Τον εξαπάτησαν, μας είπε…

«Σου άρεσε ο Τσίπρας;», ρωτάνε διάφοροι. Επουσιώδες το ερώτημα. Δεν έχει καμία σημασία αν είναι κάποιος συμπαθής ή όχι στην πολιτική και δη σε μια εποχή που δεν έχουμε πολυτέλειες τέτοιου τύπου ή χρονικά περιθώρια. Η χώρα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού και στο ερώτημα γιατί δεν έλαβαν οι της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ τα επτά δις και έλεγαν πως δεν τα χρειάζονταν και τώρα την πέφτουν στα διαθέσιμα των φορέων και των ΟΤΑ, η απάντηση ήταν εξωφρενική: «μας εξαπάτησαν».

Με λίγα λόγια, καμία απολύτως σημασία δεν θα έχει πόσο συμπαθής είναι ο Τσίπρας, αν ο κόσμος βρεθεί αντιμέτωπος με «έναντι», μη καταβολή ή άδεια ΑΤΜ. Ξεκάθαρα πράγματα. Οι προαναφερόμενοι κίνδυνοι αυξήθηκαν με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, για έναν απλό λόγο: αυτούς τους τρεις μήνες που αυτοί πειραματίζονταν, νομίζοντας ότι «διαπραγματεύονται» μέσα σε ένα σύστημα με ισχυροποιημένους κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας που καθορίζει το – ελεγχόμενο από την ισχυρότερη οικονομία της ΕΕ – διευθυντήριο των Βρυξελών, χάσαμε ό,τι είχαμε «κερδίσει» από το 2010, στο επίπεδο της αποκατάστασης της εύρυθμης δημοσιονομικής λειτουργίας.


Και αυτό, ενώ είχαμε μπει σε τροχιά ανάκαμψης, η ανεργία είχε αρχίσει να υποχωρεί και η τάξη στο εμπορικό κέντρο της Αθήνας είχε αποκατασταθεί. Και να το έντονο πρόβλημα στη ρευστότητα, να οι «παραστάσεις» από το θίασο Βαρουφάκη, να οι καταλήψεις, να η μαζική είσοδος λαθρομεταναστών, να οι Ξηροί και σία, να το αναρχικό παρακράτος επί σκηνής ως συνομιλητής της κυβέρνησης.

Οι λογικοί πρέπει να απορρίπτουν τη λαϊκιστική καταφυγή στο θυμικό και στο συναίσθημα, που τόσο κακό έχει κάνει διαχρονικά στην πατρίδα, ανεβοκατεβάζοντας κυβερνήσεις εκεί που δεν χρειαζόταν, ή κρατώντας τις όταν έπρεπε να πέσουν (πχ υπερψήφιση Σημίτη, μετά τη δωσιλογική παράδοση του Οτσαλάν και τους εξωφρενικούς χειρισμούς στην κρίση των Ιμίων, ή την καταψήφιση του Κώστα Καραμανλή – που έχασε βέβαια τον έλεγχο, ελέω Προκόπη, στο πεδίο της δημόσιας τάξης, κάτι ανεπίτρεπτο για κεντροδεξιά κυβέρνηση).

Πάντα ανάποδα, ενώ τώρα είναι απίστευτο να ακούς κάποιους να ισχυρίζονται ότι ο Κώστας Καραμανλής μιλάει με τον Αλέξη Τσίπρα, λες και δεν ξέρει ο πρώην πρωθυπουργός ποιος έδωσε πολιτική κάλυψη σε αυτούς που έκαψαν την Αθήνα τον Δεκέμβριο του 2008.
Όπως και να έχει: ο Αλέξης Τσίπρας κρίνεται από το αποτέλεσμα. Είναι λίγος ο χρόνος διακυβέρνησής του, λένε κάποιοι. ΛΑΘΟΣ. Είναι πολύς, πάρα πολύς υπό αυτές τις συνθήκες.

Και τι είδαμε: να χάνονται δις καθώς οι εκροές επιταχύνθηκαν, δεδομένου ότι οι χειρισμού Μαξίμου & Βαρουφάκη έφεραν το Grexit πιο κοντά και η εικόνα της χώρας μας καταρρακωνόταν και καταρρακώνεται (έχουμε χάσει τη στήριξη της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Κύπρου, της Μάλτας, της Αυστρίας, όλων στην ουσία), είδαμε τις σχέσεις μας με τις ΗΠΑ (που στήριζαν την κυβέρνηση) να δοκιμάζονται λόγω της μεθόδευσης για την αποφυλάκιση του φονιά Ξηρού (ήταν, όπως φαίνεται προτεραιότητα της κυβέρνησης, καθώς πιέζουν οι συνιστώσες) και φυσικά, είδαμε τους υπουργούς να στρέφονται κατά ΌΛΩΝ των επενδυτικών πρωτοβουλιών.

Τα παραπάνω, από τους ιδεοληπτικούς υπουργούς & μαθητευόμενους μάγους του Αλέξη Τσίπρα, που «τον εξαπάτησαν». Θυμόμαστε όλοι ποιος ήταν ο τελευταίος που είπε κάτι τέτοιο…

Νίκος Χιδίρογλου