περιοχής, όντες οι περισσότεροι αρριβίστες, δεν είχαν το θάρρος να συγκρατήσουν τον δικτατορίσκο Στάθη απ΄τον εκτραχηλισμό των σαδιστικών του εξτρεμιστικών ενεργειών."
σελ.116
Άλλη μία παραδοχή εκ μέρους του Βαζαίου για τα κομμουνιστικά εγκλήματα (τα αποκαλεί "υπερβασίες") στην Αργολιδοκορινθία. Όμως η προσπάθεια αιτιολόγησής τους εκ μέρους του, πέφτει στο κενό, όσον αφορά το πρώτο σκέλος τουλάχιστον.
Μία απλή έρευνα δείχνει ότι κανείς εκ των κορυφαίων πολιτικών της εποχής εκείνης δεν καταγόταν απ'την Αργολίδα και την Κορινθία. Απλά ο κομμουνισμός δεν είχε ιδιαίτερη απήχηση γενικότερα στην Πελοπόννησο. Μόνο στην Ηλεία βρήκε κάποια ερείσματα το ΕΑΜ, και αυτό κυρίως επειδή προσεταιρίστηκε τον τοπικό Μητροπολίτη Αντώνιο.
Απ΄το δεύτερο σκέλος της αιτιολόγησής του, κρατάμε τους χαρακτηρισμούς "αρριβίστες" για τους ντόπιους κομμουνιστές, και "δικτατορίσκος", "σαδιστής", "εξτρεμιστής" για τον Στάθη.
Μοιραία τίθεται το ρητορικό ερώτημα: Ο Βαζαίος, και ο κάθε Βαζαίος, δεν έφερε ευθύνη που συνεργαζόταν με τέτοια εγκληματικά στοιχεία;
Μία έμμεση απάντηση εκ μέρους του Βαζαίου έρχεται παρακάτω:
"Η παρουσία ημών των αξιωματικών έθεσε αν μη τι άλλο φραγμό στις εξτρεμιστικές πράξεις ορισμένων σαδιστών του ΚΚΕ"
σελ.117
Αφού ξανατονίζει τον σαδισμό και τον εξτρεμισμό των κομμουνιστών (για να το λέει και να το ξαναλέει, φανταστείτε τι είχαν δει τα μάτια του...), ισχυρίζεται ότι η παρουσία μόνιμων αξιωματικών, όπως ο ίδιος, λειτουργούσε ανασταλτικά στην εγκληματική δράση των κομματικών στελεχών.
Από τα προηγούμενα λεγόμενά του όμως προέκυπτε το ασφαλές συμπέρασμα ότι οι κομμουνιστές ήλεγχαν απολύτως τον ΕΛΑΣ στην περιοχή (θυμηθείτε τι έλεγε για τους κομμουνιστές που είχαν τοποθετηθεί σε επίκαιρες θέσεις καπεταναίων και πολιτικών εκπροσώπων και παρακολουθούσαν αγρύπνως τους αξιωματικούς, για τον δικτατορίσκο Στάθη που είχε δικαίωμα ζωής και θανάτου επί πάντων κτλ). Βάσει αυτού, προφανώς ήταν πρακτικά αδύνατο για έναν αξιωματικό να αποτελέσει ουσιαστικό ανάχωμα στις εγκληματικές διαθέσεις των κομμουνιστών, τουλάχιστον στην συγκεκριμένη περιοχή. Πόσο μάλλον ο Βαζαίος που αρχικά είχε συγκροτήσει ανεξάρτητη αντάρτικη ομάδα που δρούσε ανταγωνιστικά προς τον ΕΛΑΣ, πρωτού διαλυθεί βιαίως από αυτόν.
Συνεπώς, ο παραπάνω ισχυρισμός του Βαζαίου περί δήθεν φραγμού εκ μέρους των αξιωματικών προς τους "σαδιστές του ΚΚΕ" δεν στέκει.
Απλά προσπάθησε, ανεπιτυχώς, να αποσείσει τις δικές του ευθύνες για τα αίσχη που διέπραξαν τότε οι κομμουνιστές συνοδοιπόροι του.
ΧΟΥΡΜΟΥΖΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου