Το Ολοκαύτωμα του Ασπροπύργου
Η φωτιά στον Ασπρόπυργο έσβησε, η αστυνομία συνέλαβε για τα μάτια του κόσμου έναν «υπεύθυνο» της Γενικής Ανακύκλωσης Α.Ε και οι τοξίνες, όπως προειδοποιούν οι ειδικοί, θα βγάλουν τα δόντια τους σε τρόφιμα και νερό βλάπτοντας την υγεία των πολιτών… Αλλά δεν πειράζει γιατί όλα αυτά σε λίγες ημέρες από τώρα θα τα έχουμε ξεχάσει και θα προχωράμε τις ζωές μας, όπως κάνουμε πάντα, μέχρι να συμβεί το επόμενο και το επόμενο και το επόμενο δυστύχημα…
Πριν όμως θαφτεί και αυτή η ιστορία στο χρονοντούλαπο, ας δούμε ποιοι είναι οι πραγματικοί πρωταγωνιστές της και ποιοι θα έπρεπε να ήταν οι ρόλοι τους.
Τι δεν κατάλαβε ο Δήμος Ασπροπύργου από τη ραδιενεργή «βόμβα» ;
Πως ο Δήμος Ασπροπύργου ανεχόταν άραγε να έχει μια ωρολογιακή βόμβα στην περιοχή η οποία δεν τηρούσε τους απαραίτητους κανόνες ασφαλείας; Η Γενική Ανακύκλωση Α.Ε ήταν ένα εργοστάσιο βαμμένο με αίμα εργαζομένων. Στο παρελθόν είχαν βρει τον θάνατο δύο εργάτες. Τον Ιούλιο του 2012 ο Μοχάμεντ Ικμπάλ από το Πακιστάν, πατέρας δύο παιδιών, που εργαζόταν σε πρέσα δεματοποίησης χαρτιού, υπέστη ακαριαίο θάνατο όταν δέχτηκε στην αριστερή πλευρά του κρανίου του ισχυρότατο πλήγμα από μεταλλικό εξάρτημα της μηχανής. Στο ίδιο εργοστάσιο στα τέλη Ιουλίου του 2009 ένας εργαζόμενος από το Μπανγκλαντές βρέθηκε μετά από τρεις μέρες νεκρός κάτω από τόνους πεπιεσμένου ανακυκλώσιμου υλικού, ενώ την ίδια χρονιά ένας ακόμη εργάτης ακρωτηριάστηκε στην πρέσα. Μετά το θάνατο του Μοχάμεντ Ικμπάλ, η Ένωση Μεταναστών Εργατών και η ΚΕΕΡΦΑ έκαναν λόγο για «τεράστια ερωτηματικά για την ασφάλεια στον συγκεκριμένο χώρο» και καλούσαν τα συνδικάτα να «καταγγείλουν τις άθλιες συνθήκες εκμετάλλευσης που οδηγούν στον θάνατο εργάτες». Ο Δήμος τι ελέγχους έκανε τότε; Ή ο Δήμος δεν είδε και δεν ξέρει τίποτα; Ή ο Δήμος δεν έχει ευθύνες έναντι των δημοτών του;
Ωστόσο η εταιρεία του επιχειρηματία Δημήτρη Λαζόπουλου έγινε ιδιαίτερα γνωστή με αφορμή την πάγια τακτική της μη καταβολής δουλευμένων στους εργαζόμενους, με συνεχείς απεργίες μέχρι και τον Ιανουάριο του 2015. Παρόλο που ο ιδιοκτήτης φέρεται σύμφωνα με καταγγελίες να διαθέτει τεράστια χρηματικά ποσά στο εξωτερικό, από θαλασσοδάνεια που είχε πάρει από τράπεζες της Ελλάδας, οι εργάτες παρέμεναν απλήρωτοι. Επίσης ο κ. Λαζόπουλος κατάφερε και πήρε 1 εκατομμύριο επιδότηση χρηματοδοτικής μίσθωσης με την υπογραφή του τότε υφυπουργού Ανάπτυξης Νότη Μηταράκη. Παρόλα αυτά η επιχείρηση έκλεισε στις 12 Μαΐου του 2015 κάνοντας χρήση του άρθρου 89 του προπτωχευτικού κώδικα, πετώντας στον δρόμο τους εναπομείναντες εργάτες του λίγο πριν το ολοκαύτωμα του εργοστασίου! Τέλος σύμφωνα με πηγές, εκτός των εργαζομένων είχε οφειλές προς τους δήμους, τις επιχειρήσεις, τους πελάτες του, αλλά και το κράτος.
Μερικές εύλογες απορίες
Η ιστορία μας θύμισε τις επαναλαμβανόμενες «τυχαίες» πυρκαγιές της παράνομης Χωματερής Μεγάρων… Αλήθεια, υπάρχει αμφίδρομη σχέση με την πυρκαγιά στον Ασπρόπυργο, που σύμφωνα με την πυροσβεστική υπηρεσία δεν συνέβη πρώτη φορά;
Μήπως το ίδιο έργο συνεχίζεται με τις αρμόδιες υπηρεσίες να σιωπούν; Μήπως, ..λέμε μήπως.. γίνεται προσπάθεια συγκάλυψης του μεγάλου σκανδάλου διαχείρισης των βιομηχανικών αποβλήτων;
Μήπως το κύκλωμα ανακύκλωσης φρόντισε και για τη διάλυση των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος με την έλευση της «πράσινης» ανάπτυξης το 2009, φοβούμενο τις αποκαλύψεις;
Ποιές οι διασυνδέσεις του Δημήτρη Λαζόπουλου με πολιτικούς (επιχορηγήσεις – επιδοτήσεις), οι οποίοι μάλιστα στα εγκαίνιά της, μετά από …εκσυγχρονισμό, την χαρακτήριζαν ως την καλύτερη εταιρεία ανακύκλωσης της Ευρώπης; Πως επέτρεψαν λοιπόν την καταστροφή και την πτώχευση αυτής της εταιρείας;
Αλήθεια, γνωρίζουν οι αρμόδιοι ποιές άλλες παρόμοιες δραστηριότητες – εταιρείες ανήκουν στον ίδιο ιδιοκτήτη ή μήπως περιμένουν να τους ενημερώσουμε εμείς;
Ίσως η πυρκαγιά στον Ασπρόπυργο να είναι η άκρη του νήματος για την αποκάλυψη του μεγαλύτερου περιβαλλοντικού – οικονομικού (και όχι μόνο) σκανδάλου. Ίσως να μείνει μια ακόμη ξεχασμένη ιστορία γιατί πολύ απλά έτσι συμφέρει κάποιους…
Όπως ανέφερε ο πρώην συνδικαλιστής της ΠΟΕ – ΟΤΑ Θωμάς Μπιζάς «οι πραγματικοί εμπρηστές είναι αυτοί που έστησαν το άθλιο συγκεντρωτικό μοντέλο των απορριμμάτων και μπούκωναν τους τοπικούς δημάρχους με εκατοντάδες εκατομμύρια για να εξασφαλίσουν την ποθούμενη κοινωνική ανοχή στο έγκλημα της Φυλής». Τι εννοούσε με την εν λόγω καταγγελία;
Ποιες είναι οι διασυνδέσεις του Λαζόπουλου
Ερχόμαστε λοιπόν στο επίμαχο θέμα. Όλα αυτά δεν τα γνώριζε ο Δήμος Ασπροπύργου; Μήπως ο Δήμαρχος Νικόλαος Μελετίου αλλά και ο Γενικός Διευθυντής – Γραμματέας του Δήμου Θανάσης Χούπης δεν όφειλαν να ελέγχουν την λειτουργία της εν λόγω ωρολογιακής βόμβας που διαχειριζόταν τόνους τοξικών αποβλήτων, προκειμένου να εξασφαλίσουν την ασφάλεια των πολιτών από τους οποίους εκλέχθηκαν; Και γιατί αναφέρουμε το όνομα του κ. Χούπη; Γιατί σύμφωνα με σοβαρές και επαναλαμβανόμενες καταγγελίες, τις οποίες δεν μπορούμε να μην προσθέσουμε στο ρεπορτάζ(αλλά και θα πρέπει να τις εξετάσουν οι αρμόδιες διωκτικές και εισαγγελικές αρχές), ο ιδιοκτήτης της Γενικής Ανακύκλωσης Α.Ε διατηρούσε «στενές» επαφές με τον Γ.Γ του Δήμου τον κ. Θανάση Χούπη. Το όνομα του πάντως είναι γνωστό από τα παλιά… Ας θυμηθούμε ποιος είναι…
Ο «έμπιστος» φίλος του Προέδρου της Δημοκρατίας
Θυμάστε τον Θανάση Χούπη, τον κολλητό του Προκόπη Παυλόπουλου που αποκαλύφθηκε ότι ενώ ήταν σύμβουλός του έστηνε μέσω ιδιωτικής εταιρείας προσλήψεις υπαλλήλων στο δημόσιο; Ο κ. Χούπης, που κάποιοι αναφέρουν πως δεν σταμάτησε ποτέ να έχει ανεπίσημα σχέσεις με τον νυν Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ήταν για πολλά χρόνια ο «έμπιστός» του.
Τον Μάιο του 2005 ξεσπάει το σκάνδαλο με τον Θανάση Χούπη, στενό συνεργάτη του τότε υπουργού Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλου, ο οποίος είχε αναλάβει επ’ αμοιβή μέσω εταιρείας που είχε συσταθεί, να διαμορφώσει τους όρους προκήρυξης και αξιολόγησης αιτήσεων για προσλήψεις στο Δημόσιο εκτός ΑΣΕΠ και συγκεκριμένα την πρόσληψη 300 υπαλλήλων στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.
Ο ίδιος βέβαια είχε αναλάβει την «επανίδρυση» και ήταν από τους πρώτους κήρυκες της «αξιοκρατίας» (αυτής που κατέληξε στις «γαλάζιες συνεντεύξεις»). Το είδος της αξιοκρατίας που επαγγελλόταν αποκαλύφθηκε από τον Τύπο της εποχής που έγραφε: Ο Θανάσης Χούπης, alter ego του κ. Παυλόπουλου, είχε στήσει ένα παραμάγαζο διορισμών ημετέρων. Ο κ. Χούπης, κατά σύμπτωση, ήταν κι αυτός συμβασιούχος – στην ΕΤ3, όπου και γνωρίστηκε, επί Εβερτ το 1996, με τον κ. Παυλόπουλο. Ήταν όμως πολύ εργατικός. Έτσι ασχολήθηκε ως συγγραφέας με τα Βαλκάνια, έκανε διδακτορικό στο Πάντειο (φυσικά…) και το 2004 μετατέθηκε στην Αθήνα, στην ΕΡΤ, με σύμβαση ορισμένου χρόνου, ενώ ανέλαβε το γραφείο Τύπου του κ. Παυλόπουλου και έμενε και σε διαμέρισμα του υπουργού του κατά παραχώρηση. Αλλά δεν πήγαινε πολύ στο σπίτι καθ’ ότι ήταν επίσης μέλος του Δ.Σ. του ΙΜΕ, συνεργάτης του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης, Σύμβουλος του Δήμου Εύοσμου, μισθοδοτούμενος ιδιωτικός εκπαιδευτικός και στέλεχος προγράμματος επιδοτούμενου από την Ε.Ε. Η κρίσιμη αποκάλυψη, όμως, που τον οδήγησε στην παραίτηση τον Μάιο του 2005, ήταν η συνεργασία του με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο του κ. Τσουπίδη, το οποίο αναζητούσε εργαζομένους με καθεστώς ενοικίασης από εταιρεία Mellon, με την οποία εμφανίστηκε να έχει σχέσεις ο πολυθεσίτης κ. Χούπης.
Η αλήθεια είναι πως αν μέχρι σήμερα ο ίδιος άνθρωπος εξακολουθεί να είναι πολυάσχολος, εκτός αυτής του Γενικού Γραμματέα του Δήμου Ασπροπύργου, τότε καταλαβαίνουμε για ποιους λόγους δεν μπόρεσε να ασχοληθεί με τις παρανομίες του εργοστασίου του «φίλου» (όπως λένε) του κ. Λαζόπουλου! Δεν μπόρεσε ή δεν ήθελε; Ας μας απαντήσει ο ίδιος και βέβαια εάν δεν μπορεί ο ίδιος ας μας απαντήσει ο φίλος του, ο κύριος Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
reportaz ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΚΕΛΕΙΟ
Η μοναδική εφημερίδα στην Ελλάδα που έχει τον τρόπο και την δύναμη να βγάζει ακόμα ρεπορτάζ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου