Η Ευρώπη δεν βοήθησε την προηγούμενη κυβέρνηση. Αντίθετα, μέσω της τρόικας την ταπείνωσε πολλάκις, χωρίς μάλιστα να εκτιμήσει στο ελάχιστο τις προσπάθειες που εκείνη κατέβαλε για να κρατήσει ισορροπίες στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Ούτε εκτίμησε το ότι η Ελλάδα ανέκαμπτε, σταθεροποιείτο και μάλιστα έκανε και το πρώτο βήμα για να βγει στις αγορές.
Και ιδού η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, μια παράταιρη και ΕΝΤΕΛΩΣ αντιευρωπαϊκή κυβέρνηση, που απεχθάνεται ό,τι έχει να κάνει με τους «καπιταλιστικούς» και «ιμπεριαλιστικούς» ευρωατλαντικούς θεσμούς. Μια κυβέρνηση, που περιμένει στη γωνία κάτι άλλο: την – ευτυχώς όχι πολύ πιθανή – επικράτηση των Podemos στην Ισπανία.
Για να δούμε όμως τι λέει η ισπανική Δεξιά μέσω ενός ανθρώπου της, του Ραφαέλ Μπαρνταζί, διευθυντή του Ιδρύματος Εξωτερικής Πολιτικής του Λαϊκού Κόμματος (FAES), το οποίο αναδημοσιεύθηκε στην εξαιρετική ελληνική ιστοσελίδα www.defence-point.gr .
Μιλώντας για τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ακροαριστερούς Podemos, ο Μπαρνταζί λέει πως «μια σειρά παραγόντων εξηγεί την επιτυχία των μπολσεβικικών αυτών ομάδων στις κοινωνίες της νότιας Ευρώπης.
Η οικονομική κρίση ήταν η θρυαλλίδα που άνδρωσε τα ριζοσπαστικά κόμματα. Ως αποτέλεσμα της οικονομικής κατάρρευσης του 2008 η Ελλάδα, η Ισπανία, η Ιταλία και η Πορτογαλία είχαν καθυστερήσει να προωθήσουν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Οι χώρες αυτές συνεχίζουν να συντηρούν ακόμα τεράστιους και αναποτελεσματικούς δημοσίους τομείς, πάσχουν όσον αφορά την παραγωγικότητα και την αποτελεσματικότητα και έχουν πολύ υψηλή δομική ανεργία.
Στην Ισπανία φτάνει το 26%... είναι ακριβώς στον ευρωπαϊκό νότο που τα ριζοσπαστικά κόμματα βρήκαν έδαφος ανάπτυξης. Τα εύηχα ψέματά τους, στηρίζονται στις ριζοσπαστικές τους υπεραπλουστεύσεις, κατά της ελεύθερης αγοράς, της οικονομικής παγκοσμιοποίησης και της νομισματικής ένωσης, και τα πυρά τους, συλλήβδην, κατά επιχειρηματιών, τραπεζικών, παραδοσιακών πολιτικών και τους ωφελημένους από το σύστημα.
Όλα αυτά τα μηνύματα επηρεάζουν τους ανέργους και όσους έχουν πληγεί από την κρίση. Και όμως κανένα συντηρητικό ευρωπαϊκό κόμμα δεν ήταν ενάντιο στο κράτος πρόνοιας. Την ίδια ώρα τα σοσιαλιστικά κόμματα στρέφονταν προς κοινωνικούς μεταμοντερνισμούς όπως ο φεμινισμός, οι ελεύθερες εκτρώσεις, η πολυπολιτισμικότητα. Την ώρα λοιπόν που ήρθε η οικονομική κρίση κανένα από τα παραδοσιακά κόμματα δεν είχαν να προσφέρουν μια ελκυστική εναλλακτική λύση, με αποτέλεσμα να χάσουν την επαφή με την εκλογική τους βάση».
Ο Μπαρνταζί προχωρά, λέγοντας και άλλα που δυστυχώς δεν ακούγονται στην Ελλάδα και φτάνοντας στην καρδιά του σημερινού πολιτικού προβλήματος: «Στην Ευρώπη όλες οι ιδέες είναι νόμιμες, αλλά έχει παράλληλα επωαστεί στις ευρωπαϊκές κοινωνίες μια αδιαφορία για το τι είναι ηθικό και τι ανήθικο. Πάνω απ’ όλα, η κουλτούρα της καλοπέρασης έχει δημιουργήσει πολλές γενιές Ευρωπαίων που δεν συμβαδίζουν με τις παραδοσιακές αξίες του ευρωπαϊκού πολιτισμού, την προσπάθεια, τη θυσία, τη σύνεση και τη λιτότητα, καθώς τα κράτη συνεχίζουν να καθιστούν τους πολίτες τους ολοένα και πιο ανεύθυνους…
Και αν στην προσπάθειά του να αποφύγει την οριστική κατάρρευση της χώρας, ο ΣΥΡΙΖΑ προδώσει την ιδεολογία του και τις προεκλογικές του υποσχέσεις, όπως οι απαιτήσεις των δανειστών πιθανότατα θα τον υποχρεώσουν, θα έχει αρνητικές επιπτώσεις και στους Podemos, ακόμα και μεταξύ των οπαδών του. Αν όμως η ΕΕ, στην προσπάθειά της να αποφύγει διάσπαση της ευρωζώνης, αποφασίσει να συνδιαλεχτεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως φαίνεται, τότε οι Podemos θα κερδίσουν αξιοπιστία, που μπορεί να αποτυπωθεί στα εκλογικά αποτελέσματα».
Και να θυμάστε τα παρακάτω (και σας παρακαλούμε θερμά, όσοι αρχειοθετείτε, να κρατήσετε τη σελίδα αυτή της «ΕΩ»): Αντίθετα με τον κλασικό λενινισμό, ο αναδυόμενος ριζοσπαστισμός, πρεσβεύει την σταδιακή υπονόμευση της δημοκρατικής τάξης, αναλόγως των εθνικών και διεθνών περιστάσεων και της ανάγκης της στιγμής. Αυτή η διάλυση θα δημιουργήσει ένα νέο σύστημα χειρότερο αυτού που θέλει να αντικαταστήσει. Η νίκη του Τσάβες το 1999 στη Βενεζουέλα είναι ενδεικτική. Κατά καιρούς αναλυτές έλεγαν πως η Βενεζουέλα δεν είναι Κούβα και πως υπό τις ευθύνες της εξουσίας ο Τσάβες θα υποχρεωνόταν να προσαρμοστεί. Ο χρόνος απέδειξε πόσο λανθασμένοι ήταν οι ισχυρισμοί αυτοί.
Παρομοίως πολλοί αναλυτές πιστεύουν πως η Νότια Ευρώπη δεν είναι Βενεζουέλα και ο ΣΥΡΙΖΑ ή οι Podemos θα ενταχθούν, σταδιακά, στο ευρωπαϊκό σύστημα, είτε με τη θέλησή τους, είτε λόγω της σκληρής πραγματικότητας. Και πολλοί άνθρωποι θα ψηφίσουν υπέρ τους σε έκφραση διαμαρτυρίας κατά των παλαιών κομμάτων, πιστεύοντας λανθασμένα πως η ριζοσπαστική τους ατζέντα δεν μπορεί να υλοποιηθεί. Πρόκειται για επικίνδυνα λάθη. Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Podemos δεν έχουν ποτέ αρνηθεί ότι σκοπεύουν να καταστρέψουν, όταν βρεθούν στην εξουσία, την ελεύθερη οικονομία και το κοινοβουλευτικό σύστημα.
Είναι ανόητο να πιστεύει κανείς πως θα υιοθετήσουν μετριοπαθείς θέσεις και θα προσαρμοστούν στο πολιτικό και οικονομικό εποικοδόμημα. Το σχέδιό τους είναι στην πραγματικότητα να σκοτώσουν το εποικοδόμημα αυτό». Αυτά για να μη λέτε στο μέλλον ότι δεν σας προειδοποιήσαμε. Να θυμάστε πάντα ότι όπου και όταν επικράτησαν ριζοσπαστικά κινήματα στην Γηραιά Ήπειρο, πάντα το αποτέλεσμα ήταν εφιαλτική αιματοχυσία, με εκατομμύρια νεκρούς… Εδώ, οι ψηφοφόροι άνοιξαν το κουτί της Πανδώρας. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα το κάνουν και οι Ισπανοί σε λίγους μήνες.
Nίκος Χιδίρογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου