1. Η ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ ΜΕΛΙΓΑΛΑ. Σεπτέμβριος του 1944. Οι Γερμανοί φεύγουν αφήνοντας πίσω τους ανοιχτές πληγές. Τα ξημερώματα της 9ης Σεπτεμβρίου 1944, ημέρα Κυριακή, οι Ε.Λ.Α.Σ.ίτες επιτίθενται κατά της Καλαμάτας με δυο Συντάγματα και με χιλιάδες χωρικούς βιαίως επιστρατευμένους. Εις τας 6 το απόγευμα και μετά από μάχη 12 ωρών συντρίβεται η φρουρά της πόλεως, και αποφασίζεται η έξοδος των πολιτών και των υπερασπιστών από την Καλαμάτα και η πορεία τους
προς Μελιγαλά, την σπουδαιότερη βάση αντιστάσεως των Εθνικοφρόνων σε όλη την Μεσσηνία. Έτσι λοιπόν στις 2 το πρωί της 10ης Σεπτεμβρίου ξεκινά μια μεγάλη φάλαγξ αποτελούμενη από πολεμιστές, αλλά και πολύν άμαχο πληθυσμό προς το Μελιγαλά, ενώ αμέσως μετά οι Ε.Λ.Α.Σ.ίτες γίνονται
κύριοι της Καλαμάτας, σφάζοντας, βιάζοντας, πλιατσικολογώντας και καταστρέφοντας τα δημόσια κτίρια και τα σπίτια των πιο ευκατάστατων κατοίκων.
Οι Ε.Λ.Α.Σ.ίτες ακολούθως στρέφονται κατά του Μελιγαλά. Υπολογίσιμος εχθρός τους τα παλικάρια του τάγματος Μελιγαλά, που είναι όμως λίγοι για να αντιμετωπίσουν τα στίφη των αιματοβαμμένων φονιάδων, οι οποίοι με επί κεφαλής τον αδίστακτο Άρη Βελουχιώτη, έχουν σκοπό να μην αφήσουν τίποτα όρθιο. Το πρωί της 13ηςΣεπτεμβρίου 1944 αρχίζει η επίθεση κατά του Μελιγαλά, του οποίου ο πληθυσμός από 3.000 που ήταν, έχει φθάσει την στιγμήν εκείνη σε 7.000 περίπου. Ο Μελιγαλάς αρχικά κρατάει καλά. Στις 14 Σεπτεμβρίου, ημέρα της γιορτής του Τιμίου Σταυρού, οι Ε.Λ.Α.Σ.ίτες φθάνουν αλαλάζοντας κοντά στα συρματοπλέγματα για να χορτάσουν με αίμα αδελφικό. Η προσπάθεια των γενναίων πολιορκημένων να ζητήσουν βοήθεια από τους Γαργαλιάνους αποτυγχάνει, καθώς και το σχέδιο τους για έξοδο από το Μελιγαλά, γίνεται γνωστό στους Ε.Λ.Α.Σ.ίτες. Τέλος, κατόπιν προδοσίας, οι συμμορίτες κατορθώνουν και εισχωρούν στις γραμμές των αμυνομένων στις 12 το μεσημέρι της 15ης Σεπτεμβρίου 1944. Ο Μελιγαλάς παραδίδεται στα χέρια των εξαγριωμένων Ε.Λ.Α.Σ.ιτών που με επί κεφαλής τον Άρη Βελουχιώτη και τους μαυροσκούφηδες εγκληματίες του αρχίζουν το φονικό τους έργο. Ακολουθούν σκηνές φρίκης, σκηνές ντροπής για το ανθρώπινο γένος. Αμέσως σφάζονται 41 τραυματίες στο Νοσοκομείο και όλο το ιατρικό προσωπικό. Αθώα γυναικόπαιδα και γέροι κομματιάζονται εις τους δρόμους, έγκυοι γυναίκες ξεκοιλιάζονται, κοπέλες βιάζονται κτηνωδώς. Η Ελληνική σημαία κατεβαίνει από την Κοινότητα και εις την θέσιν της βάζουν ένα κόκκινο πανί. Στις 16 Σεπτεμβρίου φυλακίζονται όσοι απέμειναν ζωντανοί, ενώ τα γυναικόπαιδα κλείνονται χωρίς νερό και φαΐ σε διάφορα υπόγεια. 18 έγκριτοι Καλαματιανοί, οι οποίοι ατυχώς γλίτωσαν, οδηγούνται στην Καλαμάτα, όπου κατακρεουργούνται και τα κομματιασμένα πτώματα τους κρεμιούνται στα πολύφωτα του Δημοτικού φωτισμού στην κεντρική πλατεία της Καλαμάτας. Τέλος όλοι οι επιζώντες φυλακισμένοι οδηγούνται δεμένοι, ανά τρεις, 2 χιλιόμετρα έξω από το Μελιγαλά στην μεγάλη δεξαμενή, γνωστή ως πηγάδα, όπου με πριόνια, τσεκούρια, τσουγκράνες, μαχαίρια και κονσερβοκούτια, κατασφάζονται και πετιούνται μέσα εις την «πηγάδα» μαζί με πολλούς ζωντανούς, μπροστά στα μάτια των οικογενειών τους, οι οποίες υποχρεώθηκαν να παρακολουθήσουν τα βασανιστήρια και την σφαγή των οικείων τους. Η σελίδα αυτή της Ιστορίας μας είναι σελίδα ντροπής αλλά και μνήμης.
Παρακάτω αναφέρονται λίγα από τα πολλά εγκλήματα του Άρη Βελουχιώτη στη ΡΟΥΜΕΛΗ.
2. Τις πρώτες μέρες του Ιανουαρίου του 1943 ο Ύπολ/γός Καϊμάρας απεστάλη ως σύνδεσμος των αξιωματικών της οργανώσεως στο Μαυρολιθάρι, όπου όπως ψευδώς είχε διαδώσει το ΕΑΜ, επρόκειτο να συναντηθεί ο Στρατηγός Ν. Ζέρβας του ΕΔΕΣ μετά τον αρχηγό του ΕΛΑΣ, Άρη Βελουχιώτη για να καθορισθεί ο τρόπος διεξαγωγής του ανταρτοπόλεμου και η ενοποίηση των ανταρτικών ομάδων. Τον Βελουχιώτη συνάντησε καθ’ οδό με την ομάδα του, στο χάνι Ζαγκάνα, νοτίως της Καλοσκόπης, κινούμενο προς τον Παρνασσό. Κατά την συζήτηση ο Άρης απέφυγε να δηλώσει το πραγματικό του όνομα, λέγοντας ότι ήταν ανώτερος αξιωματικός του Ιππικού. Ό μαύρος κοζάκικος σκούφος, τον όποίον έφερε τόσον αυτός, όσον και οι 20 αντάρτες του, ή φρασεολογία του, οι δηλώσεις του για τις επιδιώξεις τού ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και οι κατηγορίες του κατά του δήθεν φασίστα Ζέρβα ο όποίος δεν ήθελε συνεργασία για να παίρνει μόνος του τις λίρες των Άγγλων έκαναν τον Ύπολ/γό Καϊμάρα να αντιληφθεί ότι ο Βελουχιώτης ήταν κομμουνιστής και αγωνιζόταν για το κόμμα και όχι για την πατρίδα. Μετά την συζήτηση αυτή ο Ύπολ/γός ούτος πήγε στο Mαυρoλιθάρι για να βεβαιωθεί εάν ο Ζέρβας ήλθε στην Ρούμελη, πράγμα πού απεδείχθη ψευδές. Ό Καϊμάρας πληροφορήθηκε εκεί για την εκτέλεση, την προηγουμένη ημέρα 14 ανταρτών της ομάδος Τζιβάρα- Άγουρίδη, τούς οποίους συνέλαβε με δόλο ο Άρης Βελουχιώτης και οι καπεταναίοι του. Οι κάτοικοι του χωρίου ήσαν έντρομοι και αγανακτισμένοι για τα βασανιστήρια, τα όποία υπέστησαν οι εκτελεσθέντες εθνικόφρονες αντάρτες, μες μοναδική αιτία το ότι δεν ήθελαν να ενταχθούν στην ομάδα του Άρη, του όποίου το τμήμα θεωρούσαν καθαρά κομμουνιστικό. Αφού τούς κάλεσε στο Μαυρολιθάρι δήθεν για συνεργασία και συνεννόηση, την νύκτα τούς χώρισε σε διάφορα σπίτια για να διανυκτερεύσουν. Μετά τα μεσάνυκτα διέταξε την σύλληψη και τον αφοπλισμό του Τζιβάρα και των ανταρτών του. Το πρωί της επομένης, παρουσία των κατοίκων του χωρίου, τούς υποχρέωσαν να σκάψουν τούς τάφους τους στο Νεκροταφείο του χωρίου, τούς έδειραν μέχρις αίματος με συρμάτινα μαστίγια και τούς διεπόμπευσαν στο χωριό, συκοφαντώντας τους δήθεν σαν προδότες και όργανα των Ιταλών. Τέλος έσπασαν τα κόκκαλα των χεριών τους και με μαχαίρια έκοψαν τα άκρα των περισσοτέρων κατά τρόπον θηριώδη, μέχρις ότου τα θύματα τους υπέκυψαν στα φρικτά βασανιστήρια. Παρά τις γοερές κραυγές των ανδρών τούτων, κανείς από τους υποχρεωτικά συγκεντρωμένους χωρικούς τόλμησε να επέμβει ή να διαμαρτυρηθεί. Όλα έγιναν σύμφωνα με τις διαταγές του Βελουχιώτη, ο οποίος πρωτοστατούσε στο απαίσιο αυτό έγκλημα. Την σύζυγο του Τζιβάρα βασάνισε και εκτέλεσε ο ίδιος ο Βελουχιώτης με μαχαίρι. Τα πτώματα των θυμάτων θάφτηκαν στο Νεκροταφείο του χωρίου. Οι κάτοικοι του Μαυρολιθαριού έτρεμαν ακόμη από τα εγκλήματα Άρη Βελουχιώτη, όταν τα διηγήθηκαν στον Καϊμάρα. Κατά την παραμονή του στο Μαυρολιθάρι ο Καϊμάρας φιλοξενήθηκε στο σπίτι του Άνθ/γου Μώκου ή Καλλία και το επόμενο πρωί πήγε στο χωρίον Κονιάκος, όπου συνάντησε τον αρχηγό του ΕΛΑΣ Δωρίδας μόνιμο Άνθ/γό Κατσίμπαν, πρώην συμμαθητή του και φίλο του. Τόσο από την συζήτηση που είχαν όσον και από την συστηματική προπαγάνδα, ή οποία γινόταν στους 20 περίπου αντάρτες της ομάδας του, από γνωστούς κομμουνιστές έβγαλε το συμπέρασμα ότι πράγματι ο ΕΛΑΣ ήταν οργάνωση καθαρά κομμουνιστική. Ταυτόχρονα συνειδητοποίησε ότι παρά τους τίτλους που είχαν στον Ε.Λ.Α.Σ. οι αξιωματικοί του στρατού ήταν απολύτως ανίσχυροι και όλη την εξουσία την είχαν οι κομματικοί εγκάθετοι, οι «καπετάνιοι». Τους αξιωματικούς «του αστικού στρατού» τους χρησιμοποιούσαν απλά για τις γνώσεις τους.
3. Στις 9 Αύγούστου του 1942 ο Βελουχιώτης συνέλαβε και εκτέλεσε στην Δερελή Φθιώτιδος ένα πλανόδιο μουσικό, ονόματι Θωμά, ως ύποπτο δήθεν πληροφοριοδότη των Ιταλών.
4. Στις 14 Αύγούστου του 1942 συνέλαβε στην περιοχή Πολυδρόσου τον εθνικόφρονα φαρμακοποιό Παν. Δρίβαν και τον εκτέλεσε ως συνεργάτη δήθεν των Ιταλών.
5. Το δεύτερο 15νθήμερο του Αυγούστου 1942 εκτελέσθηκαν κατ’ εντολή του Άρη οι δύο κόρες (12 και 13 ετών) του I. Κόρδα από τους Κοχλιούς της Ευρυτανίας, επειδή αυτός εγκατέλειψε τον ΕΛΑΣ, στον οποίο είχε καταταγεί για λίγες μέρες. Τα δύο αυτά αθώα πλάσματα σφάγησαν με μαχαίρι από δύο αντάρτες του ΕΛΑΣ, στους όποίους δεν είχε εμπιστοσύνη ο Άρης και τούς όποίους ήθελε να αναμίξει εις το έγκλημα. Οι δύο αντάρτες έγιναν εκτελεστές, παρά την θέληση τους, κάτω από την απειλή του Άρη «ή θα τα σφάξετε ή θα σφάξουμε εμείς εσάς».
6. Κατά το τέλος του Οκτωβρίου του 1942 ο Άρης συνέλαβε τον πρώην αντάρτη του ΕΛΑΣ Προβια στο χωριό Τσούκα Φθιώτιδος. Με εντολή του τον έδεσαν σε κορμό δένδρου και τον εκτέλεσαν με μεσαιωνικά βασανιστήρια (μαχαιριές, βραστό λάδι στις πληγές, κλπ.), επειδή εγκατέλειψε τον ΕΛΑΣ.
7. Στις 20 Νοεμβρίου του 1942 και ενώ γινόταν προετοιμασίες για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου, ο Άρης συνέλαβε εις περιοχή Μαυρολιθαρίου την Ιωάννα Γκόγγου από την Στρώμης της Παονασσίδας, επειδή δήθεν κατέδωσε τους Άγγλους της Γκιώνας εις τούς ‘Ιταλούς. Αυτή την έσφαξε με μαχαίρι, κατόπιν εντολής του, αντάρτης του ΕΛΑΣ, επειδή θεωρήθηκε ύποπτη φυγής από τον Άρη.
8. Στις 23 Νοεμβρίου του 1942 ο Άρης εκτέλεσε με τα χέρια του στην πλατεία του χωρίου Καστριώτισσα Παρνασσίδος τον κτηνοτρόφο Νικ. Μασσαβέττα, απόγονο του Αθανάσιου Διάκου, δήθεν σαν ζωοκλέφτη και πήρε από την οικογένεια του όλα τα πρόβατά της. Λίγα λόγια για τον Αρη Βελουχιώτη. Ό Αθανάσιος Κλάρας ή Άρης Βελουχιώτης, γεννήθηκε στην Λαμία το 1905. Από μικρός έδειξε ροπή για την παρανομία και ήταν γνωστός για μικροκλοπές κ.λ.π. Μετά την απoφoίτηση του από την Μέση Γεωργική Σχολή Λαρίσης, τοποθετήθηκε ως πρακτικός γεωπόνος στην περιοχή της Δράμας. Σύντομα εγκατέλειψε την θέση του επειδή δεν του άρεσε η μισθωτή εργασία. Ακολούθως κατάφυγε στην Αθήνα, όπου άρχισε την κομμουνιστική του δράση. Υπηρέτησε την θητεία του στο Πυροβολικό, όπου και καθαιρέθηκε από τον βαθμό του Δεκανέα λόγω της κομμουνιστικής δραστηριότητος του εντός της Μονάδος. Μετά την απόλυση του ήλθε στην Αθήνα, όπου εργάσθηκε στον «ΡΙΖΟΣΠΆΣΤΗ». Όπως φαίνεται από το Ποινικού του Μητρώο, καταδικάσθηκε περισσότερες από 15 φορές για κλοπές, ψευδορκία, πλαστογραφία, βιαιοπραγίες και απόδραση. Το 1939 στις φυλακές Κερκύρας υπέγραψε δήλωση μετανοίας με την οποία αποκήρυξε το Κ.Κ.Ε. και αποφυλακίσθηκε. Ή πράξη του αυτή τον συνόδευσε μέχρι του θανάτου του, διότι εξ της βρισκόταν πάντοτε σε μειονεκτική μοίρα έναντι των κομματικών του αντίπαλων. Ήταν ιδιόρρυθμο άτομο, χασισοπότης με πολλά ελαττώματα και αδυναμίες, αλλά και πονηρός, τολμηρός και γρήγορος στις αποφάσεις του. Η δράση του κατά την κατοχή, δείχνει άτομο με έντονο κομματικό φανατισμό, εγωπαθές και θηριώδες, χωρίς ανθρωπισμό και ευγενικά αισθήματα. Για τον Βελουχιώτη η ανθρώπινη ζωή δεν είχε καμιά αξία και εφάρμοζε την πάντα την αρχή «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Ουδέποτε τον συγκίνησε ή ανθρώπινη ζωή και ηδονιζόταν να βασανίζει και να σκοτώνει με τα ιδία του τα χέρια ανθρώπους ακόμη και για μικροπαραπτώματα Ήταν ανελέητα σκληρός και δεν δίσταζε να λέει «ότι αν είναι να γλιτώσει ένας ένοχος ας πάνε και εννιά αθώοι», όπως τον περιγράφει ο Καπετάν Νικηφόρος του ΕΛΑΣ στην Εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» στις 23/9/75. Λόγω της ψυχοσύνθεσης του αυτής δεν ήταν δυνατόν να προσελκύσει και ενθουσιάσει τον πληθυσμό σαν χαρισματικός ηγέτης, εκτός βέβαια από αυτούς που ήταν ήδη φανατικοί κομμουνιστές και οι οποίοι είχα την ίδια ψυχοσύνθεση με αυτόν. Με την χρησιμοποίηση όμως σαδιστικών μεθόδων και φρικιαστικών βασανιστηρίων επιβαλλόταν, τόσο στους κατοίκους της υπαίθρου, όσον και στους αντάρτες του.
9. Στα τέλη του 1942 ο Σαράφης ένας εξαίρετος αξιωματικός και καθόλου κομμουνιστής βγήκε στο βουνό για να ενωθεί με την ομάδα Κωστόπουλου μία μη κομμουνιστική αντιστασιακή οργάνωση που δρούσε στην Θεσσαλία. Δυνάμεις του ΕΛΑΣ (Βελουχιώτης) τους επετέθησαν και τους διέλυσαν. Όσοι από την συνοδεία του Σαράφη δεν δέχθηκαν να ενταχθούν στον ΕΛΑΣ σφαγιάσθηκαν επί τόπου. Ο Σαράφης αφού έμεινε αιχμάλωτος του Βελουχιώτη επί μερικές ημέρες δέχθηκε να προσχωρήσει στον ΕΛΑΣ και έγινε και στρατιωτικός αρχηγός του ΕΛΑΣ στην ουσία «τεχνικός σύμβουλος» και μαριονέτα των κομματικών στελεχών του ΚΚΕ.
10. δολοφονήθηκε (1943) έξω από την Θεσσαλονίκη ο ανθυπολοχαγός ΚΟΥΡΟΥΚΛΗΣ επειδή ήθελε να διαφύγει στην Μ. Ανατολή και όχι να ενταχθεί στον ΕΛΑΣ.
11. δολοφονήθηκε (12/9/43) έξω από την Νάουσα η καθηγήτρια Ειρήνη Στράτση επειδή ήταν μέλος της αντιστασιακής οργάνωσης Τσιγάντε και δεν ήθελε να ενταχθεί στον ΕΛΑΣ.
12. δολοφονήθηκε (12/9/43) έξω από την Νάουσα η εργάτρια Στέλλα Καραδημητρίου επειδή μιλούσε εναντίον του ΚΚΕ.
13. δολοφονήθηκαν (9/43) στην Νάουσα ο Δημήτρης Λουκοβίτης και η σύζυγος του επειδή αρνήθηκαν να δώσουν εισφορά στον ΕΛΑΣ.
