Όπως είναι γνωστό, η Ελλάς είναι η χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, όπου «ότι δηλώσεις είσαι» και όπου το θράσος ορισμένων περισσεύει.
Ε, λοιπόν, όλα τα περιμέναμε, αλλά να βγαίνουν οι πατσαβούρες του Ερντογάν (και του κάθε ανθέλληνα, είτε αυτός είναι Αλβανός, είτε Σκοπιανός, είτε Βούλγαρος κ.τ.λ.) και να χαρακτηρίζουν «ύβρη απέναντι στα θύματα της Ποντιακής Γενοκτονίας» την παρουσία της Χρυσής Αυγής στην ημέρα Μνήμης τους, ε αυτό ειλικρινά δεν το περιμέναμε! Κι όμως συνέβη!!!
Ιδού, λοιπόν, η χθεσινή ανακοίνωση-χαβούζα της Ν.Ε ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Πιερίας:
«Αποτελεί ύβρη απέναντι στα θύματα της Ποντιακής Γενοκτονίας η πρόσκληση που απεύθυνε η Περιφερειακή Ενότητα Πιερίας στο νεοναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής να καταθέσει στεφάνι την ημέρα Μνήμης τους. Είναι προσβολή απέναντι σε νεκρούς και ζώντες να ανέχεται την υποκριτική επίδειξη «σεβασμού» στα θύματα της Ποντιακής Γενοκτονίας από εκφραστές κι εκπροσώπους μιας ιδεολογίας που ευθύνεται για τις μεγαλύτερες γενοκτονίες που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα. Είναι επίσης απορίας άξιο πώς οι εκπρόσωποι της Βουλής, της Αυτοδιοίκησης, των φορέων και των Συλλόγων του νομού το αποδέχθηκαν χωρίς διαμαρτυρία. Ως να μη γνωρίζουν για τις αλλεπάλληλες δολοφονικές επιθέσεις Χρυσαυγιτών κατά ανυπεράσπιστων φτωχών μεταναστών, για τα χιτλερικά σύμβολα και τις ακραία ρατσιστικές ιδέες, για τις συμμορίτικες πρακτικές βίας και απειλής κατά και των πιο στοιχειωδών δημοκρατικών ελευθεριών».
Μια απάντηση στα θρασίμια του ΣΥΡΙΖΑ, που τώρα επιχειρούν να το παίξουν και… υπερπατριώτες (θα πέσει το ταβάνι και θα μας πλακώσει!), δίνει ένα δικό τους στέλεχος, ο Νάσος Θεοδωρίδης, από τις στήλες της δικής τους παλιοφυλλάδας (της «Αυγής» της 20/05/2012). Για να μην πολυλογάμε, ιδού ποιο είναι το κόμμα της άρνησης της Γενοκτονίας των Ποντίων που έχει και μούτρα και μιλάει για «σεβασμό» στη μνήμη τους:
Μια ψύχραιμη προσέγγιση του ιστορικού ζητήματος περί Ποντίων.
Οι επετειακές κραυγές που συνήθως ακούγονται και γράφονται κάθε άνοιξη για το ζήτημα της όντως απεχθούς και μαζικής εξόντωσης των Ποντίων επιτάσσουν μια ψύχραιμη προσέγγιση και αποτίμηση του ιστορικού αυτού ζητήματος. Δυστυχώς μέχρι σήμερα ουδείς ειδήμων ασχολήθηκε αντικειμενικά με την ιστορική ανάλυση της άλλης πλευράς της αλήθειας στο θέμα του ελληνισμού του Πόντου. Η επιχειρηματολογία της εθνικιστικής μερίδας των Ποντίων, σε σχέση με αυτά που υπέφερε ο ποντιακός λαός από το 1915 έως το 1924, αναφέρεται πράγματι σε πολλές αλήθειες, ταυτόχρονα όμως δεν διστάζει να χρησιμοποιεί μισές αλήθειες, να αποκρύπτει άλλες αλήθειες και να διαδίδει πολλά ψεύδη.
Από κοινωνικής και πολιτικής σκοπιάς το πιο αναληθές κατασκεύασμα είναι η… θεωρία του λεγόμενου επαναστατικού αγώνα προς «απελευθέρωση» του Πόντου από τον «τουρκικό ζυγό». Θεωρητικά ο όρος «απελευθέρωση» μπορεί να έχει αποδεκτό περιεχόμενο μόνο όταν αφορά σε μια σχετικά μεγάλη εδαφική περιοχή όπου η φίλια εθνική ομάδα αποτελεί την πληθυσμιακή πλειοψηφία.
Στην προκειμένη περίπτωση ο ελληνικός πληθυσμός των τριών νομών ή Βιλαετίων, του Πόντου αποτελούσε μια σημαντική, μια μικρή ή μια εντελώς ασήμαντη μειοψηφία. Τα επίσημα αυτά στατιστικά στοιχεία, που αφορούν στο έτος 1912, προέρχονται από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών Σωτηριάδη. Συγκεκριμένα, στον νομό, δηλαδή στο Βιλαέτι της Τραπεζούντας οι Έλληνες ανέρχονταν μόνο στο 25,9% του συνολικού πληθυσμού, συγκεκριμένα οι Τούρκοι αριθμούσαν 957.866 άτομα ενώ οι Έλληνες ανέρχονταν μόνο σε 353.533. Το πραγματικό αντάρτικο στον Πόντο άρχισε μόλις το 1916, όταν οι Ρώσοι κατέλαβαν την πόλη της Τραπεζούντας μεταφέροντας το ρωσοτουρκικό πολεμικό μέτωπο στην περιοχή εκείνη. Οργανωτής του ελληνικού αντάρτικου ήταν ο φανατικός «στρατηγός» Καραβαγγέλης, ο οποίος ήρθε στη Σαμψούντα το 1908 ως μητροπολίτης.
Μετά τη δημιουργία των ανταρτικών σωμάτων με χρήματα και πολεμοφόδια που πήρε ο μητροπολίτης από τους Ρώσους, τα εξαπέλυσε να προσβάλουν τον τουρκικό στρατό στα μετόπισθέν του, τη στιγμή κατά την οποίαν οι Τούρκοι πολεμούσαν τον ρωσικό στρατό στο μέτωπο της Τραπεζούντας. Οι αντάρτες του Πόντου συντάχθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου με τα εχθρικά κατοχικά στρατεύματα της Ρωσίας, καταπολέμησαν τον στρατό του κράτους του οποίου ήταν υπήκοοι, καταπιέζοντας και σκοτώνοντας αλλόθρησκους συμπολίτες τους. Οι ταλαίπωροι αντάρτες, το πλείστον τουρκόφωνοι και αναλφάβητοι, έπεσαν στην παγίδα του αιμοσταγούς αυτού παπά χωρίς να αναλογιστούν τις συνέπειες του λεγόμενου απελευθερωτικού αγώνα, δηλαδή δεν συνειδητοποίησαν καν το τι θα απογίνονταν αυτοί μετά το τέλος του πολέμου, όταν ο μεν παπάς θα εξαφανιζόταν για να σωθεί, όπως και έγινε, αυτοί όμως θα παρέμεναν.
Κάτω από την εγκληματική καθοδήγηση του Καραβαγγέλη οι χριστιανοί άρχισαν να πυκνώνουν τις τάξεις των ανταρτών χτυπώντας πισώπλατα τον τουρκικό στρατό και ληστεύοντας κυρίως τουρκικά χωριά, για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Λόγω των πράξεων αυτών ο τουρκικός στρατός άρχισε στην περιοχή της Μπάφρας το κυνήγι εναντίον των ανταρτών, που μετεξελίχθηκε βεβαίως σε μαζική εθνοκάθαρση, απολύτως κατακριτέα αλλά και διακριτή από μια «γενοκτονία», που θα προϋπέθετε «άμεσο δόλο εξόντωσης μέχρις ενός», πράγμα αναπόδεικτο. Όμως στα ελληνικά ΜΜΕ γίνεται συνεχής αναφορά στα εγκλήματα που διέπραξαν οι Τούρκοι εναντίον των Ελλήνων στον Πόντο παρασιωπώντας συστηματικά τις εγκληματικές πράξεις των Ελλήνων ανταρτών, τις οποίες παρουσιάζει κομπάζοντας σε μια μελέτη του ο εθνικιστής Πόντιος συγγραφέας Ανθεμίδης («Επαναστατική τρομοκρατία – Αντίποινα των Ελλήνων κατά του τουρκικού πληθυσμού»).
Συνεπώς είναι ανεπίτρεπτο να ζητούμε με θορυβώδη τρόπο από την Τουρκία να καταδικάσει τα δικά της εγκλήματα, χωρίς όμως να ζητάμε συγγνώμη για παρόμοια εγκλήματα που έκανε η «δική μας» πλευρά.
(ΥΓ): Κάθε άλλο σχόλιο είναι περιττό. Τα στελέχη της Χρυσής Αυγής στην Πιερία ας αναπαράγουν το κατάπτυστο και αντεθνικό αυτό άρθρο της πατσαβουρο-Αυγής για να μάθει όλος ο κόσμος τις πομπές των αρχιπροδοτών κι ας κρατήσουν μερικά αντίτυπα για να τα τρίψουν στα μούτρα όσων τυχόν επιχειρήσουν να θέσουν εμπόδια στην παρουσία τους στην εθνική αυτή εκδήλωση. Στην οποία βεβαίως δε μπορεί να έχουν καμία θέση οι αρνητές της Γενοκτονίας και υβριστές των θυμάτων!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου