Συνέντευξη στη φυλλάδα «Τύπος της Κυριακής», έδωσε ο κατοχικός πρωθυπουργός Αντωνάκης, ο οποίος επετέθη με δριμύτητα στον ΣΥΡΙΖΑ, χαρακτηρίζοντάς τον περίπου ως «κόμμα εκτός νόμου»:
«Δεν υπάρχει πράξη ανομίας και κέντρο παρανομίας που να προσπαθούμε να αποκαταστήσουμε, χωρίς να τους βρούμε απέναντί μας. Δεν είναι απλά αντίθετοι στις επενδύσεις ή στις αποκρατικοποιήσεις. Είναι κάτι χειρότερο: Δεν προτείνουν κάποιο διαφορετικό σχέδιο, κάποια διαφορετική ιδέα. Είναι αντίθετοι σε όλα. Σε καθετί! »Είναι αντίθετοι, ακόμα, σε οτιδήποτε συνιστά εύρυθμη λειτουργία του πολιτεύματος. Θέλουμε να τηρείται ο νόμος; Είναι αντίθετοι… Συλλαμβάνονται οι ληστές τραπεζών, οπλισμένοι μάλιστα και αφού έχουν πιάσει αθώους ομήρους; Διαμαρτύρονται… Εμποδίζονται βαρυποινίτες να δραπετεύσουν από τις φυλακές; Χαλάνε τον κόσμο… »Προσπαθούμε να λειτουργήσει ξανά, στοιχειωδώς, το κράτος, όπως συμβαίνει παντού αλλού στον κόσμο, προσπαθούμε να ανοίξουμε εργοστάσια κατειλημμένα από καιρό και δημόσια οικήματα κατειλημμένα από καιρό; Τους έχουμε απέναντί μας. Δεν υπάρχει πράξη ανομίας και κέντρο παρανομίας που προσπαθούμε να αποκαταστήσουμε, χωρίς να τους βρούμε απέναντί μας!».
Κι όμως, το συνονθύλευμα αυτό που τόσα και τόσα του καταμαρτυρεί ο Αντωνάκης ο πανικόβλητος, το έχει μέσα στο λεγόμενο «συνταγματικό τόξο», όπως και το κόμμα των τελευταίων νοσταλγών του Στάλιν επί της γης. Γιατί άραγε; Μήπως γιατί ξέρει πως στην πραγματικότητα ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ είναι η άλλη όψη του καθεστωτικού νομίσματος στην Ελλάδα της «δημοκρατίας 1974»;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου