Από σήμερα και μέχρι την σύγκληση του Eurοgroup την Πέμπτη η πυκνότητα των επίσημων και κυρίως των ανεπίσημων επαφών θα είναι υψηλή με όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά.
Η Αθήνα αν και επιμένει στις θέσεις που διατύπωσε και απορρίφθηκαν το περασμένο Σαββατοκύριακο θα βρεθεί εκ νέου μπροστά σε ενα άτυπο δίλημμα επιλογής ανάμεσα σε δύο εναλλακτικές προτάσεις από τους Ευρωπαίους εταίρους, μία από την Κομισιόν και μια δεύτερη από το Eurogroup.
Καμμένος: Αν δεν βρεθεί λύση μέχρι τέλη Ιουνίου, δεν θα πληρωθεί το ΔΝΤ
Για “σκληρό πόκερ” έκανε λόγο πριν μερικές μέρες ο υπουργός Εθνικής Άμυνας και πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Πάνος Καμμένος, διαμηνύοντας ότι η κυβέρνηση δεν θα κάνει πίσω στις διαπραγματεύσεις, καθώς έχει κάνει, όπως είπε, αρκετές υποχωρήσεις και έχει προσφέρει μια λύση στα όρια της λαϊκής εντολής.
Πιο συγκεκριμένα δήλωσε ότι “εάν μέχρι το τέλος του μηνός δεν έχει βρεθεί λύση δεν θα πληρώσουμε το ΔΝΤ”.
“Δεν είμαστε πλέον σε θέση χωρίς να παίρνουμε ούτε ένα ευρώ να πληρώνουμε τοκοχρεολύσια”, σημείωσε.
Σε ό,τι αφορά την πορεία των διαπραγματεύσεων εκτίμησε τα εξής:
“Αυτό που βλέπω ότι πάει να γίνει είναι το μεν ΔΝΤ να αποσυρθεί, ο EFSF να πάρει και να αποπληρώσει το ΔΝΤ και από εκεί και πέρα να γίνει μια συμφωνία συνολική για το σύνολο πλέον των οφειλών που θα είναι προς τον EFSF. Αυτά όλα θα γίνουν είτε μέχρι τις 18 είτε ποτέ”, ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο κ. Καμμένος υποστήριξε ότι “η συμφωνία πρέπει να έχει μέτρα που θα καταστήσουν το χρέος βιώσιμο και από εκεί και πέρα να μπορεί να μπει η Ελλάδα σε τροχιά ανάπτυξης”.
«Υπάρχει η δυνατότητα η Τράπεζα της Ελλάδας να δανειοδοτήσει την ελληνική κυβέρνηση έτσι ώστε σε πρώτη φάση να πληρωθούν οι δόσεις προς το ΔΝΤ» υποστήριξε o ευρωβουλευτής Νότης Μαριάς.
Η δυνατότητα αυτή ήταν και η αιτία του πρόσφατου έντονου επεισοδίου με τον Μάριο Ντράγκι.
Σύμφωνα με τον κ. Μαριά στο άρθρο 7 του Κανονισμού 3603/1993 του Συμβουλίου της 13ης Δεκεμβρίου 1993 το οποίο αναφέρει επί λέξει τα εξής: «Η χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή τις Εθνικές Κεντρικές Τράπεζες προς το δημόσιο τομέα για την εκπλήρωση υποχρεώσεων έναντι του ΔΝΤ, δεν θεωρείται πιστωτική διευκόλυνση κατά την έννοια του άρθρου 104 της συνθήκης. Με την διαδικασία αυτή θα αποκτούσε ελευθερία κινήσεων η ελληνική κυβέρνηση και θα κέρδιζε πολύτιμο χρόνο.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου