Τις τελευταίες ημέρες, οι καναλόβιοι θιασώτες του δημοσιογραφικού κατεστημένου (που προέρχονται από το ΚΚΕ, στην συντριπτική τους πλειοψηφία…) παλεύουν να πείσουν τον κοσμάκη ότι η Χρυσή Αυγή ασκεί βία στην Ελλάδα, και ότι οι αριστεροί δεν έχουν καμία σχέση με τη βία κι ότι είναι…
Παναγίτσες. Αυτό προκάλεσε την… αγανάκτηση των σταλινικών υπολειμμάτων του ΚΚΕ, που μιλώντας «Περί της βίας» υπερασπίζονται την κόκκινη βία και τρομοκρατία που ασκούν τα ΚΜΑΤ, διότι γίνεται για το… «κοινό καλό». Ιδού αυτά που κάνουν πως δε βλέπουν τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ:
«Στα πλαίσια της συντονισμένης προσπάθειας των επιτελείων των αστικών κομμάτων και των αστικών ΜΜΕ να αξιοποιήσουν προς όφελός τους τη δολοφονική επίθεση των χρυσαυγιτών στο Κερατσίνι εντάσσεται και όλη η κουβέντα που άνοιξαν ξανά «περί πολιτικής βίας», για «καταδίκη της από όπου κι αν προέρχεται», για «αριστερή και δεξιά βία», για την ανάγκη να πορευτούμε χωρίς «εσωτερικές διαμάχες» και «ένταση», όπως έλεγε χαρακτηριστικά πριν λίγες μέρες ο πρωθυπουργός. Η όλη κουβέντα και τα επιχειρήματά της είναι πολυφορεμένα, αλλά αυτό δεν τα κάνει σε καμία περίπτωση λιγότερο επικίνδυνα για το λαό, αν δεν επαγρυπνεί, αν δε βλέπει τον πραγματικό στόχο που κρύβεται πίσω από τη στοχοπροσηλωμένη επαναφορά τους στο προσκήνιο.
Κι αυτός δεν είναι άλλος από το μόνιμο στόχο της αστικής τάξης – πόσο μάλλον σε συνθήκες βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης και οξυνόμενου ενδοαστικού ανταγωνισμού – να επιβάλει σιγή νεκροταφείου, να ταυτίσει στις λαϊκές συνειδήσεις τη δολοφονική δράση των μηχανισμών του συστήματος με την πάλη του λαού ενάντια στην εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων, με το δικαίωμά του να περιφρουρεί τις κινητοποιήσεις του. «Σε τι διαφέρει», αναρωτιούνται οι γραφίδες και τα μικρόφωνα της αστικής τάξης, «η σφαγή ενός αντιφασίστα από το θάνατο στην πυρά τριών εργαζομένων» στη «Μαρφίν», προσπαθώντας να προκαλέσουν ανάλογους απαράδεκτους συνειρμούς…
Ωρύονται γιατί «στις αστικές δημοκρατίες το μονοπώλιο της βίας πρέπει να το έχει το κράτος», όπως κατοχυρώνεται από τα αστικά Συντάγματα. Δε μας λένε βέβαια ότι το κράτος είναι ταξικό κι ότι η βία που ασκεί δεν είναι βία… για το «κοινό καλό», αλλά για να διασφαλίζει τη διαιώνιση της κυριαρχίας της αστικής τάξης. Δε μας λένε ότι η βία του αστικού κράτους, η εργοδοτική βία στους χώρους δουλειάς και η φασιστική βία έχουν στην πραγματικότητα το ίδιο ταξικό περιεχόμενο: Την υπεράσπιση του συστήματος της εκμετάλλευσης».
(ΥΓ): «Απαράδεκτος συνειρμός», σύμφωνα με το ΚΚΕ η «σφαγή» του Φύσσα και ο «θάνατος στην πυρά» τριών εργαζομένων της Μαρφίν. Προφανώς, η «σφαγή» του Φύσσα είναι «φασιστική», άρα «υπερασπίζεται το σύστημα της εκμετάλλευσης», ενώ το κάψιμο στην πυρά (κι όχι ο «θάνατος»), είναι «λαϊκή» βία, που έγινε για το κοινό καλό. Τα σχόλια δικά σας!!!
http://ethnikismos.net
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου