ΣΥΡΙΖΑ: Στρατηγική ήττας στις αυτό-διοικητικές εκλογές

    Το εκλογικό θέατρο, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, είναι ιδεολογικά ισοπεδωμένο και πολιτικά άχρωμο. Το κυρίαρχο στοιχείο αυτού του θεάτρου δεν είναι οι Πολιτικές Πεποιθήσεις και οι Ιδέες, αλλά η ΑΡΝΗΤΙΚΗ ψήφος. 

Πιο απλά: Το εκλογικό σώμα δεν ψηφίζει θετικά, αλλά αρνητικά, απλώς για το γκρέμισμα της παρούσας κυβερνητικής αναλγησίας. Δηλαδή η ψήφος είναι αποστειρωμένη από το θετικό στοιχείο των ιδεών και των πεποιθήσεων και καθορίζεται από την ΑΡΝΗΣΗ της υπάρχουσας κυβερνητικής ΦΡΙΚΗΣ…

Γι αυτό βλέπουμε εντυπωσιακά ποσοστά ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ, δίχως να απορρέουν από κοινωνικά ρεύματα, δίχως να αποτελούν πολιτικό ρεύμα μέσα στην ελληνική κοινωνία: Τα εντυπωσιακά αυτά εκλογικά ποσοστά αποτελούν, απλώς, την ΑΡΝΗΣΗ της δωσίλογης κυβέρνησης…

Ο ΣΥΡΙΖΑ, συνεπώς, δεν εκφράζει ΚΑΝΕΝΑ κοινωνικό, συνακόλουθα ΠΟΛΙΤΙΚΟ ρεύμα. Όσοι πιστεύουν το αντίθετο κάνουν, απλώς τις επιθυμίες τους ή τους φόβους τους πραγματικότητα.

Καμιά εμπιστοσύνη δεν έχει ο ελληνικός λαός στο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν τον πιστεύει στο ελάχιστο. Τον επιλέγει εκλογικά για να διώξει τα κατοχικά ανδρείκελα του 4ου Ράιχ: Τον επιλέγει σαν αναγκαίο κακό…

Και αυτό θα το εκφράσει στις ευρω-εκλογές…

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελούσε κοινωνικό ρεύμα και όχι απλώς μια επιλογή ΑΡΝΗΣΗΣ της κυβερνητικής κοινοπραξίας («αναγκαίο κακό»), θα …πετούσε και στις Νομαρχιακές και Δημοτικές εκλογές.

Εδώ ΟΧΙ μόνο δεν …πετάει, αλλά το πιθανότερο είναι να χάσει και μάλιστα τόσο καθαρά, που θα δώσει το δικαίωμα στα κυβερνητικά ανδρείκελα να θολώσουν το τοπίο.

Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πιστεύει σε νίκη τους στις αυτό-διοικητικές εκλογές. Γι αυτό οι επιλογές του είναι επιλογές ήττας!!!

Είναι επιλογές που παρέχουν σταγόνες ζωής στα ανδρείκελα και κυρίως τη δυνατότητα αναπαλαίωσης της Δεξιάς.

Και δεν μιλούμε μόνο για τον Βουδούρη και τα άλλα τραγελαφικά, αλλά για τις επιλογές στο ΚΕΝΤΡΟ του πολιτικού σκηνικού: Δήμος της Αθήνας και υπέρ-νομαρχία Αττικής.

Αν είναι δυνατόν σε δημοτικές εκλογές που τα πρόσωπα παίζουν σημαντικό ρόλο, να συσπειρώσεις, στη βάση της άρνησης (η βάση της θέσης έχει χαθεί προ πολλού, το αναφέρουμε παραπάνω), με τη Δούρου ή με τον «αντιρατσιστούλη» Σακελλαρίδη…

Οι επιλογές αυτές του ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύουν την ανικανότητά του να δώσει το χαρακτήρα, στις αυτό-διοικητικές εκλογές, πολιτικού δημοψηφίσματος εναντίον της καταρρέουσας κυβέρνησης, αλλά και το ό,τι ο ίδιος δεν πιστεύει στη νίκη.

Αυτές οι επιλογές μοιάζουν σαν ο ΣΥΡΙΖΑ να θέλει και να επιδιώκει τη σωτηρία και την αναπαλαίωση της Δεξιάς…
 

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να δημιουργήσει ΠΟΛΙΤΙΚΟ ρεύμα, ακριβώς διότι έχει πασοκοποιηθεί ΕΝΤΕΛΩΣ και αποτελεί τον χρήσιμο «άλλο» πυλώνα του καθεστώτος.

Θολώνει ακόμα και την αρνητική ψήφο, παρέχοντας έτσι πολλά περιθώρια και τον αναγκαίο χρόνο να «ανασυγκροτηθεί» (αναπαλαιωθεί) η Δεξιά…

Δυστυχώς, το επαναλαμβάνουμε πάλι, ότι το ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΥΡΙΖΑ (εμπόδιο στην ανάπτυξη του αγωνιστικού λαϊκού κινήματος) θα ξεπεραστεί μόνο με την κυβερνητική του αναρρίχηση: Το μέγιστο «αναγκαίο κακό»…

Ονειροβατούν, συνεπώς, οι «αριστεροί» του ΣΥΡΙΖΑ περί «επαναστατικής» αναμόρφωσής του…

Εμείς πιστεύουμε ότι οι περισσότεροι δεν ονειροβατούν, αλλά οπορτουνίζουν αγρίως, πιστεύοντας ότι ΕΝΤΟΣ αυτού του πολιτικού εκτρώματος, θα αναπτυχτούν τα πολιτικά τους «φέουδα»…

ρεσάλτο