Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

Είναι τα μνημεία «ιδιωτική περιουσία του δημοσίου»;

Είναι τα μνημεία «ιδιωτική περιουσία του δημοσίου»;
Η εποχή στην οποία ζούμε είναι χωρίς αμφιβολία μια εποχή έντονου σκοταδισμού εν μέσω κρίσης, όχι μόνο οικονομικής και πολιτικής, αλλά πάνω από όλα ηθικής και πνευματικής! Σε αυτήν την εποχή λοιπόν, όπου τα πάντα ξεπουλιούνται έναντι πινακίου φακής, το δημόσιο σχεδιάζει άλλη μια κτηνωδία κατά πληθώρας αρχαιολογικών χώρων, που μας συνδέουν άμεσα με το ένδοξο παρελθόν του Ελληνικού πολιτισμού.
Αψηφώντας επιδεικτικά για άλλη μια φορά τη νομοθεσία της χώρας μας, αλλά και καταπατώντας χωρίς ενδοιασμούς το ίδιο το Σύνταγμα, οι κυβερνώντες αποφάσισαν να προχωρήσουν στην πώληση διάφορων αρχαιολογικών χώρων. Στη λίστα αυτή περιλαμβάνονται πεδία ενάλιας και παράκτιας αρχαιολογικής σημασίας, αλλά και ολόκληρα νησιά και περιοχές αρχαιολογικού ενδιαφέροντος.
Τέτοια παραδείγματα είναι ο Τύμβος των Σαλαμινομάχων και ο αρχαίος δήμος του Σουνίου με το γνωστό σε όλους μας ναό του Ποσειδώνα του 5ου αιώνα π.Χ. Εκτός από το γεγονός της καταπάτησης του νομοθετικού πλαισίου για τους αρχαιολογικούς χώρους και τα μνημεία που απαντώνται σε κάθε γωνιά της Πατρίδας μας, οι κυβερνώντες αψηφούν για άλλη μια φορά τη βούληση και τα δικαιώματα του Ελληνικού λαού.
Όπως είναι φυσικό, οι χώροι αυτοί αποτελούν περιουσία των Ελλήνων και εξαιρούνται δια τούτου κάθε συναλλαγής ή χρησικτησίας. Εκτός των αρχαιολογικών χώρων βέβαια, στο στόχαστρο έχουν μπει παραλίες, αλλά και δάση. Με αυτόν τον τρόπο δεν απειλείται μόνο η πολιτιστική κληρονομιά που είναι συνυφασμένη με τους χώρους αυτούς, αλλά και η ελεύθερη χρήση τους από τους Έλληνες. Κάθε ακτή και παραλία θα είναι πλέον απροσπέλαστη λόγω της ιδιωτικοποίησης, αν δεν ανατραπεί η παρούσα κατάσταση. Ό,τι μέχρι σήμερα θεωρούσαμε αυτονόητο ως κοινόχρηστο αγαθό τείνει να εξαφανιστεί.
Με λίγα λόγια, η κυβέρνηση παραχωρεί απλόχερα τα αποθέματα της χώρας σε φυσικό και πολιτιστικό πλούτο σε ιδιώτες προς αποκλειστική οικονομική εκμετάλλευση. Επιπλέον, όπως είναι φυσικό, ο κίνδυνος καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος είναι τεράστιος εξαιτίας της τσιμεντοποίησης και άλλων παρόμοιων πρακτικών για την υποτιθέμενη ανάπλαση και ανάδειξη των περιοχών αυτών με χαμηλό κόστος. Από αρχαιολογικής άποψης τα μνημεία αυτά και τα περιβάλλοντα μέσα στα οποία δημιουργήθηκαν δε μπορούν να μελετηθούν χωριστά. Πρόκειται για αδιαίρετα στοιχεία χωρίς τον συνδυασμό των οποίων δε θα ήταν δυνατή η εξαγωγή κανενός συμπεράσματος για τη ζωή των προγόνων μας, από την καθημερινότητα μέχρι τις εξαιρετικής σημασίας στιγμές αυτών.
Τα απτά τεκμήρια του πολιτισμού, μελετημένα ταυτόχρονα με τα φυσικά περιβάλλοντα στα οποία εξελίχθηκε οποιαδήποτε ανθρώπινη δραστηριότητα, βοηθούν στην κατανόηση των πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών συγκυριών της εκάστοτε περιοχής. Εκεί έζησαν και δημιούργησαν πολιτισμό, αλλά και ηθικές αξίες σπουδαίες προσωπικότητες της ελληνικής και χωρίς υπερβολή της παγκόσμιας ιστορίας. Αρκεί να αναφέρουμε κάποια ονόματα φιλοσόφων, όπως ο Αριστοτέλης και ο Πλάτωνας, ηρώων, όπως ο Λεωνίδας, επιστημόνων όπως ο Ιπποκράτης, αρχιτεκτόνων όπως ο Ικτίνος και ο Καλλικράτης και μεγάλων ηγετών, όπως ο Αλέξανδρος ο Γ’, για να αντιληφθούμε ότι πρόκειται για την τελευταία αχτίδα φωτός που μπορεί να φωτίσει έστω από μια μικρή χαραμάδα το σκότος της εποχής μας.
Το γεγονός της πρόθεσης ιδιωτικοποίησης αυτών δεν είναι τυχαίο. Τα αρχαιολογικά μνημεία είναι πλέον τα μόνα που μπορούν να συνδέσουν τον απλό Έλληνα με τους ήρωες του παρελθόντος και να εξεγείρουν και πάλι την εθνική του συνείδηση και υπερηφάνεια. Κάλλιστα το δημόσιο θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί τα μνημεία αυτά αξιοποιώντας τα και προσελκύοντας έτσι επισκέπτες όχι μόνο εντός συνόρων, αλλά από όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Με αυτόν τον τρόπο θα εξοικονομούσε χρήματα, τα οποία θα στήριζαν ως ένα βαθμό τις τοπικές κοινωνίες σε βάθος χρόνου.
Μεγάλη μερίδα των αρχαιολόγων στο άκουσμα της πιθανής ιδιωτικοποίησης των αρχαιολογικών χώρων αντέδρασε έντονα. Σύμφωνα με κάποιους από αυτούς, το κράτος δεν έχει κανένα δικαίωμα αγοραπωλησίας της πολιτιστικής κληρονομιάς που ανήκει στο Έθνος. Δίνοντας ελάχιστα ποσά για την ανάδειξη των περιοχών σε συνδυασμό με την δραστηριοποίηση σε αυτές εγχώριων αλλά και ξένων αρχαιολογικών σχολών εθελοντικά στα πλαίσια των ερευνών τους, χωρίς ωστόσο την πώληση ή την παραχώρηση τους, το κέρδος θα ήταν μεγαλύτερο.
Η συγκυβέρνηση των τοκογλύφων θα πρέπει να οδηγηθεί στη δημιουργία πλεονάσματος μέσω της πραγματικής ανάπτυξης και όχι της ολοκληρωτικής πώλησης όλης της δημόσιας περιουσίας της χώρας μας. Άλλωστε, τα κέρδη από τέτοιες μεθόδους είναι παροδικά, εξανεμίζονται εν ριπή του οφθαλμού. Πάγια θέση μας εκτός της απαγόρευσης οποιασδήποτε πώλησης των πατρογονικών μας εδαφών και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς είναι η ανάδειξη των αρχαιοτήτων με σκοπό, κατά κύριο λόγο την εξοικείωση των νέων γενεών με την ένδοξη ιστορία αυτού του τόπου. Από την άλλη αποτελεί έναυσμα για τηνπροσπάθεια δημιουργίας πολιτισμού και πάλι από το Έθνος και την σταδιακή απομάκρυνσή του από το βούρκο στον οποίο βρίσκεται.

Δεν υπάρχουν σχόλια :