14. δολοφονήθηκαν (9/43) στην Νάουσα οι αδελφοί Λάζαρος και Δημήτρης Τσάκαλος επειδή μιλούσαν εναντίον του ΕΛΑΣ.
15. δολοφονήθηκε (9/43) στην Νάουσα ο αγροφύλακας Πεγκαλης επειδή «ήταν όργανο της αντίδρασης».
16. Δολοφονήθηκε (9/43) στην Νάουσα ο αγρότης Κωνσταντίνος Πάρδαλης επειδή αρνήθηκε να δώσει εισφορά στο ΚΚΕ.
17. Δολοφονήθηκαν (9/43) στην Νάουσα οι Αθανασία Τσιγκογιάννη η κόρη της Χρυσούλα και ο οκτάχρονος γιος της τελευταίας επειδή «ήταν όργανα της αντίδρασης». Πόσο όργανο της αντίδρασης μπορεί να είναι ένα οκτάχρονο παιδί αυτό είναι άλλη υπόθεση. Σκοπός της τρομοκρατίας που εξαπέλυσε το ΚΚΕ ήταν η εξόντωση οποιουδήποτε Έλληνα θα μπορούσε να αντισταθεί στην προσπάθεια της αριστεράς να καταλάβει την εξουσία και η τρομοκρατία των υπολοίπων
18. δολοφονήθηκε (26/11/43) στην Νάουσα ο Χαράλαμπος Κατής επειδή δεν ήθελε να ενταχθεί στον ΕΛΑΣ.
19. δολοφονήθηκαν (12/43) στην Νάουσα οι Αδαμαντία Στεργιάννα και Μαρία Τσιμπουκλή επειδή μιλούσαν εναντίον του ΚΚΕ.
20. δολοφονήθηκε (12/43) στην Νάουσα ο Νικόλαος Σαμαράς υπαξιωματικός του στρατού επειδή δεν ήθελε να ενταχθεί στον ΕΛΑΣ και υποστήριζε την ΠΑΟ.
21. δολοφονήθηκε (12/43) στην Νάουσα ο Αχιλλέας Σαμαρτζίδης επειδή δεν ήθελε να ενταχθεί στον ΕΛΑΣ.
22. δολοφονήθηκαν (24/12/43) στην Νάουσα οι εργάτριες Καλυψώ Λάτση και Μαρίκα Σκαρλάτου επειδή μιλούσαν εναντίον του ΚΚΕ.
23. δολοφονήθηκε (27/12/43) στην Νάουσα η εργάτρια Ιουλία Ματσακίδου.
24. δολοφονήθηκαν (18/1/44) στην Νάουσα οι Γεώργιος Περδικάρης (τέως δήμαρχος) και Δημήτρης Μπρίλλης (βιομήχανος) επειδή «ήταν εκπρόσωποι της μπουρζουαζίας».
25. δολοφονήθηκαν (1/44) στην Νάουσα οι εργάτριες Φανούλα και Ξανθίππη Ζέλιου και η Πόπη Ζέλιου νοσοκόμα στα πλαίσια της προληπτικής εκκαθάρισης πολιτικών αντιπάλων του ΚΚΕ.
26. δολοφονήθηκε (1/44) στην Νάουσα ο Κώστας Μαραγκός επειδή δεν έδωσε λεφτά γιά το ΚΚΕ.
27. δολοφονήθηκαν (2/44) στην Νάουσα οι εργάτριες αδελφές Τζίσμπαμ και οι εργάτες Α. και Δ. Δούδος επειδή ήταν «λακέδες της μπουρζουαζίας».
28. δολοφονήθηκε (31/3/44) ο τέως Δήμαρχος Ναούσης Θεόδωρος Λαναράς στα πλαίσια της προληπτικής εκκαθάρισης πολιτικών αντιπάλων του ΚΚΕ.
29. δολοφονήθηκαν (4/44) οι Σωτήριος Σέρμπος, Ρωξάνη Πάζη και Παναγιώτα Πάζη και ο αγροφύλακας Χαραλαμπίδης στα πλαίσια της προληπτικής εκκαθάρισης πολιτικών αντιπάλων του ΚΚΕ.
30. δολοφονήθηκε (6/44) η μαθήτρια της Δ Γυμνασίου Καλυψώ Λαφάρα επειδή αρνήθηκε να ενταχθεί στον ΕΛΑΣ.
31. δολοφονήθηκε (14/9/44) ο έμπορος Αστέριος Χατζηνώτας στα πλαίσια της προληπτικής εκκαθάρισης πολιτικών αντιπάλων του ΚΚΕ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ρε θολοπροοδευτικά αριστερά γκαβάδια που δεν ξέρετε που πάνε τα τέσσερα, για το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ - Μολότωφ του 1939 για τη συνεργασία και το διαμοιρασμό των σκλαβωμένων κρατών της Ευρώπης, μεταξύ Χίτλερ και Στάλιν.
Μαζί ξεκίνησαν, λίγο μετά το σύμφωνο Ρίμπεντροπ - Μολότωφ, τον Β’ παγκόσμιο, εισβάλλοντας ταυτόχρονα στην Πολωνία. Όρνια, έ Όρνια...
Αργότερα, εισέβαλαν οι Γερμανοί στην Ελλάδα το 41, και μόνο μετά από ένα χρόνο οι αριστεροί κουκουέδες δημιούργησαν το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ
αρχίζοντας την αντίσταση, γιατί οι Γερμανοί αθέτησαν το σύμφωνο
Ριμπεντροπ - Μολότωφ με τους συμμάχους τους Σοβιετικούς και τους
επιτέθηκαν ξαφνικά με την Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα.
Τότε και μόνο τότε άρχισε η αντίσταση
των αριστερών κατά των ναζί, ένα χρόνο μετά την εισβολή τους στην
Ελλάδα, γιατί μέχρι τότε ήταν σύμμαχοι των Ναζί και των Βουλγάρων που
σκλάβωσαν την Μακεδονία μας, Μακεδονία που πάντα η αριστερά την ήθελε
σκλαβωμένη και ανεξάρτητο κράτος.
Και μόνο τότε άρχισαν την αντίσταση
οι αριστεροί, όχι για να ελευθερώσουν την Ελλάδα αλλά γιατί κινδύνευε η
μαμά Σοβιετία ΕΣΣΔ και ο κομμουνισμός!
Ξεστραφωθείτε γκαβάδια της αριστεράς
που τολμάτε να αποκαλείτε τους άλλους ως ναζιστές, ενώ εσείς πάντα
ήσασταν οι αρχιναζιστές, οι προδότες και οι δωσίλογοι της Πατρίδας μας
Ελλάδας.
Ποιοι ήταν εξάλλου οι κουκουλοφόροι
συνεργάτες των γερμανών; Οι Αλβανοί Τσάμηδες, τα αγαπημένα αλβανικά
λάθρο των Συριζαίων και Κουκουέδων.
Οι μόνοι που πολέμησαν τους
κατακτητές από την πρώτη στιγμή, ήταν οι δεξιοί πατριώτες εθνικιστές και
φασίστες αν θέλετε. Ο Μεταξάς ο φασίστας είπε το ΟΧΙ είτε σας αρέσει
είτε όχι. Εάν στη Θέση του Μεταξά ήταν Ο Τσίπρας ή η Παπαρήγα, θα έλεγαν
ένα ΝΑΙ από δω μέχρι τη Σουμάτρα προς όφελος της συνεργασίας, φιλίας
και αλληλεγγύης των λαών.... Με την εισβολή των Ιταλών, οι αριστεροί
έπαιζαν πρέφα παρέα με τους Βούλγαρους κατακτητές της Μακεδονίας και της
Θράκης....
Ξεστραβωθείτε γκαβάδια λέμε. Ψάξτε μόνοι σας την αλήθεια, μη μασάτε και αναμασάτε συνεχώς την τροφή που σας πλασάρουν.
ΧΟΥΡΜΟΥΖΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου