Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ
Για ένα πλήθος από λόγους, είμαι πεπεισμένος πως στο θέμα της συμφωνίας με τους δανειστές είμαστε θεατές μίας χορογραφίας μεταξύ μερών που αγκαλιάζονται σφιχτά (σαν εραστές) και αλληλοσυγκρατούνται και όχι σαν παλαιστές που προσπαθούν -ο καθένας από την πλευρά του- για τη νίκη.
Αναμένω, χωρίς αγωνία, την περιβόητη «συμφωνία», που διαβλέπω πως έχει να κάνει με τον τρόπο σαλαμοποίησης των αποφάσεων και της τελικής παρουσίασής τους σε εμάς (στο πόπολο) υπό του δόγματος: “το μη χείρον βέλτιστον”.
Δεν είναι αριστεροί, δεν είναι δεξιοί, δεν έχουν σχέδιο, δεν έχουν όραμα, δεν έχουν καν τις ελληνικές διαχρονικές αρχές και αξίες…
Και έχοντας όλα αυτά τα «δεν» πρέπει να πιστέψουμε ότι θα εργαστούν υπέρ των ελληνικών συμφερόντων;
Αν το ήθελαν πράγματι, τότε θα μας ενημέρωναν τι συζητάνε όλους αυτούς τους μήνες και δεν θα μας ανακοίνωναν περιστασιακά και υπό το καθεστώς διαρροών μέρη των «υπό συζήτηση θεμάτων».
Θα λειτουργούσαν δημοκρατικά, αλλά η δημοκρατία γι αυτούς είναι εμπόρευμα προς πώληση και προς αποκλειστικά δικό τους όφελος.
Θα λειτουργούσαν πατριωτικά, αλλά η πατρίδα γι αυτούς περιορίζεται στην οικονομία (δηλαδή στην τσέπη των βολεμένων ψηφοφόρων τους) και επ ουδενί σε αρχές και αξίες που οι ίδιοι ευθέως χαρακτηρίζουν ως φασιστικά ιδεολογήματα.
Δεν πιστεύουν σε πατρίδα, αλλά σε ανοιχτά σύνορα…
Δεν πιστεύουν σε έθνη, αλλά σε κράματα λαών (που δεν έχουν την ικανότητα ένωσης και αντίδρασης)….
Δεν πιστεύουν σε τίποτε από όλα τα κοινά μέχρι χθες αποδεκτά ηθικά, αλλά επιβάλλουν την δική τους ηθική, επιβάλλοντας τελικά την ισχύ των ολίγων επί των πολλών (για ποια δημοκρατία παλεύουν)…!
Δεν πιστεύουν σε Θεό, αλλά στο τίποτε…
Ψευδολογούν και περιφέρονται σαν ατάλαντος θίασος, έχοντας περισσότερες γνώμες από όσοι είναι οι ίδιοι… Δεν θα κρατήσουν όρθια την πατρίδα μου αυτοί που παίζουν με τις λέξεις και καταστρέφουν ανθρώπους.
Ποια σταθερότητα έχουν για να τους εμπιστευθεί ο οποιοσδήποτε που χρησιμοποιεί την ελάχιστη κοινή (και όχι υποκειμενική) λογική στις αποφάσεις του;
Συμφωνώ πως σήμερα αυτή η κυβέρνηση εξ ανάγκης θεωρείται ως “αναγκαίο κακό”, αφού οι επιλογές των πολιτών ήταν πολύ περιορισμένες (γιατί άραγε;) ως προς την εκλογή ικανών σχημάτων να κυβερνήσουν τη χώρα.
Λυπάμαι πραγματικά που το αναφέρω ως προσωπικό συμπέρασμα, αλλά αυτοί είναι οι λαγοί της παγκοσμιοποίησης και οι νεκροθάφτες των ιδεολογιών…
Μας οδηγούν με το πολιτικό (στο εσωτερικό της χώρας μόνο) θράσος τους σε καταστάσεις λίαν επικίνδυνες. Δεν τους εμπιστεύομαι, αλλά δυστυχώς δεν έχω άλλη επιλογή, από το να ελπίζω ότι δεν θα με προδώσουν (όποιος πιστεύει στον παράγοντα τύχη είναι άξιος της μοίρας του, επειδή κανένα αποτέλεσμα δεν έρχεται τυχαία, αλλά με οργάνωση και πολύ δουλειά)…
Ειλικρινά, νιώθω σαν να με βιάζουν, αλλά πρέπει να αποδεχθώ τον βιαστή μου, γιατί υπάρχει κίνδυνος να επανακάμψουν οι προηγούμενοι βιαστές που είναι πολύ θυμωμένοι επειδή τους κατήγγειλα…
Το προσωπικό μου ήθος και το ύφος της μέχρι σήμερα ζωής μου, μου απαγορεύουν να λειτουργώ κάτω από εικονικά ψευδο-διλήμματα που μου επιβάλλουν την εκ μέρους μου αποδοχή της ανηθικότητάς τους και επιχειρούν ταυτόχρονα να με μεταβάλλουν σε ανδράποδο – υποχείριο στο διεθνές πορνείο των χωρών και των εθνών που σήμερα δημιουργεί το ιερατείο των Βρυξελλών, που με τη σειρά του εκτελεί εντολές του διεθνούς διευθυντηρίου.
Αυτός είναι και ο λόγος που παραμένω στον τόπο που με γέννησε, ελπίζοντας πως θα σταθώ ικανός να μείνω όρθιος και την ύστατη στιγμή, θα φύγω γνωρίζοντας πως στάθηκα και πάλεψα για να έχουν αξιοπρέπεια και πατρίδα να ορίζουν εκείνοι που δεν γεννήθηκαν ακόμη…
ΥΓ: Και για να καταλάβουμε το μέγεθος της εν εξελίξει παρτίδας, αρκεί να επισημάνω το ότι η κυβέρνηση αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο για εκλογές (εξαιτίας της “επικείμενης συμφωνίας με τους δανειστές”) και η αντιπολίτευση (σύσσωμη) καταδικάζει μία τέτοια ενέργεια…! Ουδέν κρυπτόν υπό των εκλογών, λοιπόν…!
από το kostasxan
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου