Γράφει ο Νικόλαος Παπαδιονυσίου.
Κατά τ’ άλλα πριν λίγες ημέρες στα πλαίσια του γενικού παραληρήματος των ΜΜΕ κατά της “εγκληματικής οργάνωσης” της Χρυσής Αυγής και αφού εξάντλησαν μέσω των βαρύγδουπων δηλώσεων και αγανακτισμένων καταγγελιών τους – που προέκυψαν από τις ψευδομαρτυρίες και τον κυκεώνα των ίσως, μπορεί, εικάζω, δεν ξέρω των ανυπόληπτων περιθωριακών στοιχείων που η αστική δημοκρατία επιστράτευσε ως “μάρτυρες κλειδιά”- τους οχετούς της λάσπης, του ψεύδους και της συκοφαντίας, αναφέρθηκαν και στα γεγονότα του Αιτωλικού που συνέβησαν στις αρχές του έτους μεταξύ των κατοίκων της περιοχής και ρομά του τοπικού καταυλισμού.
Φυσικά με την μοναδική ικανότητα διαστρέβλωσης και αντιστροφής της πραγματικότητας που έχουν, προκειμένου να δημιουργήσουν περισσότερο μένος και απέχθεια εναντίον των “εγκληματιών” της Χρυσής Αυγή, παρουσίασαν τα συμβάντα σαν μια αναίτια ρατσιστική επίθεση των “ταγμάτων εφόδου”, εναντίον των ειρηνικών και φιλήσυχων κατοίκων του καταυλισμού.
Ιδιαιτέρα έμφαση δε έδωσαν στην πυρπόληση αυτοκινήτων και δυο οικιών κατά τις οποίες σύμφωνα με μαρτυρίες ρομά, κινδύνευσαν και μικρά παιδιά.
Έτσι λοιπόν εν μέσω ποταμών κροκοδείλιων δακρύων και μιάς επιτηδευμένης συναισθηματικής φόρτισης, προσπάθησαν να διεγείρουν την ευαισθησία και το κατευθυνόμενο δημοκρατικό συναίσθημα της Ελληνικής Κοινωνίας, προσθέτοντας τα γεγονότα του Αιτωλικού στην “μακρά εγκληματική δράση” της Χρυσής Αυγής.
Κατ αρχάς τα συγκεκριμένα γεγονότα ξεκίνησαν από κατοίκους της περιοχής, οι οποίοι μην αντέχοντας άλλο την συνεχή και θρασεία ληστρική και εγκληματική δράση των ρομά εις βάρος αυτών, των μελών των οικογενειών τους και των περιουσιών τους, η οποία συνέβαινε κάτω από τα απαθή όμματα της πολιτείας και των αστυνομικών αρχών, προσπάθησαν εντελώς αγανακτισμένοι να δώσουν τέλος στον καθημερινό τους κίνδυνο, παίρνοντας τον νόμο στα χέρια τους.
Φυσικά στην κίνηση αυτή συμμετείχαν και ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας της Χρυσής Αυγής, Συναγωνιστής Κωνσταντίνος Μπαρμπαρούσης καθώς και πολλά μέλη της τοπικής οργάνωσης. Δεν υποκίνησαν αυτοί στα επεισόδια, απλώς συμμετείχαν.
Τα επεισόδια υποκίνησε η αδιαφορία, η ανικανότητα και η ολιγωρία των τοπικών κρατικών αρχών καθώς και του υπουργείου ΠΡΟ ΠΟ να δώσουν ενα τέλος στην παραβατική συμπεριφορά των “ευπαθών” που αποτελούσε μάστιγα για την τοπική κοινωνία.
Οι δε αιώνια “καημένοι” και “κοινωνικά αδικημένοι” ρομά, υποδέχθηκαν τους αγανακτισμένους κατοίκους με πυροβόλαόπλα, βάλλοντας στο ψαχνό.
Τέλος πάντων δεν θα αναλύσουμε περισσότερο το γεγονός, αλλά την συμπεριφορά των ιδίων ΜΜΕ που προβάλουν τα τελευταία εικοσιτετράωρα την αρπαγή της 4χρονης πλέον Μαρίας από ρομά.
Γιατί εδώ πλέον δεν μιλάμε για μια μεμονωμένη εγκληματική πράξη, όπως είναι η απαγωγή ενός ανήλικου παιδιού, που διαπράχθηκε από ένα πρόσωπο, ή απο ένα ζεύγος, αλλά μιλάμε για την συνολική συνεργεία και συμμετοχή μέσω της αποσιώπησης και μη καταγγελίας της παράνομης πράξης, από έναν ολόκληρο καταυλισμό. ’Η μήπως εδώ δεν ισχύει η συνολική ευθύνη της εγκληματικής πράξης, όπως αποδόθηκε, ενάντια σε κάθε λογική, στην περίπτωση της τραγικής δολοφονίας του Παύλου Φύσσα.
Αλήθεια για αυτή την στυγνή και χυδαία πράξη, όπως είναι η απαγωγή ενός ανήλικου παιδιού, που σε κάποιες πολιτείες των ΗΠΑ έως σήμερα, επιφέρει την εσχάτη των ποινών, τι έχουν να δηλώσουν και να σχολιάσουν όλοι αυτοί οι μεταπράτες της χαλκευμένης πληροφόρησης και τιμητές μιας επιλεκτικής δημοκρατίας, προσαρμοσμένης και οριοθετημένης βάσει των συμφερόντων και των ευεργετημάτων των άμεσων προϊσταμένων τους που είναι η εκάστοτε κυβέρνηση;
Εδώ γιατί δεν μιλούν και δεν ορίωνται για εγκληματική οργάνωση, όχι μόνο κυκλωμάτων που εμπλέκονται στην απαγωγή, εκμετάλλευση και εμπορία ανήλικων παιδιών και βρεφών, αλλά και μιας ολόκληρης κοινότητας, μιάς ομάδας ανθρώπων με κοινή γλώσσα, χαρακτηριστικά, ήθη και φυσικά πρακτική και τρόπο ζωής;
Γιατί παραδείγματος χάριν, σε μια ερμητικά κλειστή κοινωνία στην οποία ζω, δεν είναι δυνατόν ο γείτονας μου που γνωριζόμαστε χρόνια να φέρει αίφνης στο σπίτι του, ένα βρέφος με Ιαπωνικά χαρακτηριστικά και να μην εκπλαγώ, ή να αναρωτηθώ πως συνέβη αυτό;
Εκτός και αν η ληστεία, η κλοπή, το πλιάτσικο, η λαθρεμπορία, η παιδική δουλεμπορία, αποτελεί μια κοινή πρακτική και μέσο βιοπορισμού αυτής ταύτης της κοινωνικής. Όπως και έτσι είναι.
Εδώ όμως τα ΜΜΕ το αναφέρουν απλά σαν γεγονός, αποφεύγοντας να προβούν στις εμπαθείς και καταιγιστικές δηλώσεις, ή στο στήσιμο τηλεοπτικών δικαστηρίων, όπως έκαναν πριν λίγες ημέρες αναφέροντας τα γεγονότα του Αιτωλικού.
Ε! Βέβαια δεν είναι δυνατόν ποτέ να θίξουν την “ευυπόληπτη” κοινωνική ομάδα των ρομά, που έχει καταλύσει κάθε έννοια εννόμου τάξης στις περιοχές που έχει καταυλισμούς.
Σ’ αυτό τον τόπο τελικά, όπου η γελοιότης και η φαιδρότης αποτελούν κύρια συστατικά στοιχεία του πολιτικού και δημοσιογραφικού λόγου, το να κατηγορήσεις αποδεδειγμένα κάποιο αλλοδαπό, ή κάποιο άτομο του κοινωνικού περιθωρίου ως εγκληματία, θεωρείται ρατσισμός.
Το να διασύρεις όμως μέσω ψεύδους και συκοφαντιών, Έλληνες Εθνικιστές και μέλη του κοινοβουλίου εξισώνοντας τους με εγκληματίες, για λόγους ιδεολογικής δίωξης και πολιτικών σκοπιμοτήτων είναι απόλυτα αποδεκτό.
Ας θυμηθούν λοιπόν την τετράχρονη Μαρία, ή τον Μπέν Νίνταμ που τελευταία εικάζεται ότι και αυτός απήχθη από ρομά, όλοι οι άθλιοι μεταπράτες της χαλκευμένης πληροφόρησης και έμμισθα φερέφωνα της ανθελληνικής κυβέρνησης την επόμενη φορά που θα τολμήσουν να υπεραμυνθούν των “αδύναμων” ευπαθών ομάδων, ή “καημένων” σφαγέων λαθρομεταναστών, αναφέροντας απλά περιγραφικά τις εγκληματικές τους πράξεις και αποφεύγοντας να καταλογίσουν συνολικές ευθύνες σε τοπικές κοινωνίες, ή ομάδες.
Και για μια ακόμη φορά τους προκαλούμε, εάν βαστάνε (που δεν βαστάνε) τα κότσια τους, σε μια ανοικτή διαλεκτική αντιπαράθεση, ενώπιον των χιλιάδων τηλεθεατών τους.
Για να μάθουν επιτέλους άπαντες, ποιοί λέγουν την αλήθεια και ποιοί προβάλλουν την αντεστραμμένη πραγματικότητα.
Και πολύ περισσότερο, για ποίους πραγματικά λόγους βρίσκονται σήμερα προφυλακισμένοι ο Αρχηγός και δυο βουλευτές του Εθνικιστικού Κινήματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου